Yetişkin okurlar için uygundur!
Bir Mahalle Hikâyesi...
Çok daha fazlası...
✨
"Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm ir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kulağımın arkasına belli belirsiz dokunan parmak uçlarıyla ürperdim. Hayır demek istiyordum. Dinlemek istemiyordum çünkü daha fazla kırılmaktan korkuyordum ama yine de sıradan bir adam değildi benim için, Ali Asaf. Aramızın böyle olmasını bende istemiyordum.
Belli belirsiz bir tamam döküldü dudaklarımdan. Ali Asaf başını biraz daha bana doğru eğdi.
"Duyamadım?" diye fısıldadığında sesimi biraz daha yükselttim.
"Tamam, diyorum."
Söylediğim iki kelimeden sonra başımı kaldırıp yüzüne baktım. Yanağındaki çukuru belirgin hâle gelene kadar gülümsedi. Doğru bir karar verdiğimi hissediyordum. Umarım beni yanıltmazdı.
"Ne zaman?" dediğinde gülümsemesinin bana bulaşmasını istemedim. Bir anda arkamı döndüm ve kaynayan suyla çayı demlerken ona bakmadan konuştum.
"Bilmiyorum, Kaan ve Ayşe durumu var biliyorsun," dedim ama devam edemeden araya girdi.
"Ben bekleyemem, bu gece konuşalım." İçime derin bir nefes çektim.
Çaydanlığın altına su ekleyip yeniden ocağa koyduktan sonra ona döndüm. "Ne bu acele? Kaçmıyorum ya!" dedim sitem eder gibi. Zaten sakin kalmak için kendimi zorlamıyormuşum gibi bir de onun bu aceleci tavrı sinirlerimi yerinden oynatıyordu.
Tek kaşını kaldırıp bana baktı. "Gerçekten kaçmıyor musun? Sabahtan beri köpek oldum peşinde. İt gibi ittirip durdun beni oradan oraya..." İsyan eder gibi değildi sesi. Hararetli bir konuşma yapıyordu ama daha çok sanki bu durumdan alınmış gibiydi.
Söylediklerinden sonra neredeyse kahkaha atacaktım. Kendimi zorlayarak dudaklarımı ısırdım.
"Kendimi koruyorum ben sadece."
"Tamam," dedi sakinleşmek ister gibi durdu. "Anladım ama kaçma artık olur mu?" Değişen ses tonu yüreğimi hoplattı.
"Ne konuşacağından hâlâ emin değilim ve açık söylemek gerekirse, sana, ikimizin arasındaki bu şey konusunda zerre güvenmiyorum. Üstelik ben daha konuşmadım bile. Sen, sadece benden duyduğun iki üç cümleyle işi bu raddeye getirdin. Başka zaman olsa ya da konu başka bir şey olsa bu hayatta gözümü kapatıp arkama bile bakmadan güveneceğim birkaç insandan birisin sen ama dün olanlardan sonra, kusura bakma da sana kendim konusunda güvenemem. O yüzden bırak da kendimi koruyayım."
