Brutal Prince/Hyunlix✓

6 -Çiçeklere kendinden katmak

Merhabalar!

Biraz bu kurguda aktif olacağım. Diğer kurgularada uzun bölümler yazacağım. Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar<3

~~~~~~~~~

"Orası kardeşimin mezarı. Onun gibi solmasın diye sahte çiçekler ile etrafını sardım. Burayı gören ilk kişi sensin"

Hyunjin duyduğu ile şok olmuştu. Kral, kardeşinin mezarını ilk ona göstermişti. Bu kendisini özel hissettirmişti.

Felix yere eğilip 1 papatya kopardı. Papatyayı aldı ve Hyunjin'e yaklaştı. Papatyayı Hyunjin'in uzun saçlarına sabitlemişti. Hyunjin yüzüne yaklaştı ve saçlarını kokladı.

"Çiçek gibi kokuyorsun ama onlar gibi suyunu aramıyorsun. Susuz kalmış çiçeklere kendinden katıyorsun"

Hyunjin kızardığını hissediyordu. Öylede olmuştu. Felix inanmaya başlamıştı. Hyunjin onu iyileştirecekti.

Felix Hyunjin'i kucağına aldı ve papatyaların ortasında duran kocaman ağacın yanına gitti. Hyunjin'i yere indirdiğinde etrafına bakındı. 2 yıldır bu ağacın yanına gelmemişti.

Hyunjin ağaca bakıyordu. Ağacın üstüne 2 harf kazınmıştı. 'F' ve 'S'.

"Felix ve Soojin, değilmi?"

"Evet ama şimdi 'H' harfinide ekleyeceğiz"

Hyunjin şaşırmıştı. Felix'in güvenini çabuk kazanmıştı ve buda hoşuna gitmişti. Artık emindi, bu adamı eski benliğine kavuşturacaktı.

"Peki nasıl yapacağız?"

"Bak yerde küçük bıçak var. Onun ile yapabiliriz"

Felix yerdeki bıçağı aldı ve 'F' harfinin yanına 'H' harfini kazıdı.

"Burayada ilk seni getirdim. Müstakbel eşimin benim hakkında herşeyi bilmesi lazım"

"Sen utandırmaktan başka bir şey bilmezmisin?"

"Bilmem"

Hyunjin çiçeklerin içinde koşmaya başlamıştı. Felix ona ayak uydurmak için peşinden koşmaya başladı. İkili çiçeklerin arasında koşuşturuyordu.

"Yakalayamazsınki! Yakalayamazsınki!"

"Yakalarsam görürsün!"

Hyunjin Felix'e bakarak konuşmuştu, bu yüzden önüne bakmamıştı. Önüne dönecekecekken ayağının taşa takılması ile yere düşüyorduki beline sarılmış kollar bunu engelledi.

"Yakaladım işte!"

"Ama bu haksızlık! Benim ayağım takıldı bir kere!"

Hyunjin sinirle kollarını göğsünde sabitledi ve dudaklarını büzdü. Felix'e bu hareketler tatlı gelmişti. Tanrı iyiki Hyunjin'i karşısına çıkarmıştı.

"Öyle yapınca sinirli değil, tatlı oluyorsun"

"Hiçte bile!"

Felix Hyunjin'i kucağına aldı ve yürümeye başladı. Çiçeklerle dolu yerden çıkmışlardı. Felix saraya doğru ilerliyordu.

"Felix! İndir beni herkes bana bakıcak!"

Hyunjin fısıldayarak konuşunca Felix sırıttı.

"Bakmazlar. Bakamazlar"

Hyunjin kafasını Felix'in göğsüne koydu. Rahat hissediyordu. Saray geldiklerinde Felix, Hyunjin'i kucağından indirdi ve içeri girdiler. Hizmetliler onları görünce saygıyla eğildi.