BABA OLMAK +18 (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 31: Bir Umut

Merhabalar!🌸
Nasılsınız sevgili okurlarım? Umarım iyisinizdir!🦋
Sınırın dolmasına bir iki oy kalmış dedim atayım gitsin ne olacak.🤭
Güzel bir bölümle geldim vallahi.. Aslında çok uzundu ama iki ayrı başlık altında daha bir uygun geldi gözüme..💓
Neyse sizi daha fazla tutmayayım.🖐🏻
Keyifli okumalar.🌻
Lütfen oy vermeyi ve isterseniz de yorum yapmayı unutmayın.🌼✨

***

Bartu arabasına hızla asılışıyla hemen Talya'nın evine varmıştı. Arabayı evin önüne bırakıp indi ve kapıları kitledikten sonra anahtarı cebine attı. Yine heyecan basmıştı tenini. Bu her zaman böyleydi. Talya'nın yanına bin kez gitmiş olsa bile binbirinci kez yine aynı heyecanı taşıyacaktı.

Duyduğu sevgi her defasında heyecanını tazeliyordu..

Bahçe kapısından dikkatle girdi ve ardından örtüp kapıya doğru yürüdü. Kapıyı çalmadan kulağına dolan konuşma sesiyle kaşlarını çattı ve sesler onu evin arkasındaki oturma yerine götürdü. Yavaşça oraya gitti ve kendisine arkası dönüp şekilde konuşan Talya'yı gördü. Kucağında da Elis vardı. Kendisini fark etmemişti, ki muhtemelen arkada olduğu için arabanın sesini de duymamıştı.

Talya dizlerine yatırdığı kızıyla konuşuyordu ve görünüşe bakılırsa Elis Hanım'da bundan zevk alıyordu. Birkaç saniye onlara bakan Bartu, Talya'nın sözleri ile dikkat kesildi.

"Seni gerçek babanla büyütmeyi öncelerde hep hayal eder ve çok isterdim.. Seni sevsin.. ilk mırıldanmalarına gülsün.. seni kucağına alsın.. ağladığında yanında olsun.. seni öpsün.. sana sarılsın.. sana güven versin.. Ama ne zaman ki ben sana sahip oldum.. Baban değişti kızım. Bu söylediklerim ile seni sıkıyor muyum bilmiyorum ama.. Baban bizi sevmedi. Bu içime ilk zamanlar çok otursa da ve beni çabalamaya itse de artık böyle değil. Üzülmüyorum. İçimi acıtan tek nokta geleceğin.. Ben ileri de nasıl diyeceğim sana yıllardır baban bildiğin adam senin öz baban değil diye.. Kızacaksın belki de, üzüleceksin.. Gerçek babanı girmek isteyeceksin.. Ama sen en az on yaşında olduğunda o dışarıda olacak.. Nasıl sizi yüzleştireceğim bilmiyorum. Bu şimdiden içime dert oldu.. "

Bartu duyduğu cümleyle yutkundu. Talya, onu kızının babası olarak görüyordu.. Bu aşikardı ama geleceği için duyduğu endişe onun da içini bir garip etmişti.. Acaba Elis nasıl tepki verirdi? Sesini çıkartmadan bir omzunu duvara yaslayıp kollarını göğsünde birleştirdi ve Talya'yı dinlemeye devam etti.

"Ama ne olursa olsun kızım, sen Bartu babayı çok sev çünkü o seni çok seviyor. O bizi korudu, bize yardım etti, yol gösterdi.. Üstüne üstlük bizi kabul etti ve sevdi.. Sana hamileyken bizim için yaptığı şeyler say say bitmez.. Dört ayımdan sonra onunla tanıştık ama sanki bir ömür gibi, öyle sıcak, öyle içten.. Neyse prenses kızım, sıktım galiba seni." dedi Talya ve gülümseyip kızını öptü. Kucağına aldığı Elis Bartu'yu görünce kocaman sırıttı ve Talya'nın kucağında daha da kıpırdandı. Bartu onu dinlediğini anlayıp utanmasın diye birkaç adım geri gitti ve yeni geliyormuş gibi yaptı.

"Bizim prenses uzaktan bile anlıyor benim geldiğimi.." dedi Bartu ve kollarını iki yana açtı. Sese dönen Talya gülümsedi ve kucağında Bartu'ya gitmek için sabırsızlanan kızına baktı.

"Elis hanım hemen sattı anneyi baksana.."

Talya güldü ve Elis'i Bartu'yu uzattı. Bartu sıkı sıkı kucakladığı Elis'i, boynundan öptü ve o mis kokusunu içine çekti. Az önceki Talya'nın konuşmasına ithafen ve gerçekten de öyle hissettiği için Elis'i sıkı sıkı sarıp öptükten sonra, "Güzel kızım.." deyip saçlarını okşadı.

Bu ana tanıklık eden Talya dolan gözleriyle etrafa baktı ve elleriyle kendisine hava yaptı. Bartu sevgi dolu sözcüklerine devam ediyordu.

"Prensesim benim.. Saçların uzamış.. Ne güzel olmuşsun böyle sen. He? Babasının prensesi mi oldun sen?"