İSKELET│Yarı Texting

39. Bölüm: Yüzleşme (Part 1)

Selamlar.

Nabersiniz?

Satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen.

İyi okumalar.

*************

Eve girdiğim anda koltukta oturan Melih yavaşça bana döndüğünde gergince ağzımın içini ısırdım. Galiba yakalanmıştım.

"Geç otur karşıma." Onu onaylayıp karşısına geçtim. Sinirli olduğı buradan belli oluyordu.

"Ne oluyor?"

"Bilmem ne oluyor?" Asla işlemeyeceğini bilsem de mala yatmak şuan en mantıklı şeydi.

"İren Hakan'ı gördüm, hiç de seni kandırmış gibi değildi, ki senin hareketlerinden belliydi zaten, yıllar sonra güvendiğin biri seni arkandan bıçaklayacak ama sen hiç tepki vermeyeceksin öyle mi? Biraz daha gerçekçi oynamalısın." Alaylı sesinin altında yatan sinirini hissedebiliyordum.

"En azından bana söyleyebilirdin." Derin bir nefes alıp onun yanına oturdum.

"Melih O herifin inanması için gerçekçi olmak zorundaydı. Sence biz Oğuz'a bunu söylesek Hakan'a vurur muydu? Ya da sen böyle bir tepki verir miydin?"

"Vermezdi, vermezdik." Dedi dürüst bir şekilde.

Sert yüzü yavaşça yumuşadı ve gülümsedi. "Çok korktum Hakan yaptı diye ama bir ara."

"Sen Hakan'ı ne ara bu kadar sevdin, hayırdır?"

"İyi çocuk. Neyse şimdi plan ne?" Şerefsiz bir şekilde gülümseyip dudağımı yaladım.

"Onlara en büyük korkularını yaşatacağım en yalnız oldukları anda en kimseye ulaşamayacakları zamanda. Tıpkı onların beni en büyük korkularımla yapayalnız bıraktığı gibi."

"Neymiş onlar?"

"Anneminki kimsenin onu sevmemesi, diğerinin ise her şeyini kaybetmesi."

"Aklından neler geçiyor bilmiyorum ama arkandayım."

"Sen bir tanesin."

"Tabi öyleyim, herkese ben lazım." Güldüm ve ona kocaman sarıldım.

"Hadi yatalım saat beş oldu ne ara uyanacağız."

"İyi geceler o zaman."

"İyi geceler."

Yavaşça odama girip kapıyı kapadım, yatağımda güzelce uyuyan Oğuz'a bakıp güldüm ve yavaşça saçlarını okşadım. Rahatsız olmaması için yatağın en köşesine sıkışıp yattım. Birden uykulu ses kulağıma gelince ona döndüm.

"İren."

"Efendim."

"Beni babanın dediği gibi bırakmayacaksın değil mi? Eskisi gibi kilolu bile olsam." Bir çocuk tonlamasında sorduğu soru ile yanağına bir öpücük kondurdum.

"Ben seni görmeden sevdim, sence fiziksel özelliklerim umurumda mı?"

"Değil mi?"

"Hiç değil. Ben seni deli gibi seviyorum ve bırakmaya da hiç niyetim yok."

"Hiç bırakma tamam mı?"

"Tamam." Oğuz her zaman insanlardan kendini soyutlayan biriydi. Sadece Hakan ve İlyas ile takılıyordu başkaları ile iletişim bile kurmuyordu. Ben onun için bir ilktim, belki de bu yüzden gitmemden bu kadar korkuyordu.