YARABANDI -GAY

2- NİSPET

Not;

Başka bir başrol gelmeyecek. Tek başroller Murat, Barış, Erdem. Ve üçlü de olmayacak.

***

Pencerenin kenarında gizli saklı içtiğim sigaradan derin bir nefes daha çektim. Aslında babam mahallede çok kez içtiğimi görmüştü ama yine de beni böyle yakalamasını istemiyordum.

On dokuz yaşıma kadar bir kere görmemişti, şimdi de görmeyecekti. Kızmaktan çok üzüleceğini biliyordum, bu yüzden saklıyordum. Aynı eşcinsel olduğumu sakladığım gibi.

Dinlerine oldukça düşkünlerdi ve böyle bir şeyi ne olursa olsun affetmezlerdi. Evin tek oğlu olduğum için onların gözünde farklı bir seviyedeydim, şimdiden düğünüm için para biriktirmeye başlamışlardı bile.

Erdem ve Barış'ın ailesinin de bir farkı yoktu, zaten anne babalarımız yakın arkadaşlardı. Bizim sayemizde tanışmışlardı, şimdi ise bizden daha iyiydiler.

Bu yüzden ne kadar ihanet etmiş olsalarda üçümüzün ortak sırrıydı bu.

Düşüncelere dalmışken telefonuma mesaj geldiğinde yatağa uzanıp üzerinden aldım ve ekranı açtım.

'Mahşerin dört atlısı' grubundan gelmişti. Yani Barış, Erdem, Yiğit ve benim olduğum grup. 

Yiğit iki yıl önce annesinin işinden dolayı farklı bir şehire gitmişti, onun tek dostu bizlerdik. O kadar duygusal bir çocuktu ki, belki de grubun en bebeği ama en delikanlılarından biri oydu.

Aramızın bozulmasından sonra belirli yerlerden birbirimizi silip, engelledik ama bu grup hep açıktı.

"Geçen gün numarasını sildim dedim bir de, grubu unutmuşum." diye mırıldandım bir küfür savurarak.

Muhtemelen Erdem bunu hatırlayıp dalga geçmiştir. Ya da sinirlenmiştir.

Sinirle dişlerimi sıkıp sigarayı elimden fırlattım ve mesajı açtım. Konuşmaya başlamışlardı bile.

Mahşerin Dört Atlısı

Yiğit: Bugün okulda ne oldu tahmin edin.

Barış: Ne bilelim oğlum?

Erdem: Bence o bahsettiğin Arzu Hocayla öpüştün? Eğer öyleyse eri lan sana şeftali

Yiğit: Yok be nerde o günler

Yiğit: Bugün okulda kavga çıktı ve baya milleti haşat ettim 💪

Barış: Aslanım benim be

Erdem: Yav işte ben sana demiyor muyum Yiğit'in içinde ponçik bir Muhammed Ali yatıyor

Murat: İyi misin?

Yiğit: Teşekkürler gençler, tenkyu tenkyu

Yiğit: İyiyim, hatta süperim. Kendime özgüvenim geldi

Yiğit: Murat olmadan bir kavgaya girdim gençler, çok tehlikeli oldu. Siz de deneyin, kendinizi güçlü hissediyorsunuz. Hele ki okulun tüm kızları izliyorsa... öfff

Erdem: Denedik çoktan anam, biliriz o tadı

Barış: sjjdejksoejdbkwndjsjdjahdjsh

Yiğit: Neyse neyse siz napıyorsunuz

Yiğit: Umarım çekirdek kola değildir... canım çok çekiyor ama sizinle yapmayı

Erdem: Mahallede oturuyoruz Barışla

Yiğit: Murat sen nerdesin?

Murat: Evdeyim ben, yorgunum

Barış yazıyor...

Yiğit: Keşke yanınızda olsam🥺 Ne eğleniyorsunuzdur şimdi

Erdem: Barış gülmekten mahalleyi ayağa kaldırıyor yavşak

Barış: Güldürme o zaman it

Erdem: Olsun gül, yakışiyürr

Murat: Yiğit bir şey diyecek misin kardeşim? Uyumam gerekiyor, aşırı yorgunum

Yiğit: Yok kardeş

Yiğit: İyi geceler sana

Erdem: Yiğit görüntülü arıyoruz aç hele

Yiğit: Tamam açıyom

Sohbetten çıkıp sinirle telefonu kenara fırlattım.

Camın kenarına tutunup derin derin nefesler aldım. Sakinleşmek için.