Kiss or Kill ❦ sakuatsu

ep.25

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın <3

oy: 101

• Cigarettes Out The Window - TV Girl
• Atlantis - Seafret

***

Sakusa Kiyoomi

"Evimde belgesel izlemeyi tercih ederdim." Atsumu söylenerek bardağını masaya bıraktığında kimse onu umursamamıştı. Diğerlerinin ısrarları sonucu bara gelmemizden pek memnun değildi. Normalde, bu tarz eğlenceler Atsumu'nun en sevdikleriydi. Bugün ise fazlasıyla huysuzdu.

"Kendi evinde mi yoksa benim evimde mi?" Tek kaşımı kaldırarak konuştuğumda omuz silkti.

"Ne fark eder? Evim sonuçta." Onaylayan mırıltılar çıkardım.

"İstediğin zaman gidebiliriz, durmak zorunda değiliz." Kafasını salladı.

"Son bir bardak, sonra gideriz." Ayağa kalktığında onu durdurdum.

"Garson gelir şimdi."

"Barmenle ciddi bir konuşma yapmam gerekiyor, şeyler kadar kötü shotlar hazırlıyor."

"Neyler?" Düşündü.

"Bir şeyler kadar kötü işte, shotları tarif edecek kadar kötü durum bilmiyorum." Başka bir şey söylemeden bara doğru ilerlediğinde diğerlerinin sohbetine döndüm. Bir yandan da Atsumu'yu kontrol etmeye çalışıyordum. Bu yüzden konuşulanlara pek odaklanamamıştım.

"Kuroo abartma, otuz olamaz." Kaşlarım çatıldı, iyi ki de odaklanmamışım diye düşünürken tüm dikkatimi çekmişlerdi.

"Hayır gayet otuz," Kuroo Oikawa'ya doğru sesini yükeltirken Iwaizumi'nin bakışlarını görerek yerine sindi. "Otuzdur yani."

"Ne otuz?" Sorduğum soruyla tüm bakışlar bana döndü.

"Seninki."

"Benimki?" Suna kafasını sallayarak onayladı. "Siktirin gidin, başka konu mu bulamadınız?"

"Çok mühim bir konu bu Kiyoomi." Kenma'ya ters ters baktığımda sırıtarak oyununa geri döndü. Barda bile oyun oynuyordu ama kafasını kaldırıp ortalığı karıştırmayı ihmal etmiyordu.

"Bence yirmi bir."

"Ne yirmi bir?" Atsumu bardağıyla birlikte masaya döndüğünde hemen yanıma oturdu.

"Benimki." Söylenircesine konuştuğumda gözlerini kıstı.

"Seninki?" Onayladım. "Bilgili olduğum konuları seviyorum." Kulağıma doğru eğilerek fısıldadığında göz devirdim ve kafasını ittirdim.

"On sekiz falandır lan, abartmayın." 

"On beş diyorum." Dilin kopsun Iwaizumi.

"Yirmi dört." Atsumu gayet kesin ve kendinden bir şekilde konuştuğunda masada sessizlik oldu, herkes ona döndüğünde yapmacık bir şekilde gülümsedi. "...dür herhalde." Bardağını dudağına doğru yaklaştırdığında Osamu uzanarak onu durdurdu.

"Sen daha fazla içme bence."

Yaklaşık yirmi dakika sonra Atsumu beni darlamaya başlamıştı. Sıkıldığından ve bunaldığından bahsediyor, ona kalkmayı teklif ettiğimdeyse reddediyordu. Ne istediğini anlayamamıştım ama çözebileceğimi umut ediyordum.

"Pişt, pişt."

"Efendim Atsumu?"

"Hiç."

"Eve dönmek ister misin?"