Part.10

665 56 18
                                    

Unicode

"အစ်မရော"

"ဈေးသွားချင်လို့တဲ့သွားတယ်..ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်း
လုပ်ခဲ့နော်ခွန်းရွှေကြာ!!"

ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲအိတ်ကိုယူကာထွက်လာ
လိုက်ပြီးတံခါးပေါက်နားရောက်မှဟိုလူထပ်ပြော
လိုက်တဲ့စကားကြောင့်ခြေလှမ်းတွေကတုန့်ကနဲ

"အဲ့နှစ်ယောက်ထဲကဘယ်သူသေတာမြင်ချင်လဲ
နှောင်းခါတော်မီလား..ဒါမှမဟုတ်ကြွေရွက်ဝါ
လားမင်းအပေါ်မှာမူတည်နေတယ်နော်မင်းဒီနေ့
ခါတော်မီ့ကိုမသတ်ရင်မင်းပြန်လာတာနဲ့မင်း
အစ်မသေနေတာကိုပဲတွေ့ရလိမ့်မယ်မင်းဆုံး
ဖြတ်ပါရွှေကြာ"

"အစ်မကိုဘာမှမလုပ်နဲ့...ရှင်ဖြစ်စေချင်သလို
ကျွန်မဖြစ်အောင်လုပ်ပေးမယ်"

"Okငါစောင့်ကြည့်နေမယ်ရော့ဒါကအဆိပ်အပ်
အဝေးကနေပြစ်လို့ရတာပေါ့..မင်းအဆိပ်မထည့်
ချင်ရင်..အဲ့ဒါနဲ့လုပ်လိုက်..အသားထဲစိုက်ဝင်စရာ
မလိုဘူး..ခြစ်မိရင်ကိုသေတယ်"

"မလိုချင်ဘူး"

"မင်းသဘောပါဒါနဲ့မသတ်ချင်ဘူးဆိုလဲအဆိပ်ပဲ
ခတ်ပေါ့"

ထိုအဆိပ်အပ်ကိုယူကာအိမ်ထဲကထွက်
လာပြီးCompanyကိုသာထွက်
လာခဲ့လိုက်တော့သည်။ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး
တစ်ကယ်ဘယ်သူကိုမှမသေစေချင်ဘူး...
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အစ်မကိုထိခိုက်လို့မရဘူးငယ်ငယ်
ထဲကပင်ပန်းခဲ့တဲ့အစ်မကပျော်နေသင့်တာ
ဒါဆိုနှောင်းခါတော်မီကရောသူ့ကိုလဲဘာလို့မှန်း
မသိပေမဲ့တစ်ကယ်မသေစေချင်ဘူး။

----------------------------------------------------------------------

"မင်္ဂလာပါCEO"

"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်...ခွန်းဘာဖြစ်နေတာလဲ"

မျက်နှာလေးမကောင်းဖြစ်နေတဲ့ရွှေကြာကြောင့်
နှောင်းမေးကြည့်တော့

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"

"တစ်ကယ်လား"

"အင်း"

"အနောက်ဘက်ကစရင်းတွေကွာနေတယ်လို့
ပြောတယ်နှောင်းကိုယ်တိုင်သွားစစ်မှရမယ်
ထင်တယ်..သွားရအောင်ခွန်း"

"အင်း"

"ချစ်စရာလေး"

"ဟင်!!!"

လျှို့ဝှက်ကကြိုးWhere stories live. Discover now