Hanggang Kailan (Completed)

Chapter 14

CRIZA POV

I decided to attend the Bearkada party tonight, and Aljon wants to join too para din safe daw ako makauwi, so I let him to come with me.

Nauna akong pumasok kasi nagpark pa sya. Then when I entered the bar, sinalubong agad ako ng yakap ni Belle.

Then I saw him coming towards me. For how many years finally nakita ko nadin sya. Ang unang lalaking minahal ko at nasaktan din ako ng sobra. Seeing him right now reminds me our past, our moment together and also the pain that he caused to me.

Lalo sya nag mature. Ang masculine nya na tingnan and yes i admit ang gwapo nya lalo. Brushed hair, his signature lips with piercing on it  and his favorite jacket. Gusto ko syang yakapin pero para naman saan ?

He greeted me so i greeted him back saka nakipag beso, acting cool ba. Baka kasi isipin nya ako padin yung dating Criza na may gusto sakanya.

Gosh! My favorite scent of him na sobra ko tuloy lalo syang namiss.

"By the way, si Aljon." Pakilala ko sakanya. Nandito na kasi si Aljon sa tabi ko and as usual sweet padin pero walang malisya saming dalawa.

"Jo, kilala mo naman na sya diba, si Joao" sabi ko naman kay Aljon. For sure kilalang kilala nya kasi halos lahat naman ng iyak ko before nakwento ko sakanya.

Late ko na narealize na natawag ko pala syang "JO", though it's either Jon or Jo naman talaga ang tawag ko sakanya minsan. But memories flashed again, it was Joao. My Jo, ang Jo sa CrizJo. And it makes me feel sad now pero ayoko pahalata.

"Hi bro. Nice to meet you" Nag offer ng hand shake si Aljon while his other hand is on my waist. And hindi ko alam kung tama ba ang nakikita ko or assuming lang ako, pero nakatingin si Joao sa kamay na yon na nasa bewang ko. I saw his jaw moved na parang nagpipigil ng inis.

"Hello bro. Nice to meet you too" naalis ang tingin nya don sabay tanggap nya naman sa kamay ni Aljon.

Nagkwentuhan at kamustahan lang ulit kami ni Belle habang nakikinig ang mga boys. And hindi ko man directly tingnan, nakikita kong nakatingin sakin si Joao. I don't know why, maybe baka gusto nya lang makipag usap. Syempre were friends naman before bago nasira lahat.

Truly that love will take risk even friendship.

Minutes after, nagsimula na yung mini program nila. I'm not aware sa flow nila since it's my first time to attend, kala ko kainan and inuman lang.

Nagsimula na silang magbigay ng mga message and toast since sakto din pala na today yung anniversary ng first shoot namin.. so they consider this day as Bearkada Anniversary.

Sunod sunod lang mga nagbigay ng message, si Ate Dalia who looks super hot and pretty as always. Then si Limer na sobrang jolly and funny din since then. Then my Ate Kaori who's always been thoughtful as always.

Marami pang sumunod na nag message. Nakaka tuwa na ang tagal ng lumipas pero till now buo padin ang barkada and mas lalo ako naiiyak kasi hindi man sila nagbago sakin, tinuturing padin nila akong bunso sa barkada kahit dekada na ang lumipas.

Kaka emote ko, hindi ko na namalayan na si Joao na pala ang mag memessage.

"Ahmm.. I just want to say thank you guys for being there for me through ups and down. Thank you for being my family too dito sa Pilipinas. And I hope lahat tayo dito, maging masaya, genuinely happy in our lives." Message nya sabay taas ng beer can na hawak nya. Sakto namang nakatingin ako sakanya ng bigla din syang tumingin sakin. We both looked to each other pero hindi gaya noon na may connection bawat mata namin, ngayon kasi parang pilit namin binabasa ang isat isa pero wala ni isang emotion ang maconfirm namin.