19 km uzaklıkta - Yarı Texting✔️

2.5

Hoş geldiniz Başlıyoruz :)

_

Koşuyorum büyük bir düşün üzerinde.

''Şuraları topladıktan sonra dediğimi sakın unutma!'' kafamı sallayarak onayladım babamı.

''Neyi unutmayacakmışsın?'' hafızam bulanıklaştı.

''Akşam gelecek olan misafirlerine hazırlık yapmayı.'' hafif sararmış bıyıklarıyla gülümsedi.

''Hiçbir yere çıkmayacaksın.'' kafamı sallamakla yetindim eğer daha fazla konuşursam ağlardım, bunu biliyordum.

''Ha, kız'' midem kasıldı, lütfen daha fazla konuşma.

''Efendim baba?'' saatini bileğine takarken bana döndü.

''Fırın sahibi aslında kalp krizi geçirmemiş öldüresiye dövmüşler.''  duraksadım kafamı kaldırmadan bileğindeki saate bakmaya devam ettim.

''Bilirsin sen var mıydı hasmı falan, geliyorlar mıydı fırına?'' histerik bir gülüş sergiledi.

''İbne olmuş, tecavüz etmişler.'' beynim uyuştu. 

Hayır hayır ben babamın tabirine sinirlenmedim son iki kelimesine zihnim arafa çekildi.

'Tecavüz etmişler.' 

Bir insanın tecavüze uğramasına sevinecek miydim? Yutkundum neye sevinecektim, kafamı iki yana salladım.

''Bir şey bilmiyorum.'' ağzında tuhaf bir ses çıkarırken gülümsedi.

''Haddini bil yeter, temizle şuraları.'' Haddini sikeyim senin.

Arkasına bakmadan sonunda saatini düzelttiği gibi gitti, olduğum yerde durarak etrafıma baktım. Dağınık eve göz gezdirirken 5e yetiştirmem gereken yemekler, bir daha fırsatını yakalayamayacağım sınavı düşündüm.

Ömrünün en güzel yıllarında...

Gidersem 3 saat sürecek sınavla saat 3te çıkacaktım. 

2 saatte hiçbir şey yetiştiremezdim. 

Gidersem... Son kez yersem o dayağı kazandıktan sonra kurtulur muydum? Masraflar, kur...

Karşılayamazdım.

Her şeyi onlar karşılıyordu, Noris güvenli olduğunu söylemişti. 

Zorlanmaz mıydım? 

Kimsem olmayacaktı, dilim, param, sığınabileceğim bir yer yok. Ne yapardım?

Aklıma düştü, aklıma birkaç gün öncesi düştü ardından da Noris'in dediği.

Ben fırsatları bilerek mi itiyordum?

Gidecektim.

O sınava gidecektim.

-

Bölüm sonu

İnst: kubranurmune