Yoksun Yanımda | Yarı Texting

16

Toprak: mesajı daha yeni gördüm.

Toprak: hani hocaya nasıl yalan attım falan demişsin ya

Toprak: çok istiyorsan gel öğreteyim.

Toprak: uzmanlık alanım benim o.

Toprak: senin hemen aktif olman gerekiyordu.

Toprak: gel canım sıkıldı konuşalım.

Toprak: bana kendin hakkında bilgi verir misin?

Toprak: seni tanımak istiyorum.

Toprak: sen böyle bakmazsan olmaz ki!

                            🌼

Parka gelmiş boş boş etrafa bakıyordum. Hava yağmurlu. Parka kimse yoktu bu benim için güzel bir şeydi. Yanlız kaldım her zaman ki gibi. Islanmıştım ama umrumda değildi. Burnuma toprak kokusu geliyordu. Severdim toprak kokusunu.

Gözlerimi kapatmış başımı gökyüzüne doğru kaldırdım.

Yüzümden aktıkça akıyordu yağmur.

"En çokta yağmur yağdığında seviyorum bu şehri. İnsanların yüzü ıslak başları önde sanki suçlarını kabullenmiş gibi." Öylece boş boş konuşuyordum. Parkın karşında Toprak'ın evi vardı. Arabalar son sürat yanımdan geçip gidiyorlardı.

Gözlerimin üstünde bir ağırlık hissedince çığlık attım.

Titremeye başladım. Zar zor nefes alıp veriyordum.

Ellerini hemen çekti.

"Benim benim Ayla."

"Ayla benim kendine gel!"

"Toprak." Yüzüme yapışmış saçları çekmeye çalışıyordu.

"Özür dilerim. Ne olur kendine gel."

"Allah benim belamı versin, böyle olacağını düşünmeliydim." Yavaş yavaş kendime geldim. Gözlerimi açtığımda onun mavi gözleri ile buluştu gözlerim. Pişmanlık vardı yüzünde. Sarı saçları alnına yapışmış öylece bakıyordu bana dizlerinin üstüne çökmüş vaziyette.

Sık sık nefesler alarak kendime geldim.

"Ne işin var burda senin?"

"Camdan dışarıya izlerken gördüm. Geldim. " Yanıma gelip oturdu.

"Senin ne işin var burda?"

"Kafa dinlemek için geldim."

" Bu havada, buraya?" Evet der gibi kafamı salladım.

"Niye hüzünlü bakıyorsun?" Öyle mi bakıyordum?

"Böyle hüzünlü mü bakarsın sen?" Yağmur yere düştükçe oluşan ses bize eşlik ediyordu.

"Hüzünlü olmak kimsenin tercihi değil bence." dedim.

"Mutsuz olmak bir tercih ama." dedi.

Edebiyat yapacaktık herhalde.

"Yüreğini karartan şeylerden kurtulmakta." Diye devam etti.

"Aşk." dedim sadece. Gözlerim sulanmıştı.

"Seçim mi sence?" dedim.

"Her hikayenin bir sonu var Ayla. Sol gözümden yaş akmıştı ama yağmur ile karışınca belli olmuyordu.
Sessiz kaldım.

"Hikayesi bitmiş aşkın, esareti başlar."
Başımı yere doğru indirip yağmurların düşüşünü izledim.

"Hadi kalk, hastalancaksın." Kalmak istiyordum.