Kiss or Kill ❦ sakuatsu

ep.21

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın <3

ne kadar duygulanırsınız bilmem ama,
ben mendile ihtiyaç duydum.

oy sınırı: artık ne gelirse

***

"Kapıyı dinlemiş şerefsizler." Kiyoomi elindeki bardağı bardak altılığının hemen üzerine bırakarak dikleştiğinde bakışlarımla onu takip ediyordum.

"Çok şüphe çekiyorsun, zaten anlayacaklardı." Gözlerini kıstı. Bu sırada gözlerimi üstsüz gövdesine çevirdim ve karın kaslarını inceledim. Bakarken ağzımın suyu akıyor olabilirdi, çünkü çok lezzetli gözüküyor.

"Neyse, bir şeyin değişeceğini sanmıyorum." Telefonunu eline alırken koltukta yanıma oturdu. Vücudumla birlikte ona doğru döndüm, telefonuyla ilgilendiği için dikkatini çekmemiştim. Ona yaklaşarak dudaklarımı boynuna sürttüğümde kendi kendine bir şeyler mırıldandı. Elimi koluna atarak tamamen dibine girdim ve hafifçe dişlerimi geçirdim. "Atsumu, yeni duş aldık."

"Ne güzel işte temiziz." Sonuçta kirlenmek güzeldi, yani Omi için değildi tabii.

"Az önce başım çok kötü diye sızlanıyordun." Elini alnıma koyarak kafamı geriye doğru yavaşça itti.

"Bir saat önce, üstelik ilaç içtim ve geçti." Aniden duraksadı, beni ittirmeyi kesmesinden faydalanarak tekrar boynuna yöneldim.

"Bir saat değil, otuz dakika oldu." Umursamaz mırıltılar çıkardığımda onun bu duraksaması beni germeye başlamıştı. "Atsumu, dur ve yüzüme bak." Hareketsiz kaldım, yüzüme bak mı? Yüzüne bakmam gerekmiyordu. "Atsumu bana bak." Hızlıca geri çekilerek koltuktan kalktım. Ona sırtımı dönerek kapıya ilerlediğimde peşimden hareketlendi. "Atsumu yüzüme bak." Sol kolumu kavradığı zaman hızlıca ona doğru dönerek sağ yumruğumu yüzüne geçirdim. İnleyerek geri çekildi.

"Sikik geri zekalı." Derince nefes alıp verirken gitmek için tekrar hareket etmiştim. Aniden Omuzlarımdan ittirdiğinde yüzüstü bir şekilde koridora düştüm. Kafamı vurmamak için kollarımı siper ederken yere çarpan dirseğimle acıyla inledim.

Sakusa üzerime doğru eğilerek hızlı bir hareketle tişörtümden yakalayarak beni çevirdi. Anında gözlerimi sıkıca yumdum, bu kadar inat etmezdim ama çok sinirlenmiştim.

"Kilo vermişsin."

"Ah sahi mi deha? Hiç farkında değildim." Gözlerim kapalıyken ona yumruk atmaya çalıştığımda iki eliyle bileklerimi tutarak yere sabitledi.

"Atsumu gözlerini aç!" Benden bir tepki alamadığında kafasını göğsüme yasladı. Hayır, kulağını. Kalp atışlarımı dinliyordu iyi de kalbim şu an olduğumuz durum yüzünden bu kadar hızlıydı.

Ardından uzaklaştı ve dudaklarını alnıma bastırdı. Vücut ısımı ölçüyordu, iyi de ben gergin olduğumda hep sıcaklardım.

Sağ elini bırakarak bileklerimi sadece sol eliyle tuttu. Ardından sağ eliyle çenemi kontrol etti. İyi de sinirliydim, ben sinirliyken hep dişlerimi sıkardım.

"Lütfen gözlerini aç Atsumu." Kafamı iki yana salladım.

"Kullanmadım ben bir şey."

"Atsumu gözlerini aç." Dudaklarım titrerken burnumun sızladığını hissetmiştim. Ağlamak istemiyorum, ağlamak istemiyorum.

"Kullanmadım diyorum, neden inanmıyorsun bana."

"Lütfen..." Alnını omzuma yasladı. "Vücudun, çok dengesiz." 

"Arkadaş değil miydik biz? Arkadaşlar birbirine güvenirdi, neden bana güvenmiyorsun?" Sıkıca yumduğum gözlerimin arasından gözyaşlarım sızdığında ne kadar acınası olduğumu bir kez daha görmüştüm. Ben, bunu yeniden yaşamak istemiyorum. "Şimdi gözüme bakarsan bir şey göremeyeceksin ama kaybolan güvenimize ne olacak? Bunu bana yapamazsın Omi."