8 çocuk, yetimhane de beraber büyürler ve çok yakın arkadaşlar olurlar. Fakat büyüdüklerin de başlarına gelen olaylar, onların arkadaşlık bağını ortaya çıkarmaya yetecektir.
-Angst-
Ertesi gün hepsi kalkmış, kendi hallerinde takılıyorlardı. Jeongin ve Felix balkonda oturup kitap okuyor, Minho telefonuyla ilgileniyor, Chan ve Changbin kendi dolaplarını düzenliyor, Seungmin bilgisayarı ile ilgileniyordu.
Jisung ile Hyunjin sinirle içeri girdi. Diğerleri şokla onlara bakarken, ikisi bir düşman gibi kavga ediyorlardı.
"Sen kendini ne sanıyorsun! Telefonumdan sevgilime ne diye mesaj gönderiyorsun!" Diye sinirle bağırdı Hyunjin.
"Sana ben yapmadım diyorum!"
"O yüzden mi mesajlarda ben Jisung yazıyordu yalancı!"
"Sana böyle birşey yapacağımı nasıl düşünürsün!!"
Chan araya girdi ve ikili ayırdı. Boğuşmaya çalışıyorlardı ama diğerleri de gelip onları iki ayrı tarafa götürmüştü.
Hyunjin telefonu eline aldığında, bazı yazışmalara şahit olmuştu. Biri telefonundan öğretmenine ve sevgilisine mesajlar atmıştı. Öğretmenine atılan mesajlar "İğrenç bir öğretmensiniz, sizden nefret ediyorum. Umarım hemen geberirisiniz." Gibi mesajlardı. Sevgilisine ise "Ben Jisung. Hyunjin'in çok yakın arkadaşıyım biliyorsundur. Sana söylemek istediğim şey o seni aldatıyor. Hemde benimle. Bunu artık sana söylemeliydim. Her gece beraber yatıyoruz. Benimle gizli sevgili olmak istediğini söyledi, yine de ikinci kişi olman canımı yaktı. Görüşürüz :)" mesajı gitmişti.
Bunu görem Hyunjin hemen bahçede oturan Jisung'un yanına gidip kavga çıkardı. Sevgilisi Hyunjin'e ağıza alınmayacak laflar edip engellemişti. Olmayan ailesine de küfürler savurmuştu. Hocası ise disipline gideceğini söylemişti. Okuldan bile atılabilirdi. Bunun üstüne uzuncak kavga ettiler. Jisung defalarca kendisi olmadığını, neler olduğunu bilmediğini söyledi. Ama Hyunjin inanmak istese de buna inanmadı. Sonuçta orada onun adı yazıyordu.
Jisung'un gözünden düşen yaşlar, Hyunjin'in gözlerinden çıkan alevler birbirine karıştı. Tek sorun bu yaşların alevi söndürmemesiydi. Ve biliyorsunuz, su ateşi söndüremezse, yangın çıkar. Ve kimse kurtulamaz. Hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Yollar ayrılır.
Ardından odalarına çıkıp kavgaya biraz da orada devam ettiler. Diğerleri onları ayırırken onlar atışmaya devam ediyordu. Jisung neler olduğunu anlayamamıştı. Hyunjin çok öfkeliydi. Diğerleri ise sorunu çözmeye çalışıyordu.
"Neden kavga ediyorsunuz?!" Dedi Chan.
"Bu telefonumdan sınıf hocama ve sevgilime mesaj atmış. Hocaya onun ölmesini dilediğimi falam yazmış. Sevgilime onu kendisiyle aldattığını söylemiş. Ve o da bana ve aileme küfürler savurmuş. MUTLU MUSUN ŞİMDİ JİSUNG?! BAŞIM GÖĞE ERDİ Mİ?! BANA MI GÖZ KOYDUN GERÇEKTEN!" Diye haykırdı Hyunjin.
"Hyunjin Hyung.. böyle yapma yalvarırım.." diye bıkkınlıkla gözyaşları içinde konuştu Jisung.
"Jisung bunu cidden yaptın mı?" Dedi Changbin.
"Jisung böyle bir şey yapmaz." Dedi Minho.
"Bekle Minho. Jisung cevap ver, bunu gerçekten yaptın mı?" Dedi Chan.
"Hyung gerçekten yapmadım.. ben yapmadım yapmam.. Hyunjin Hyung'u ne kadar sevdiğimi biliyorsunuz yemin ederşm ben yapmadım.. yapmadım yapmadım yapmadım yapmadım!.." dedi çaresiz gözyaşları içinde Jisung.
O gece onca şey olmuştu ama olay dışında biri vardı. Seungmin. Artık birşeyler döndüğüne kesinlikle ikna olmuştu. Bu işin asla peşini bırakmayacağına yemin etti.
Kaos🤗🤗🤗 Götüm yerinde durmuyo kaps çıkarıyom.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana yazan yabancı numaraya uyguladığım tarife ŞWĞDÜWDÜWDÜWÜD
