39: Hungry

63K 1K 281
                                    

Nandito kami ng Mama ni Rage sa labas ng chapel. She wanted to talk to me raw, pumayag na ako kahit na nahihiya ako at natatakot at the same time. 

"I don't know where should I begin" Rage Mom looked at me "But first I want to say sorry for everything I have done, Celine. Sobrang laki ng kasalanan ko sainyong mag-ina" Nanlaki ang mata ko nang madamay si Mama.

"Po?"

"I was your Mom's friend way back in our college days. I'm Ria, your Mom and I are bestfriend not until may ginawa akong kasalanan. I became selfish, nalaman kong buntis ang Mama mo sinubong ko siya sa dean namin kaya napaalis siya sa university. Nilamon ako ng ingit that time. Mahal ko si Len bilang kaibigan ko pero nagbago iyon, naging masama ako sa Mama mo."

"Sobrang nagalit ang mama mo sa akin kaya naghiganti siya noong magkita kami uli. She ruined my cousin's life. Si Rigor. Rigor was my first cousin and also my bestfriend." Rage's Mom confessed. Hindi ako makagalaw sa kinakatayuan ko. 

"She make my cousin fall in love with her and dump him after. The night na muntik kang magahasa ni Rigor nalaman ko na naka drugs siya that time at akala niya ay ikaw si Lenilie. Nalaman din namin na she molested multiple women. Nabulag ako sa galit ko sa Mama mo at dahil din sa galit ko sa'yo sa pagpatay mo sakanya pero narealize ko rin na tama ka. Tama ka lang ng ginawa. You gave justice to all the poor women na ginahasa at pinagsamantalahan ng pinsan ko. I am very sorry, Celine. Please accept my forgiveness," Hinawakan niya ang kamay ko. I was shocked. Hindi ko ineexpect na malalaman ko ang lahat ngayon. Hindi ko alam ang sasabihin ko.

"I'm very much sorry, Celine," niyakap ako ng Mama ni Rage na umiiyak ngayon. "I'm so sorry," She kept on apologizing. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Dahan-dahan na dumapo ang kamay ko sa likod ng Mama niya.

"What you did in the past is wrong. Nasaktan niyo po ako ng sobra. I was hurt by your words, Madam. Pero it's all in the past. Kung natututo na po tayo sa pagkakamali natin then who am I po para hindi kayo patawarin. As long as you mean it po, you're forgiven na po," I said.

"I'm sorry again, Hija. I really meant it. I'm sorry. Nagsisisi na ako..." Humihikbi pa ang Mama ni Rage.

"Nakausap niyo na po ba si Mama?" Tanong ko at kumalas sa yakap.

"Yes, I already did. She forgave me na at hiniling nalang niya sa 'kin na 'wag kang saktan ni Rage" Rage's Mom said. "At hindi naman ako papagyag kung sasaktan ka ng anak ko. I'm sorry again, Celine. I promise, hindi na ako magsasalita tungkol sainyo ng anak ko."

"S-Sige po," Bahagya akong ngumiti. Wala pa naman kami ni Rage. 

"Basta ako na ang bahala sa anak ko. Kapag sinaktan ka just tell me at ako mismo ang magpapalayas sakaniya," Sabi pa niya. Tumawa nalang ako at saka kami nagkuwentuhan pa. Madam Galvez ang tawag ko sakaniya pero ang sabi ay Tita Ria nalang daw dahil soon naman ay mapapalitan daw iyon ng Mommy.

I cringe. 

"Tara na sa loob baka nagwawala na doon si Rage," Sabi ni Tita Ria. Nagtawana kami dahil OA si Rage. Ayaw pa nga akong hayaan na makausap ang Mommy niya.

"Oh, Papa, aalis na kayo?" Tanong ko kay Papa nang makita ko silang nakatayo ni Kuya nang makapasok kami.

"Yes, Celine. I have a lot of things to do pa. Maaga ang flight ko bukas," sabi ni Papa. 

"Maiwan kana dito, Celine, kung gusto mo," nakangising sabi ni Kuya. Inirapan ko si Kuya Theo. Alam na alam niya talaga kung paano ako inisin.

"Hindi, sasama na po akong umuwi," Ayoko nang mag stay dito. Kinakabahan pa rin ako sa pamilya Galvez. Sobrang intimidating nila.

A Minute of ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon