Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)

201- Bitiş Çizgisi

Her başlangıcın bir sonu vardı

Her sonla beraber yeni bir başlangıç yapılırdı

Bu kısır döngü dünyanın başından beri süregelen yaşamak için iç içe geçmiş bir zincirdi

O yüzden başlangıç ve sonları birbirinden uzak ve keskin ihtimallerle görmeyi hep reddederdim

Sanki onlar yan yana kol kola gezen iki arkadaşlardı

Biri düşünce diğeri onu kaldırmak için düşerdi

Bu hassas dengeyi hep birbirleri için yaşayarak sürdürürlerdi

Gündüzün sonunda geceyi takip etmesi ,

Bir tırtılın kozasının yırtıp kelebeğe dönüşmesi,

Bir hasretin bitip vuslata ermesi gibi...

Şimdilerde bir başlangıç çizgisi beliriyor önümde

Sonu gördüm çünkü!

Çok üzüldüm, hala üzülüyorum

Ama ileride öyle umutla parlıyor ki başlangıç

Yeni bir döngüye kendimi kaptırmadan edemiyorum.

Gözlerimi kapatıyorum tam karşımda beliriyor siluetin,

Sonra açıyorum yok olup gitmişsin

Ama temelli değil , zihnimdesin, her daim.

Bu aralar yeni başlangıç ve bitiş noktalarını keşfetmeye adıyorum sanki kendimi

Yanına gidiyorum koşarak, özlemin bitişi, kavuşmanın başlangıcı diyorum

Gülmeye başlıyorsun mesela, sohbetin bitişi, neşenin başlangıcı diyorum

Gözlerin değiyor gözlerime,

Gülümsemenin bitişi, beni sevdiğini söylediğin anın başlangıcı diyorum

Her son bir başlangıca merhaba diyerek çıkarken seninle hayatımda,

Üzmüyor sonlar artık beni

Hep yeni bir solukla, yeniden bir zincirde var olmayı bekliyorum çünkü

Bana sonları bile sevdiren adam...

Hayatımdaki sona ulaşan tüm çizgileri senin elini tutarak göğüs gereyim

Her yeni çizgiye seninle başlayıp cesaretimi senden alayım istiyorum.

Bana yeniden başlamayı öğreten adam...

Seninle sonum kaybetmek de olsa, önümdeki tüm çizgilerde birlikte yürümek istiyorum.