Fransaya vardıklarında evlerine yerleştiler. Yemeklerini yediler, duşlarını aldılar ve yine en sonunda salonda beraber oturdular. Hala Hyunjin'den mantıklı bir açıklama bekliyorlardı.
Seungmin daha fazla dayanamayarak söze atladı, "Her şeyi açıklayacak mısın? Orada yaşanılam her şeyi öğrenmek istiyorum."
Hyunjin derin bir iç çekti, "Pekala, anlatacağım. Biliyorsunuz, Minho Hyung beni uyarmak için araba ile korkutacaktı. Ama araba hem yanlış kişiye, hem de gerçekten çarptı. Babam bunu öğrendiğinde intikam duygusu ile yanıp tutuştu. Bana onlara zarar gelmeyeceğini, sadece tüm suçu Minho'ya yükleyerek bir ders almadı gerektiğini söyledi. Sonrasında onları geri bırakacağı için Minho Hyung'a da zarar gelmeyeceğini söyledi. Bende kabul ettim. Yoksa hepinize zarar verecekti. Tüm gerçeği de o zaman öğrendim. Jeongin'in kardeşim olduğunu falan.. Benim için de çok zordu. Ben gerçekten size ya da onlara zarar gelmesini istemedim.. Hiç bir zaman da istemem. Siz benim için çok özelsiniz. Ben yemin ederim ki çok seviyorum sizi. Benim babam beni oraya bıraktı ama siz yanımdaydınız benim. Benim ailem siz oldunuz. Sizden birini kaybetmek o kadar acı verici ki. Bir de değil.. 3 kişi.. ben o kadar kötü hissediyorum ki. Onların cesetlerini bile göremedik inanabiliyor musunuz-" Hyunjin'in sözünü bölen şey gelem telefon oldu.
Seungmin'in aklında son cümle yankılanıyordu.. "Cesetlerini bile göremedik.." gerçekten görmemişlerdi..
Seungmin telefonu açtı, bilinmeyen numara olduğunu gördüğünde hoparlöre aldı.
"Salaklar." Tek duyulan kelime birden fazla kişinin söylediği bu kelimeydi..
Chan şaşkınlık ile ağzını açtı ve hepsinin gözlerinden anında yaşlar süzüldü.. neden mi..?
Flashback..
"Şimdi ben sayıcam siz saklanacaksınız." Chan'ın söylediğini diğerleri onaylarken Chan saymaya başladı. 8li saklambaç oynuyorlardı. Sayma sırası Chan'a geldiğinde diğerleri teker teker saklanmıştı.
Seungmin, Chan'ın yatağının altına saklanmıştı. Hyunjin ise kapının arkasına kurulmuştu. Jeongin masanın altında, monitörün yanına saklanmıştı. Minho ise balkona saklanmıştı. Changbin, Jisung ve Felix beraber saklanmaya karar vermişti. Bu yüzden kilere gidip beraber saklanmışlardı.
Chan herkesi tek tek bulmuştu fakat üçlüyü bir türlü bulamayınca oldukça endişelenmişti.Diğerleri onları kaybettiklerini düşünüp oturup ağlamaya başladılar. Jisung, Changbin ve Felix ise sıkılarak yurt odalarına geri geldiklerinde şok için de kalmışlardı. Diğer çocuklar oturmuş ağlıyordu.
Aynı anda "Salaklar!" Demek ile yetindiler. Diğerleri de gözyaşları içinde onlara şaşkınlıkla baktı.Flashback sonu..
"Bu gerçek olamaz değil mi?" Dedi gözyaşlarını tutamayan Seungmin.
Sonrasında telefondan bir ses duyuldu, "Kapıyı açarsanız öğrenirsiniz." Felix'in kalın ama melodimsi sesiydi bu.
Hyunjin çok içinde kapıya koştu, derin bir iç çekerek kapıyı açtı ve çığlık attı. Öldü sandıkları üç arkadaşı, sapasağlam karşılarında duruyordu. Ama bu nasıl olurdu, adamları onları öldürürken video çekmemiş miydi?
Tam bir saat boyunca ağlaşıp özlem giderdiler. Hyunjin neler olduğunu çözmeye çalışırken Changbin lafa girdi, "Baban bizim yerimize kendi üç adamını öldürdü. Bize nereye gideceğinizi söyledi. Sen önceden planlamışsın nereye gideceğinizi falan, baban da bize her şeyi anlattı. Bizde buraya geldik."
Ardından Jisung göz yaşları içinde lafa girdi, "Ben size ne demiştim! Kimse ayıramaz başıboş çocukları! Biz biriz oğlum, kimse karışamaz başıboş çocuklara!"
Başıboş Çocuklar birbirlerine verdikleri sözü tutmuşlardı. Hep beraber olacaklarına yemin etmiş, ve öyle olmuşlardı. Seungmin ve Changbin aralarında ki küçük meseleyi çözmüşlerdi. Sekizli olarak mutlu bir hayat geçirmeye yemin etmişlerdi. Artık her şey gün yüzüne çıkmış, mutluluğa kavuşmuşlardı.
Başıboş çocuklar asla mutsuz bir sonu hak etmezlerdi..
Dediğim gibi asla mutsuz bir sonu yediremedim kendime.. Ani olsa da mutlu bitirmek istedim kitabı.. Belki 10k 20k gibi olunma sayılarında özel bölümler atarım bu kitaba. Hepinize çok teşekkür ederim, bu kitap benim için hepsinden ayrıydı. Bilmiyorum, öyleydi işte. Bir sürü kitabımı yayınladım buna finali yazmak istemediğim için. Fakat artık vakti geldi. Diğer kitaplarıma göz atmanızı tavsiye ederim.. istediğiniz ship, konu varsa onunla ilgili bir fic yazarım ileride.. Kendinize iyi bakın, başıboş çocuklar ile kalın..<33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başıboş Çocuklar-Stray Kids
Fiksi Penggemar8 çocuk, yetimhane de beraber büyürler ve çok yakın arkadaşlar olurlar. Fakat büyüdüklerin de başlarına gelen olaylar, onların arkadaşlık bağını ortaya çıkarmaya yetecektir. -Angst-