Chapter 9

111 3 1
                                    

JAN'S POV

I'm here in a restaurant and naka disguise ako para di makilala, though konti lang naman ang tao dito dahil nadin maaga pa. I was waiting for Criza, tinawagan ko sya kahapon at nakiusap akong mag-usap kaming dalawa dahil marami akong importanteng sasabihin. Nung una hesitant sya pero at the end pumayag din sya, in one condition sa lugar na walang gaanong tao.

A few minutes later dumating din sya tsaka umupo sa tapat ko. Naka ripped jeans ito, black tshirt, rubber shoes with cap and shades.

"Sorry medyo traffic" panimula nya

"No it's okay, kadarating ko lang naman." Ngiti ko sakanya "umorder na nga pala ako para di nadin tayo maistorbo" dagdag ko tsaka lapit sakanya ng cake at coffee

"Thanks" maikli nyang sagot. "Ano nga palang sasabihin mo?" Dagdag nya pa. Halatang paos padin sya, kakaiyak siguro.

"Ahm I'm here to say sorry. Sorry kung dahil sakin nasaktan ka ni Joao, sorry kung--" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla syang magsalita agad

"No. Wala naman sakin yon. Hindi mo kailangan mag sorry. Kasalanan ko lahat kasi naging assumera ako kaya ako nasaktan. You don't need to say sorry. It's all my fault Jan" sagot nya

"No please listen to me first. Pakinggan mo muna ako" sabi ko sakanya, tumungo naman to kaya ako ngumiti at nagsimula ulit magsalita.

"I admit .. mahal ko padin si Joao. He's the only man that I loved. Sadyang bata pa ko noon and I'm craving for fame kaya mas pinili ko yung career ko kaysa sakanya. Until one day, narealized ko balewala pala lahat kasi hindi ako masaya. Kasi wala na yung taong minahal ko at minahal ako. Kaya after I changed my management and naging open ako sa manager ko, I decided to go back here in the Philippines dahil nalaman kong nandito na sya. And the day I came to visit him sa taping nyo, that was the day I decided to win him back." Nagpose ako saglit to check if nakikinig sya. Nanatili lang syang nakatingin sakin at nakikinig. Di ko makita kung anong emotion ang meron sya sa mukha, pero isa lang sigurado ko, she's in pain. So i continue what I'm saying to her ..

"Nag-usap kami, i told him lahat lahat ng nangyari and I beg for forgiveness. Tinanggap naman nya yon, pinatawad nya ko. And when I told him na i want us back, doon nya sinabing hanggang kaibigan na lang ang kaya nyang ibigay kasi mahal ka nya and he just waiting for your legal age to formally court you and confess his feeling. After hearing those word, alam ko at ramdam kong inlove nga ang kaibigan ko sayo kaya i decided to accept the fact na wala na talaga." Pinunasan ko ang luha sa mata ko..kasi aminin ko man sa hindi, mahal ko padin talaga si Joao pero alam kong hindi na pwede at matagal na kong nabura sa puso nya.

"Kaya trust me, lahat ng balita is fake news and i do believe that even yung sayo, fake news din yon." Dagdag ko saka hinawakan ang kamay nya to make her feel that I'm sincere.

"Pero mas pinili nyang saktan ako at paasahin sa pangako nya" sagot nya. Alam kong pinigilan nya lang umiyak.

"Believe me or not Criza. He did'nt mean that. Maybe nagpanic lang sya kasi alam nyang mahina talaga ang puso ko kaya madalas ako atakihin noon. But he tried to attend to your party, and he was sorry for that. Halos sisihin nya sarili nya kasi muntik ka ng mapahiya dahil sakanya and syempre nasaktan ka dahil alam nyang importante sayo ang araw na yon. Hindi mo lang sya mabigyan ng chance magpaliwanag" paliwanag ko sakanya at umaasa akong sana maliwanagan sya.

"Kaya please give him another chance. I'm willing to speak in public para maclear lahat. Please Criza don't give up on him. Mahal ka nya at alam kong mahal mo din sya. Maybe you're so young pero alam kong you're matured enough to know what is love is" i added.

Hanggang Kailan (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon