Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşk şelalesinden bir damla Rüzgar<3
Ig:uumrii_
*
Çıkış zili çalmış, herkes yavaş yavaş sınıfı boşaltmaya başlamıştı. Sıramın üstündeki bir kaç parça eşyamı sırt çantama attım. Sabahtan beri hiç bir şey yememiştim ve karnımın gurultusu sınıf boşaldıkça daha net duymama neden oluyordu.
Rüzgarla iki ders önceki mesajlaşmamız geldi aklıma. Muhtemelen dediği gibi çıkışta yanıma gelicekti. Ne istiyordu anlam veremiyordum. Hem bana erkeklerden hoşlanmadığını söylemişti, hala benle derdi ne olabilirdi ki. Oğuzla da o olaydan sonra hiç karşılaşmamıştık. Oysa yine yakama yapışıp 'orospularını mı salıyorsun yine başıma. Sen bittin onlar mı başladı ibne' benzeri sevgi cümlelerini sıralar diye düşünmüştüm. Ama değil yakama yapışıp hesap sormak, gözüme bile görünmemişti. Okula gelmiyordu. Bi anda 'yıllardır hayatı zindan ettim çocuğa artık bırakim yakasını' dicek hali yoktu. Bunun altında başka bi olay olmalıydı.
Oğuz oldukça belalı serseri bi tipti. Okulu sikine takmaz, her türlü itliği ve puşluğu yapma kapasitesine sahip biriydi. Ne kadar böylede olsa bir allahın günü devamsızlık yapmamıştı barzo. Bunda elbette babasının çok nacizane etkisi vardır. Ölümüne korkardı babasından. Eğer Bekir bey yaptıklarını birer bir öğrense oğuzun artık yaşama şansı olurmuydu bilmem. Aslında yaptığı çoğu şeyin farkındaydı. Ama oğlu açık açık yakalanmadan pek bi tepki göstermiyordu.
Oğuzun karakteri- pardon karaktersizliğinden neftet ediyorum. Bunca yıl kendime bu zulümü nasıl yaptım aklım ermiyor. Neyse canım zararın neresinden dönsek kârdır.
Tuna bu gün erkenden eve gitmek zorunda kaldığından beri onun için endişelenmeye başlamıştım. Çünkü oturduğu yer tekin değildi. Her gün onunla birlikte evine giderdim. Hayır benim onu tehlikelerden koruya bilme skillerimin olmadığını ikimizde biliyoruz. Ama yanında olunca kendini daha iyi hissediyordu.
Sınıftan çıkmış koridorda yürürken cebimden telefonumu çıkartıp Tunayı aradım. Bir kaç çalış sonra açtı.
"Alo"
Sesi oldukça tuhaf ve tahriş olmuş gibi geliyordu.
"Tuna iyi misin?"
Tedirginlikle sorduğum soru karşısında burukça gülme sesi geldi telefonun diğer ucundan.
"Mükemmelim kardeşimm mükemmel ortam"
"Tuna nerdesin sen!"
Arkadan gelen gürültüler evde olmadığını açıkça belirtiyordu. Etraf kalabalık gibiydi. Arkadan gelen insan seslerinin yanı sıra araba tekerinin sürterek kaymas sesi keskince kapladı kulağımı.
