BABA OLMAK +18 (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 21: Hayat Kırığı

Merrrhaaabaaalaarrrrrr! 🥳💕
Yine ben geldimmmm. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.. 💓
Bölümü Fatih'in ağzından okuyacaksınız..🦋
İyi okumalar sevgili okurlarım..✨🤍

***

Çalan alarm ile bölünen uykum bir yana dursun, sağır olan kulaklarıma istinaden ellerimi komidinin üzerinden gezdirmeye çalıştım.

Yüzüstü yatmışım ne güzel, sarılmışım yastığıma.. Ama bu lanet alarm her şeyi mahvetmişti.. Alarma dokununca hemen kapattım ve elimi tekrar başımın altına koyduğum yastığa sardım. Tam tekrardan uykunun güzel kollarına kendimi atıyordum ki beynim sinyal verdi.

"Lan! Bugün kontrolü var benim balımın.."

Hemen yattığım yerden fırladım ve telefonuma uzanıp saate baktım. 10:30 Çok güzel. Randevu bir buçukta daha vaktim var..

Yataktan kalktım ve banyoya gittim, elimi yüzümü yıkamak için. Biraz ayıldığım zaman telefonumu alıp balımı aradım. Uzun uzun çaldı telefon ama açan olmadı. Muhtemelen yanında birisi yoktu.

Ardından duşa girdim ve rahatlatıcı bir duş aldım. Belime sardığım pamuk gibi havluyla mutfağa gittim ve kahve için su koydum. Hemen peşinden telefonum çaldı. Balım arıyordu.

"Efendim balım?"

"Alo Fatih? Aramışsın ben açamadım. Buğlem'i çağırdım şimdi o aradı seni.."

"Olsun güzelim. Problem değil. Ne yaptın kahvaltı yaptın mı?"

"Evet şimdi yaptım. Sen?"

"Ben de şimdi yapacağım. Duş falan aldım."

"Hm.."

"Hıhım.. Hazır mısın bugün için?"

"Hazırım ama bilmiyorum Fatih.."

"Güzelim benim. Korkmana gerek yok.. Doktor tanıdığımız bir doktor. Bir baksın sana. Hemen sonuç umuyor değilim ya.. Öğrenmek istiyorum bir şeyleri. Sen sıkma güzel canını olur mu?"

"Tamam o zaman.."

"Hah.. Şöyle.. Canınızı sıkmayın hanımefendi.. Hem doktordan sonra sizi kaçırmak istiyorum. Mümkün müdür?"

"Ya.. Şimdi bilemedim kiii.."

Güldüm ve balımı düşündüm. Benim güzel sevgilim.. Nasıl da nazlanıyor bana. Şimdi yanımda olmak vardı. Isıra ısıra öperdim yanaklarından..

"Bak bakk.. Bilemezmiş.. İyi öyleyse."

O da güldü. "Kaçıran yeterki sen ol Fatih'im.. Nereye istersen gelirim ben.."

"Fatih'im diyen dillerini yesinler.."

Yine kıkırdadı nazlı sevgilim. Gözüm kaynayan suya takıldı. "Şimdi müsaadenizle balım hanımefendi. Hemen bir kahvaltı yapmalıyım.. Ardından emniyete geçip yanınıza geleceğim.."

"Ayy.. Tamam tamam.. Afiyet olsun sana. Görüşürüz."

"Görüşürüz canım.." dedim ve telefonu kapattım.

Burçak hayatıma girdiğinden beri çok şey deyişmişti. Belki bu söylediklerime güleceksiniz ama yediğim yemeğin bile bir tadı varmış ya da içtiğim suyun. Ben bunları bilmezdim. Senelerdir bu evde tek yaşıyorum ve sanki Burçağı tanıdıktan sonra evde artık tek değilim. Benimle kalbimde yaşıyor.

Göremiyor olması zerre umurumda değil. Yoluna istese canımı feda edecek kadar seviyorum. Puzzleımın eksik parçasını bulmuş gibiyim. Öylesine seviyorum ki güzel sevgilimi.. Göreceği günü umutla bekliyorum..