19 km uzaklıkta - Yarı Texting✔️

3

Hoş geldiniz :)

Voteler atıldıysa başlıyoruz.

_

Girdin aklıma her gece tanıdık bir melodi, sen miydin sebebi?

''Tuhaf değil mi?'' yanmış rafta sağlam duran fotoğrafımı çantama bıraktım.

''Ne tuhaf değil mi, usta?'' Buradaki son günümdü.

''İlk önce sahibi sonrada fırını...'' fırını sabaha karşı ateşe vermişlerdi, devam etti:

''Neyse, yaşattığını yaşamadan ölmezmişsin.'' ölmemişti, öldüğünü söylemişlerdi fakat ölmemişti.

Bana yaşattığı şeyler kızından çıkmasa bari.

Gerçi kızı da biliyordu her şeyi...

''Biz alabildiklerimizi alalım gidelim.'' sessiz mırıldanmama kafasını salladı.

''Geç oldu sen gidebilirsin eve değil mi?''  kafamı sallayarak onayladım, bundan sonra ne yapacağımı çok merak diyordum.

Babam...

Korkuyordum Allah'ım yardım et.

Sabah kalktığımda geri yatacaktım fakat saate bakmak için telefonumu elime aldığımda Noris'ten gelen mesajı görmemle maili kontrol etmiştim, evet sınavı kazanmıştım ama sadece o kadar.

Kazandınız yazısından sonra verilen adrese gidip lise diplomamı yollamıştım.

''Görüşmek üzere.'' çan son kez ses çıkardı ve ben son kez çıktım o fırından, geri dönmemek üzere son kez.

'Hiçbir şey yok, yok, yok, yok... Bir derdim var.' 

Kulağımda çınlayan sesi dudaklarımın arasından çıkarırken dönen başıma rağmen durmadan dik bir şekilde devam ettim yoluma.

Kararmış yolda önüme çıkan taşı tekmeleyerek yoluma devam ederken sırıttım.

Ömrümün yüzde kaçını tamamladığımı merak ediyordum, yaşadığım şeylere katlanamıyorken şu birkaç günde yaşadığım şeyler beni daha çok huzursuz ediyordu. 

O mesajlar gerçek değil miydi?

Eve gelmiştim, yaşan ışığa gözlerim çarpınca derin bir nefes aldım. 

Babam içeride beni bekliyordu, korka korka çantamı alıp açık olan camımdan içeri attım eğer sınavla ilgili şeyleri görürse canımı daha çok yakardı.

Cebimden çıkarttığım anahtarla eve girdiğimde derin bir nefes aldım, içeri geçip kapıyı arkamdan yavaş ve sessizce kapattım.

''Baba?'' ev sessizdi sanırım evde değildi.

''Baba evde misin?'' gözlerim salonda gezindi daha sonrada beyaz halıdaki çamurlu ayakkabı izlerine, neden yapıyorsun bu eziyeti bana?

Işığı kapatıp odama geçecekken burnuma dolan iğrenç kokuyla kendimi kastım, mide suyum boğazıma kadar gelirken kendimi sıktım.

Bu iğrenç kokuda neydi böyle?

Dolaptan çıkardığı eti tezgahta mı unutmuştu?

Kokunun kaynağına yaklaştığımı hissederken babamın odasına önüne geldiğimi anladım, koku yoğunlaşırken istemsiz öğürdüm.

Babam evde miydi ve bu koku neydi?

Korkuyla ve sessizce kapıyı açtığımda aralanan yerden içeri bakmaya çalıştım fakat bir şey gözükmüyordu.

Korkuyla biraz daha araladım kapıyı.

Karanlıktan bir şey göremediğim için gece lambasını açmak için parmaklarım duvarda gezindiğinde parmaklarıma çarpan düğmeyle ışığı açtım.

Gözlerim ilk başlarda kendine gelemezken birkaç adım geriledim.

Gözlerim yatağı buldu, yatağın dört demirine bağlanmış ipleri.

Mide suyum ağzıma geldi, gözlerim karardı, yılların acı bağırtısı dudaklarımdan kaçtı.

Kulaklarımı çınlatan acı bağırtıyla geriye kaçmak isterken birbirine dolanan ayaklarımla yere düştüm.

Babam yatağın demirlerine bağlanarak dört bir yandan kolları ve bacakları ayrılmış şekilde yatıyordu.

Bölüm sonu

_

ig: kubranurmune