Tamamlandı
Siz: Medya*
Siz: Sen benim adresimi nereden biliyorsun aq?
Siz: Hayır abi madem biliyorsun beni mi sikeceksin?
Siz: Yemin ederim saygım var desteklerim ama o gruba dahil değilim.
Siz: Netflix alacak param yok diye 1 aydır kaçak sitele...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sudevaz: Vazgeçmişsin benden.
Bu hesapla etkileşim kapalı.
Noris
Senin de hiç sevmediğin gibi silahlar, bıçaklar...
Sevdiğim şarkı çalarken alt dudağımı dişlerimin arasına aldım parmaklarımla direksiyona vururken yutkundum.
Ahududu'm ile buluşacaktık.
Dün sessizdi, hak veriyorum ona. Bu kadar olay üstüne beklemiyordum fakat bir taraftan da haksızdı.
Bütün olanları ben hatırlıyordum ama o hatırlamıyordu.
Babasının ölümü, onun az kalsın ölecek olması, yavaş yavaş çürür duruma gelmesi, babasından şiddet görmesi...
Belki babasından gördüğü şiddeti hatırlıyor olabilirdi fakat diğerlerini bilmiyordu artık, bu durumu üslenmiştim.
Söylemezdim, kendim için değil.
Bencillik değil bu fakat ben bir insana, küçük bir kıza nasıl hatırlatırdım bunları?
Ameliyatı bile ölmek için istemeyen birine bunları hatırlatırsam neler olurdu? Tek başıma yapacaktım.
Ondan bir şey çalmamıştım.
Ondan sadece o görüntüyü çalmıştım, babasının ölüm görüntülerini çalıp kendimden bir parça vermiştim.
Bir daha bu konuya dönmemek için bu olayı kapatıyordum.
Acı gerçekler değil bunlar, ceset görmek acı gerçek değil.
Küçükken ölecek olmanı öğrenmek acı gerçek değil.
Evimin önüne geldiğimde yutkundum, evimde kalıyordu.
Evimizde.
Arabayı gelişi güzel şekilde park edip araçtan indiğimde kulağıma dolan sesle kaşlarımı çattım, Ahududu müzik dinliyordu.
''Tog otomobilimiz yerli ve milli, direksiyonda dünya lideri,'' bu ne biçim müzikti?
''Tog otomobilimiz yerli ve milli kuduran kıskanan her yerden belli.'' Ahududu da eşlik etmeye başlayınca kaşlarım çatıldı.
''Yerli değil milli değil diyenler kendileri ne kadar yerli?'' elini şıkırdattığında kaşlarım daha da çatıldı.
''Kıskananlar çatlasın, Tog otomobilimize baksın, Tog'un yolundan kaçın, lastiği ayağınıza basmasın!'' daha fazla dayanabileceğimi sanmıyordum o yüzden Ahududu'nun bakış açısına girdim.
''Düdütt!'' bağırmasıyla tek gözüm kısıldı.
''Ahududu?'' seslenmemle bana döndü.
''Noris, ne çabuk geldin?'' rezil olduğunu umursamıyordu, mükemmel.
''Keşke bir kırmızı ışığa yakalansaydım da iki dakika geç gelseydim.'' dediği şeyi anlamadığım için ona bakarken göz devirdim.
''Hadi, hazırsan gidiyoruz.'' kaşlarını yukarı kaldırdı.
''Nereye gidiyoruz?'' yutkundum.
''Acıktım.'' kafasını salladı, sırıttım. Ya insan der ki 'Sana ben ellerimle sarma yaparım, gel.' ama demedi, demesin işime gelir.
''Hadi gidelim.'' Arabaya doğru giderken arkasından ağır ağır geliyordum, yeni ameliyat olmuştu eğer başı dönerse yere düşmesini istemiyordum.
Ahududu arabaya bindiğinde ben de sürücü kısmına geçip arabaya çalıştırdım.
Yemek yemeye gidecektik,
''Çok uzak mı gideceğimiz yer?'' Kayseri ve Hatay arası 4 saatti fakat ben 2 saatte götürecektim, altımdaki arabanın hakkını vermek lazımdı.
''Uyu hadi, sürpriz olacak!'' gözlerini devirdiğinde daha çok sırıttım, Hatay'da işimiz vardı.
''Şuradan müzik açsana.'' gözümle gösterdiğim yere bakarken kafasını salladı, bugün ona attığım liste ayarlıydı.
Yalakanım bebeğim, senin için dağları deleyim.
Söyle hemen nereye geleyim? Hep kendimden vereyim.
Yalakanım bebeğim şarkısı çalarken güldüm.
Uzun bir yolculuk olacak gibiydi.
-
Yaklaşık 2 saat sonra gelmiştik, hızlı kullanmamıştım fakat kestirme yolları bulmuştum.
Arabayı rotamın önünde durdurup Ahududu'ya baktım. Koltukta ayaklarını kendine çekmiş dışarı bakar şekilde uyuya kalmıştı,
bir şeyler düşünmüştü.
Özür dilerim Ahududu'm sana bunu yapamazdım, kabuslarını bilirken öylece duramazdım, ölmene izin veremezdim.
Yaratıcı...
Eğer gerçekten Allah varsa, eğer gerçekten varsan yalvarırım bu kızın tüm günahlarını bana ver, daha fazla acı çekmesin, bu dünyada cehennemi yaşattığın kulunu orada da ağlatma.
