❗️zawieszone dopóki nie pojawi się 5 sezon stranger things, pokładam nadzieję że skończę tą książkę
Melanie Smith to siedemnastoletnia uczennica trzeciej klasy liceum, a przy okazji mieszkanka małego miasteczka Hawkins w stanie Idniana. Miasteczko t...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Rewelacja- powiedział Steve podczas przerwy w piciu wody z poidła przed salą kinową.
-No więc, nie byłam tam jakoś w pełni skupiona, ale jestem prawie pewna, że matka próbowała przelecieć własnego syna- odparłam myśląc, o fabule filmu, którego fragment przed chwilą oglądaliśmy.
-To ta laska to była matka Alexa P. Keatona?- zapytał zdezorientowany Steve.
-Tak, jestem pewna- odrzekłam.
-Ale są w, tym samym wieku- zauważył chłopak.
-No, bo on przeniósł się w czasie!- wyjaśniłam.
-W takim razie skąd tytuł "Powrót w przyszłość"?- spytał brunet.
-No, bo on musi wrócić w przyszłość- jęknęłam gestekulując rękoma.- Bo jest w przeszłości, więc przeszłość to teraźniejszość, a jego czasy to przyszłość.
-Co?- zapytał nic nie rozumiejący Steve.
-Dobra, moja kolej ty już się napiłeś- powiedziałam odpychając chłopka od poidła.
Piłam wodę, aż nagle zrobiło mi się strasznie niedobrze. Spojrzłam w stronę Steve, który wpatrywał się zafascynowany w sufit.
-Steve, chyba nie czuję się dobrze- wyjąkałam.
-Mel, ja chyba też nie- wydusił.
-Cholera, zaraz zwymiotuje- mruknęłam, a następnie rzuciłam się biegiem do toalety, a chłopak zaraz za mną.
Wpadliśmy to damskiej toalety, ja do jednej kabiny, a Steve do drugiej i zaczęliśmy wymiotować.
Gdy skończyliśmy, siedzieliśmy przez chwilę w ciszy. Aż w końcu postanowiłam się odezwać.
-Czuję się... lepiej, a ty?- zapytałam.
-Chyba tak- odparł Steve.- Sufit mi się już nie kręci, a tobie?
Nasze głosy wróciły do normy.
-Mi też nie- odparłam patrząc na sufit.- Zapytaj mnie, o coś.
-Yyyy moja ulubiona piosenka?- zapytał.
-Łatwizna "Old Time Rock & Roll"- powiedziałam bez skrupułów.- Wiesz w ogóle, że powiedziałam temu Ruskowi, że nazywasz się Steve Seger?
-O, mądrze to przemyślałaś, a ty,jak się przedstawiłaś?- zapytał zaciekawiony.
-Melissa Cave- odparłam.- Miało to sens, bo wołałeś do mnie "Mel", więc imię Melissa brzmiało wiarygodnie. Ale sobie teraz tak myślę,że mogłam podać moje prawdziwe nazwisko, bo i tak jest ono dość popularne i znane.
-Dobrze zrobiłaś, że nie podałaś swoich prawdziwych danych, tak jest bezpieczniej- przynał Steve.
-Dobra, teraz moja kolej- powiedziałam.- Rzeczy,których nie lubię najbardziej.
