❗️zawieszone dopóki nie pojawi się 5 sezon stranger things, pokładam nadzieję że skończę tą książkę
Melanie Smith to siedemnastoletnia uczennica trzeciej klasy liceum, a przy okazji mieszkanka małego miasteczka Hawkins w stanie Idniana. Miasteczko t...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wypakowywaliśmy właśnie miski z mięsem, benzynę oraz inne przydatne rzeczy, które przygotowaliśmy sobie na polowanie na Darta. Dzisiejszą noc ja i Steve spędziliśmy w salonie Dustina, a z samego rana zaczęliśmy przygotowywać się na starcie z potworem.
-Dustin? Tu Lacas! Odbiór! - zabrzmiało celebro Hendersona.
-Proszę, proszę znalazł się- odpowiedział sarkastycznie Dustin.
- Przepraszam stary, siostra wyłączyła mi nadajnik- wyznał Sinclair.
-Ta, a w tym czasie Dart urósł jeszcze bardziej- odparł Henderson.- A do tego mam wrażenie, że to mały demogorgon!
- Czekaj co?- zapytał Lucas.
-Późnij ci to wytłumaczę- odrzekł Dustin.- Idę ze Steve'm i Melanie na złomowisko.
- Ale ze Steve'm Harringtonem i tą samą Melanie, która pracuje w Acrade?- zapytał zdezorientowany Sinclair.
-Tak, przynieś lornetkę i proce- polecił Henderson.
-Dobra idziemy- odezwał się Steve.
Zabraliśmy wszystkie rzeczy i ruszyliśmy w drogę.
- Ale... - zaczął Sinclair.
-Przyjdź natychmiast, bez odbioru- zakończył rozmowę Dustin.
*
-Tak dla jasności- powiedział Steve, gdy szliśmy na złomowisko starymi torami, rozrzucając mięso.- Trzymałeś w domu niebezpieczne stworzenie, by zaimponować dopiero co poznanej dziewczynie?
-To wielkie uproszczenie- oburzył się Dustin.
- Dlaczego niby miałby podobać się jej obślizgły szczur?- zapytałam krzywiąc się.
-Szczur z innego wymiaru- poprawił mnie Henderson.- To coś ekstra.
-Nie sądzę- burknęłam.
-Nawet, gdyby jej się spodobał - zaczął Harrington.- Myślę,że jesteś zbyt nadgorliwy.
-Nie każdy ma super włosy- mruknął Dustin.
-Nie w tym rzecz stary- odparł Steve.- Mel mogłabyś pójść trochę przed nami, chciałbym uciąć z Dustinem taką męska pogawędkę.
Westchnęłam i ruszyłam szybciej do przodu. Chłopaki na chwilę się zatrzymali i czekali, aż odejdę wystarczająco daleko. Po chwili ruszyli za mną.
Idioci nie wiedzieli, że i tak będę wszystko słyszeć, ponieważ w lesie jest okropne echo, a nie wyobrażałam sobie ich rozmawiających szpetem, o emocjonalnych sprawach.
