BABA OLMAK +18 (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 79: Ne Umduk Ne Bulduk

ATEŞ

Bu belki de hayatımın en sesli uyanışı olabilirdi. Normalde beni hafta sonları Elis ya da Yağız uyandırırdı ve onların uyandırma tarzı yatağa çıkıp zıplamak olduğundan her zaman gardımı almış olurdum.

Ne yazık ki bu durumda herhangi bir şekilde gardımı alamadım. Çünkü Mert efendi, açtığı müzik ile ayna karşısında saçlarıyla oynuyordu.

Hayır yani.. Fatih amca ve Alev abla hiç mi rahatsız değildi ya da Güneş? Ne bileyim?

"Oğlum kıs şunun sesini!" dedim ve homurdana homurdana arkamı döndüm.

Ben akşam Mert'in yatağında uyumuştum. O da zaten, ben başka odaya gitmeyeyim, gece sohbet ederiz diye bana yatağını verdiğinden, kendine yer yatağı yapmıştı.

"(...) Seni içime çektim bir nefeste! Yüreğim tutuklu, göğsüm kafeste! İster öp okşa! (...)"

"Vallaha Mert ben seni bir okşayacağım!"

Sinirle yorganı üzerinden attım. Mert gülerek masaya yürüdü ve telefonunu eline alıp şarkıyı nihayet kapattı.

"Günaydın bebito. Ne uyudun be!"

Gözlerimi devirdim ve kalkıp, ayaklarımı yataktan aşağı sarkıttım. Ellerim yataktayken esnedim ve başımı sağa sola yatırdım. Yastık boynumun ırzına geçmişti resmen.

"Sana da günaydın." dedim huysuz huysuz.

"Babam, annem ve kardeşim anneanneme gitti, ondan böyle müzikle uyandırdım seni. Pamuk anneanneciğim biraz rahatsızmış.. Yoksa Güneş uyurken nefes aldırmam kimseye ben oğlum."

Başımı salladım. "İyidir umarım anneanne?" dedim ve yataktan kalktım.

"İyi iyi, sadece biraz ilaçlarını aksatıyor.."

"Anladım." diyerek esnedim. Ardından "Saat kaç?" diye sordum. Banyoya doğru yürüdüm ve kapıyı açıp içeri girdim. Mert arkamdan cevap verdi.

"Saat 11. Kursa gidecek miyiz?"

Elimi yüzümü güzelce yıkadıktan sonra temiz havluyla kurulandım ve elimde havlu ile odaya döndüm.

Mert yatakları toparlıyordu.

"Gideriz ya." dedim yeniden esnerken. "Hem dersten sonra gezeriz biraz."

"Üç saat miydi matematik?" dedi yorganı katlarken.

"Hm hm, üç. Ferhat Hoca'nın dersi, tadından yenmez.."

"Süper." dedi ve eğilip yerdeki yorganları eline aldı. Ondan önce davranıp kapıyı açtım.

"Ben şunları yerine koyayım, sen de mutfağa in kanka, derse iki saat var bir şeyler yiyelim. Yemedim ben uyanmamı bekledim.."

Yetimhanede de aynısı yapardı.. Ben inmeden inmezdi o yemekhaneye.

Gülümsedim. "Tamam."

Mert odadan çıktıktan sonra etrafı düzeltip, ardından pijamalarımı değiştirdim. Kıyafetlerimi güzelce çantama koydum ve şarjdaki telefonuma uzandım.