BABA OLMAK +18 (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 36: Acı Veren

Hepinize merhaba sevgili okurlarım!🖐🏻

Tekrardan nasılsınız? Umarım iyisinizdir..✨🦋

Fatih Bey uyandı bakalım şimdi neler olacak..🥺

Çokta tutmak istemiyorum sizi ama bir konuya değinmek istiyorum.. Kitabımın aldığı ilgi karşısında ne demeliyim gerçekten bilmiyorum.. Bugün 40k gibi bir sayıya yaklaştık ve ben öyle mutluyum ki.. Öylesine kafamda kurgulayıp, unutmamak adına not eder gibi yazdığım bu kurgum, öyle güzel sevildi ki.. Size nasıl teşekkür etsem az. Bu yolda benimle olduğunuz için teşekkür ederim.. Niye kitaplara inşallah..❤️

Hesabımın ve daha çok kitabımın öne çıkması için oylarınızı, yorumlarınızı eksit etmeyin.. İsterseniz beni buradan takip edin.. İnanın çok mutlu olurum..🥺💘

Neyse. Fazla duygusallık oldu. Şimdi daha çok duygusal olmak için bölüme alayım sizi.🤭😬

Hatalarım var ise affola.. Kontrol etsemde gözümden kaçan eden illa ki oluyor..🌸

Keyifli okumalar diliyorum..🎈🧸

***

Bartu oturduğu yerden bir hışımla kalktı ve yataktan kendisine bakan kardeşine baktı. Konuşamıyordu.. Ağzını birkaç kez araladı ama tek kelime edemedi. Ellerini yumruk yaptı ve kardeşine bakmaya devam etti. Fatih'in kaşları çatıktı ve Bartu'dan gelecek bir hareketi bekliyordu. Vücudunu hareket ettirememesi bir yana dursun başında ki şiddetli ağrı yüzünden gözlerini zar zor açık tutuyordu. Yine zorla konuştu.

"Kardeşim.." dedi fısıltı şeklinde. Bartu eliyle ağzını kapattı ve hıçkırıklarına engel olmaya çalıştı. Kalktığı sandalyeye oturdu ve kardeşinin elini tuttu.

"Kolpa atma lan bana." dedi gözyaşları içinde. "Uyandın değil mi? Ben rüya görmüyorum."

Fatih'in susuzluktan bembeyaz olmuş dudakları iki yana doğru genişledi ve gözlerini geri kapattı. Bartu kafasına dank eden şeyle yeniden ayaklandı.

"Doktor. Kardeşim sakın uyuma yeniden. Kurbanın olayım uyuma. Ben hemen doktor çağırıp geliyorum. Lütfen uyuma.." Kapıya doğru yürüdü ve odadan çıkmadan kardeşine sonkez baktı. "Uyuma sakın." dedi ve odadan çıktı. Hemen hızla doktor çağırdı ve beş dakika sonra odaya doktor ile döndü. Fatih kısık gözlerini odada gezdiriyordu ve kendisine ne olduğunu kavramaya çalışıyordu.

Doktor hızla Fatih'in yanına vardı ve konuşmaya başladı. Bartu titreyen elleriyle onları izliyordu.

"Fatih Bey.." dedi doktor ilk önce. "Lütfen kendinizi zorlamayın. Ne düşünmeye ne de hareket etmeye."

"Ne oldu bana?" dedi kısık sesiyle. Doktor bu sorunun geleceğini bildiği için hafifçe gülümsedi ve önlüğünün cebinde çıkarttığı tetkit ışığını onun gözlerine tutmaya başladı. "Lütfen ışığı takip edelim.." dedi yumuşak bir sesle.. "Evet.. Süper.. Biraz kez daha.. Aferin.." Işığı indirdi ve gülümsemesi genişledi.

"Tüm sorularınıza pek tabii cevap vereceğiz Fatih Bey.. Ama ilk önce birkaç test yapmalıyım.. Uzun süre bir komada kaldınız.. Tamamen bir sorun olmadığına emin olduğumuz zaman bir psikiyatrist huzurunda güzelce başınıza gelen her şeyi öğreneceksiniz.".

"Başım ağrıyor.." dedi Fatih ve o an Bartu'nun gözünden bir damla yaş düştü yanaklarına doğru. Doktor olabilir şeklinde kafasını salladı ve serumuna bir ağrı kesici istedi yanındaki hemşireden. Ardından Bartu'ya döndü.

"Gözünüz aydın.. Şimdi geriye kalan tek şey test ve sonuçlar. Sonrasında her şey zamanla yoluna girecek.."

Bartu gözlerini sildi ve kafasını salladı. "Ama hastamızı yormayalım.." diye ekledi doktor. Bartu kardeşin bakıp kafa salladı yeniden. "Hemen çıkacağım.."