Kiss or Kill ❦ sakuatsu

ep.4

medya peregrin took (pippin)
ne olduğunu az sonra anlayacaksınız.

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın <3

bu bölümde cinsellik var.
smut, nsfw, fanfinifon
artık ne demek isterseniz
ama var yani.

isteyen atlasın diye o kısma uyarı koyacağım.

oy sınırı: 15

***

"Sikiyim bu sığmıyor."

"Aptal mısın? O onun için yapılmış girmeme ihtimali yok."

"Girmiyor işte salak herif, hay sikeyim." Sakusa'yı kenara ittirerek elindeki anahtarı kaptım. Benden daha mı sarhoştu? İnsan her gün geldiği salonun kapısını açmayı beceremez miydi? Aptal olduğunu söylediğimde insanlar beni yargılıyordu oysa. Anahtarı deliğe sokup kapıyı açtım, içeri adım atacakken Sakusa beni durdurdu.

"Ayakkabını çıkar aptal, ahır mı burası?" Homurdanarak ayakkabılarımı çıkardım ve salona girdim. Rezillik, rezillik. İçeri girdiğimiz zaman Sakusa ışıkları yaktı, ceketimi çıkarıp yanından geçtiğim koltuğa attım.

Giriş kapısı ufacık bir bekleme salonuna açılıyordu; karşılıklı tekli koltuklar, sehpa ve ikili bir koltuk. İkili koltuğun hemen yanında bir kapı daha vardı. Görebildiğim kadarıyla dövmeyi yaptığı yere açılıyordu. Tam bir Sakuma Kayoshi dizaynıydı. Pekala, Sakusa Kiyoomi dizaynı. Nasıl oluyor bilmiyordum ama buranın ona ait olduğu çok belliydi.

"Ne dövmesi yapacağız?" Sakusa koltuğa attığım ceketimi alarak askıya astığında ikili koltuğa oturmuştum.

"Sarhoşuz, her şekilde pişman olacağız, yani önemi var mı?" Kendi ceketini çıkardığı zaman kollarındaki dövmelere yeniden bakındım. Haklı konuşuyordu, bunu yine de ona söylemeyecektim.

"Beni o dövmelere gömebilirsin." Yüzünde alaycı bir ifade oluştu, tamam keşke haklı olduğunu söyleseydim. Çünkü bu daha utanç vericiydi, neyse ki utanmak gibi bir huyum yoktu. Arsızdım sanırım.

"Cevap vermemi ister misin cidden?" Göz devirerek kafamı geriye attım.

"Hayır, sus, sadece sarhoşum." Oturduğum koltuğun yanındaki kapıya ilerlerken kolumdan tutarak beni de çekti.

"Yürü, ayılmadan önce bitsin bu iş. Sarhoşken zar zor katlanıyorum sana." Homurdandım. Sanki ben Saruman'la vakit geçirmekten çok keyif alıyordum. Bekle, Saruman farklı biriydi.

"Yüzük çizelim." Aniden ortaya attığım fikirle durup bana döndü. Yüzünde anlam veremediğim bir ifade vardı.

"Sen benimle evlenmeye mi çalışıyorsun?"

"Ha? Hayır, yüzük kardeşliği. Yüzüklerin Efendisi..." Kendimi açıklamaya çalıştığım zaman düşündü. Fikrimi kendince değerlendirdi.

"Yedi kişiye daha ihtiyacımız var."

"Yüzük kardeşliği dokuz kişi." Kaşları çatıldı.

"Tamam işte sen, ben ve yedi kişi daha."

"Hayır; Aragorn, Boromir, Gimli, Legolas, Frodo, Sam, Merry ve Pippin." Kaşları iyice çatıldı. Anlamıyor muydu? Burada ona hayatının en önemli bilgisini veriyordum, kültürsüz mü kalmak istiyordu?

"O son shot'ı atmayacaktık." Mırıldandığı zaman kafamı yana yatırdım.

"Yani?"

"Benim istediğimi yapıyoruz." Omuz silktim. Yüzük kardeşliğime katılmasına ihtiyacım yoktu.