STILL YOURS

PROLOGUE

Pagkagaling niya ng trabaho ay nagmamadali siyang umuwi sa inuupahang bahay upang magluto ng dinner nila ni Krenan. Plano niya itong puntahan sa condo unit nito upang surpresahin. Medyo nagkatampuhan kasi sila kaya siya na lang itong magpapakumbaba para hindi na lumalala pa ang kanilang tampuhan. Saka, hindi rin maganda sa pakiramdam 'yong nag-aalala ka sa kanya pero naiinis ka kaya hindi mo rin ito tini-text. Nagawa niyang makipagmatigasan dito ng dalawang araw pero hindi na niya kaya kaya balak niya itong puntahan ngayon.

Ipagluluto niya ito ng lumpiang shanghai saka pansit. 

Lampas alas sais na nang matapos siyang magluto kaya nagmamadali siyang naligo at nagbihis.

Bitbit ang kanyang mga niluto ay tinungo niya ang Premium Towers kung saan naroon ang condo ng nobyo. Masigla siyang binati ng gurad dahil sa ilang beses niyang pagpunta roon ay kilala na siya nito. At isa pa, may legal access naman siya sa condo ni Kren. 

Nang marating ang ika-sampung palapag kung saan naroon ang unit ng binata, hindi na siya nag-abala pang kumatok dahil alam naman niya number combination nito. Kadiliman ang tumambad sa kanya pagkapasok, marahil ay tulog na naman ito. Pagod siguro sa trabaho. 

Nagtungo siya ng kitchen at ipinatong sa center island ang dalang pagkain. Balak na sana niyang ihanda ang dala ng marinig niya ang tila mga bulong na nanggagaling sa kwarto ni Kren. Walang ingay siyang naglakad patungo sa kwarto nito, bahagya iyong nakaawang kaya kita niya ang nangyayari sa loob. 

Nakahiga si Kren sa kama nito, hubad ang pang-itaas at kahit natatabunan ng kumot ang ibabang bahagi ng katawan nito, alam niyang wala ring saplot sa bahaging iyon. Alam niya iyon dahil sa tuwing magkasama sila, wala talaga itong saplot kapag natutulog sa tabi niya. Ngunit ang hindi niya inaasahan ay ang babaeng nakaupo sa gilid ng kama nito. 

It was Missy, Krenan's childhood friend. Noon pa man ay wala na siyang tiwala dito pero hindi siya umiimik o kumukontra dahil alam niya kung ano ang stand nito sa buhay ng nobyo. Kahit maraming beses ng sinabi ni Krenan na wala siyang dapat ipag-alala tungkol dito pero iba ang kutob niya sa kaibigan nito. But seeing them together right now, mukhang nagkamali siya ng pagtitiwala sa dalawa.

Hindi siya nagpakita sa mga ito. Gusto niyang malaman kung ano ba ang pinag-uusapan ng mga ito. 

          "What are you doing here, Missy?" Narinig niyang tanong ni Krenan. 

Imbes na sumagot ay nakita niyang umusod pa si Missy palapit sa nobyo. 

          "Missy-"

Hindi na naituloy ni Krenan ang susunod nitong mga salita ng bigla na lang sakupin ni Missy ang mga labi nito. 

Nasapo naman ni Amber ang kanyang bibig, nabigla sa nasaksihan. Kasunod noon ay ang pamamanhid ng kanyang buong katawan. Tila ba mayroon punyal na paulit-ulit na tumarak sa kanyang dibdib. 

Gusto niyang lapitan ang dalawa, kumprontahin at saktan pero hindi niya magawa. Tila na-estatwa siya sa kanyang pagkakatayo sa labas ng pinto habang nakasilip sa dalawa. Ang pinakamasakit sa lahat, nakita niya kung paano natigilan ang nobyo ng halikan ito ni Missy ngunit kalaunan ay tinugon na nito ang mga halik ng kaibigan.

Kitang-kitang ng dalawa niyang mga mata kung paano kumandong si Missy sa nobyo habang magkahugpong ang labi ng dalawa. Para itong linta kung makaliyad at maka-indayog sa kandungan ni Krenan. At nang tingnan niya ang hitsura ng nobyo, mukhang ito man ay nasisiyahan na rin! Hindi niya laam kung ano ba ang nangyari sa kanya ngunit hindi na siya nakagalaw habang nakatitig sa mga ito. Wala na rin siyang naiintindihan sa kanyang paligid at ang tanging rumirehistro sa kanyang isipan ay ang eksenang nasa kanyang harapan.

Pero ng makita niyang hinuhubad na ni Krenan ang suot na damit ni Missy, hindi na siya nakatiis. 

          "B-babalik na lang ako kapag t-tapos na k-kayo," sa gumagaral na boses ay sambit niya.