A Minute of Forever

17: Sick

As I waited for my boyfriend, I checked my reflection to make sure I looked presentable. Magdinner kasi kami ni Rage. I'm wearing black flared jeans and a tube crop top na white na pinatungan ko ng cardigan. Naka heels din ako na white para naman hindi ako mukang maliit lalo kapag kasama ko si Rage. Nag suot lang din ako ng simple necklace and earrings tapos yung silver watch na bigay ni Mama.

Naka high ponytail ang buhok ko na kulot ang dulo. Nag iwan lang ako ng konting curtain bangs. With a touch of simple makeup, I feel okay and confident tonight. Hindi ko alam pero simula nang maging kami ni Rage ay parang gusto ko nang matuto na mag ayos.

Tumunog na ang door bell sign na andito na ang si Rage ko. Lumabas na ako nang room at pinag buksan ko na siya ng pinto.

"Hi Rage!" Bati ko. Ilang beses ko siyang nakitang kumukurap-kurap at nakatingin sa'kin na parang malalim niya akong pinagmamasdan.

"Wow!" he exclaimed, looking amazed. "You look stunning, my love." 

My face turned as Rage said those compliment. Pakiramdam ko ay sobrang ganda ko talaga sa tuwing si Rage ang pumupuri sa akin. Pero agad nabawi ang ngiti ko nang bigyan niya akong flowers. A pink and white tulips. May occasion ba? Monthsary ba namin at nakalimutan ko?

With a beautiful flower in his hand, he looked at me and said, "I feel so blessed." The gesture made my heart skip a beat and filled me with joy. 

"Thank you Mi Amor" I hugged him. "Pero, please, huwag mo akong masiyadong pakiligin, baka hindi na ako maka-move on sa 'yo kapag iniwan mo ako," Pagbibiro ko. 

Rage smirked. "How can I leave you when my heart declared that he cannot beat without you, hmm?" Malambing na sabi ni Rage ang marahang pinisil ang waist ko.

"Nakakainis!" Pinalo ko ang dibdib siya saka ako tumawa. "Ang galing mo nang bumanat, kakasama mo iyan kay Tiano, eh!"

Tumawa lang si Rage hanggang sa nakababa na kami sa parking area. "Saan ang dinner natin?" Tanong ko pagka-sakay ko sa sasakyan niya.

"You'll see" Rage smiled before he started the engine.

Nakarating na kami sa isang restaurant na sikat sa social media. Lagi ko 'tong nakikita sa story ni Max. Ito 'yung famous na Japanese restaurant here sa Metro Manila. Na-excite ako kasi last week pa ako nag crave ng sushi. 

Wala akong pinalampas at agad akong kumain. Unli ito kaya naman alam kong mahal dito kaya susulitin ko. Kapansin pansin naman ang matamlay na si Rage habang kumakain, kanina kopa sya kinakausap pero tango lang sya nang tango. He looked so pale and tired. Mamaya ko na nga lang tanungin.

Natapos kaming kumain at medyo kaunti lang ang nakain ni Rage ko. Ako naman e parang nalugi na ata 'yung restaurant sa'kin. Kinain ko lang naman 'yung mga hindi nakain ni Rage.

"My love, okay ka lang?" Tanong ko sakanya habang nag lalakad kami papuntang parking lot with matching HHWW

"Yeah," Rage nodded weakly.

"Wait may sakit ka ba?" Agad ko namang chineck ang noo nya at leeg to be sure. Shocks! Ang init!

"Rage, ang init mo!" Medyo napasigaw na ako sa panic. His temparature is very unusual. 

"I'm fine, Mi Amor" he gave me a small smile. Sobrang worried ko kay Rage habang bumabiyahe kami. May sakit siya at ramdam ko iyon. Nagawa pa niyang makipag-date sa akin kahit alam niyang masama ang pakiramdam niya.

"Rage, sa condo mo na ako matutulog pero daan muna tayo sa drug store saglit" Sabi ko. Tumingin si Rage sa akin na nagtataka.

"I said I'm fine, Love" Rage assured me. Umiling ako.