Bölüm 47: Görev Sonu: Kavuşma 3

6K 355 116
                                    

Hepinize merhaba sevgili okurlarım!🙂

Ben geldimmm.. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. 💖

Sınır dolmadı ama yinede atayım dedim.. Gecikmesin. O yüzden hemen bölüme alayım sizi..🌼

Hatalarım var ise affola canlarım.🖐🏻

Oy vermeyi ve isterseniz de yorum yapmayı unutmayın lütfennnn..🖤

Keyifli okumalar efendim..✨

🚫!! +18 YETİŞKİN İÇERİK BARINDIRAN BİR BÖLÜMDÜR, LÜTFEN RAHATSIZ OLANLAR YA DA SEVMEYENLER (+18) YAZAN KISIMDAN SONRASINI OKUMASINLAR.!!🚫

***

Ekip arabasından inen Kenan Ali hızla emniyete koştu. Ardında sırıtan iki adam bıraktığından haberizdi. Emniyete girince Suzan'ın masasının boş olduğunu gördü.  Yüzü düşmüştü.

"Suzan nerede?" diye sordu görevli polise. Görevli polis Kenan Ali'ye döndü ve, "İşi bitince gitti komiserim. Masada uyukluyordu biz gönderdik."

Kenan Ali düşen omuzları ile etrafa baktı ve ofladı. "Tamamdır eyvallah." dedi.

Ardından bahçeye çıktı ve bulduğu ilk banka oturdu. Cebinden uzun süredir içmediği paketini çıkarttı ve bir dal aldı dudaklarına. Yorgunluğunu üzerine iyi gidecekti.. Yaktı ve uzunca nefeslendi. Biraz içtikten sonra yanına gelen Fatih'e baktı. Doğruldu.

"Sen içiyor muydun komiser Ali?" dedi ve yanına oturdu Fatih. Kenan Ali sigarasından son nefesini çekti, söndürüp, izmaritini hemen yandaki çöp kutusuna attı. "Arada içiyorum." deyip boğazını temizledi.

"Suzan yok mu?" dedi Fatih kaşını kaldırıp. "Yol boyu Suzan Suzan dedin mantara bağladın, bi git gör da artık."

Kenan Ali güldü ve ensesini kaşıdı. "Eve gitmiş, emniyette işi bitince. Sabah giderim diye düşünüyorum yanına. Şimdi uyuyordur."

Fatih başını salladı ve ellerini dizlerine vurup banktan kalktı. "Haydi bana müsaade. Duş almam lazım daha bir ton iş. Yarın emniyette görüşürüz."

"Görüşürüz komiserim."

Fatih gittikten sonra Kenan Ali ayaklandı ve arabasına doğru yürüdü.

"Sanane lan Suzan'dan.. Sormasa olmaz. Anında ayar etti beni pezevenk. Siktir git kendi sevgilini düşün. Gelmiş bana 'Suzan yok mu?' diyor. Sanane?" Bindi ve kemerini taktı.

"Evine gitsem ayıp olur mu?" diye mırıldandı ve telefonuna uzandı. Suzan'ı aradı. Onun sesini duyup sakinleşmesi lazımdı. Telefon ilk çalışta açıldı. Telefon başına mı bekliyorsun Suzi?

"KENAN ALİ!" dedi heyecanla.

"Bebeğim.." dedi Kenan Ali. gülümserken.

"Döndünüz mü?"

"Evet. Emniyetteyim. Sen yoksun. Göndermişler seni."

"Evet. Masada uyukluyordum neredeyse.. Israr ettiler."

"Seni çok özledim." dedi Kenan Ali, daha fazla içinde tutmadı bu cümleyi.

"Kafayı yemek üzereydim.. Bana gelmek ister misin?" diye sordu Suzan ardından. Ama tırnağını ağzında gezdiriyordu.

Kenan Ali ensesini kaşıdı ve bir şey diyemedi. Gitse miydi? Git koçum git!

"Yani şey.. İstersen.. Ama evine gidip duş almak istersen ben beklerim emniyette buluşuruz."

"Sabredemem daha fazla, sana geliyorum." dedi Kenan Ali ve arabayı çalıştırdı.

Suzan heyecanla yatağından kalktı ve elini kalbine götürdü. Evi topla Suzan, düzelt bir şeyler yap!

BABA OLMAK +18 (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin