Mutlu ve keyifli olduğum her anın sonu boka sarmak zorunda mı ya?
Rüzgar önümde diz çökmüş, ilk kez tattığım ve kesinlikle bir daha isteyeceğim mükemmellikte bana sakso çekerken son isteyeceğim şey bu anın bi moron tarafından bölünmesi olucaktır.
Muhtemelen bu kişi babasını sevmiyor. Çünkü babası hakkında çok güzel ithamlarda bulunucam şimdi.
Yakalanmak üzere oluşumuzun verdiği gerginlik ve telaşla Rüzgarı yaptığı işten alı koymaya çalıştım ama başaramadım. Beni durdurdu ve sanki biri kapıyı yumruklayıp 'o seste neydi' diye bağırmamış gibi modunu bozmadan devam ediyordu.
Benim için ortamdaki tüm erotizm bi toz bulutu gibi dağılmıştı. Olabildiğince sessiz bi şekilde fısıldadım.
"Rüzgar dur... Ah yapma"
Konuşmaya çalışınca ağzımdan kaçan inlemeye engel olamadım. Rüzgar dediklerimi takmıyor, dilini penisimin üstünde oynatmaya devam ediyordu. Konuşmamın üzerine elini dudaklarımın üstüne kapattı ve işine devam etti.
Çaresizce çırpınışlarıma bi son verdim ve kaderime boyun eğdim.
Bu sırada koridorda topuklu ayakkabı sesi yankılandı. Olduğumuz atölyeye doğru yaklaşan adımların sesi. Muhtemelen bu kişi, bu gün nöbetci olan pınar hocaydı. Ki zaten tahminim doğru çıktı ve konuşunca o olduğunu anladım.
"kızım ne yapıyorsun sen burada?"
Kapının arkasından bile ne kadar soğuk ve katı bi sesle söylediği anlaşılıyordu. Kapıya vuran kız kelimeleri ağızında yuvarlayarak bir şeyler söyledi. Pınar hoca iyice sinirlenmiş gibi çıkıştı.
"Ela! Sen arkadaşlarının bekcisimisin gelip kendileri alsınlar. Bir daha da vazifen olmayan işlere burnunu sokma"
Hocanın bağıran sesi ile Rüzgar bir anda hareketlerini durdurdu ve kendini geri çekti.
Kaşlarım çatıldı ve ne yaptığını çözmeye çalıştım. Yüzü kasılmıştı apar topar ayağa kalktı.
" Ne oldu? "
Gözlerimin içine baktı. Bir şey söylemedi. Gözlerinden bi ifade geçti çok barizdi ama anlayamadım. Karmaşık görünüyordu. Tedirgindi bunu görebiliyordum ama bu performansı kız ilk kapıyı çaldığın da göztermeliydi, onu durdurmaya çalıştığımda bana engel olan kendisiydi. Bi anda jeton geç düşmüş gibi davranması şaşırtmıştı.
"Özür dilerim..."
Devamını getiricek gibiydi ama sustu. Diyeceği her şeyi yuttu. Daha çok kendine söylemiş gibiydi bunu. Kapıya yürüdü ve arkasına bakmadan, kilidi açıp çıktı.
