Yetişkin okurlar için uygundur!
Bir Mahalle Hikâyesi...
Çok daha fazlası...
✨
"Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm ir...
Selam canlarım, yeni bölüm sizlerle... Çok yoğun bir dönemden geçiyorum ve o yüzden arada bölümlerde aksama oluyor. Oy verdiysek başlayalım, keyifli okumalar. ♥️
•
Herkes fazlasıyla sevmiş, Ben eksikleriyle de sevdim oysa... - Özdemir Asaf
✨
Şarkı: Daha Gidecek Yolumuz Var - Leman Sam
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konu Ali Asaf olduğunda dilim başka, kalbim başka konuşmuştu bu güne kadar. Sadece bir gün olur diye umut ettiğim bu sevdanın, gün gelecek canımı bu kadar yakacağını tahmin edecek olsaydım, yine bu kadar sever, yine bu kadar kapılır mıydım bilmiyorum.
Can yakan sevdalar hep en kalıcı olanı derler ve ben bunun doğruluğunu zor yoldan da olsa anlıyor ve hissediyordum.
Canımı yaktığı yerde o kadar kalıcı izler bırakıyordu ki geçmesi mümkün olmayan, telafisi imkânsız olan bu sızı sayesinde asla geçmeyecekti... Ben ne yaparsam yapayım, ne kadar zaman geçerse geçsin geçmeyecekti, artık biliyordum.
Karşılıksız da olsa ben tek başıma severim dediğim günler artık geride kalmıştı. Uzaktan görsem yeter diye kendimi avuttuğum günler geçmişti benim için. Bunca zaman, sadece bu kadarla idare ederim ben dediğim her şey bir hançer olup beni sırtımdan bıçaklıyordu âdeta.
Öyle bir noktadaydım ki yetmiyordu. Uzaktan görmelere katlanamıyordum çünkü yanındayken hissettiğim şeyin güzelliğiyle mest oluyordum. Yanında sadece oturmak zoruma gidiyordu artık çünkü bir kere yakınlığının tadını almıştım ve daha fazlasını ister olmuştum.
Ne zaman bu kadar açgözlü ve nankör oldum bilmiyorum. Sevda körü gibi hissediyordum kendimi. Yeter dediğim her şey o kadar yetmiyordu ki kendime kızıyordum.
İşte bu yüzden artık kalbim ve dilim aynı şeyleri konuşmaya başlamıştı. Bu yüzden her zaman yaptığım gibi konuyu değiştirip kaçmamış, onun beni biraz olsun anlaması için ipuçları bırakmıştım.
Dün ona söylediğim son cümle, onu da sen bul olmuştu. Yüzünün aldığı ifadeden ne kadar şaşırdığını ve aklının karıştığının farkına varmıştım ama daha fazla bu yetersiz duygularla baş edemiyordum. Daha fazlasına ihtiyacım vardı ve en önemlisi belirsizlik duygusundan kurtulmak istiyordum.
Bütün gece acaba söylediğimden bir şey anladı mı diye düşünmekten uyuyamamıştım. Bir yanım vereceği tepkiden korkuyordu ama yine de ne olursa olsun bir şey duymak istiyordum.
Uykusuzluğun verdiği yorgunlukla uzandığım yerden kalktım. Üzerime rahat bir tayt ve tişört giyip saçlarımı gelişi güzel bir şekilde atkuyruğu yaptım. Bedenen olmasa bile zihnim o kadar yorgundu ki tek yapmak istediğim bir yere uzanıp sadece dinlenmekti.
