Gözlerini ilk açtığında kara gözlerine vurgun olduğu bir kız vardı ama kardeşi olarak bakmak zorundaydı ona. Çok istiyordu onunda kendisini sol yanı yapmasını ama kız abi biliyordu onu, dayanamadı göz göze geldikleri an başladı konuşmaya;
"Vazgeç ar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Polisler bizden adres isteyip arabaları adrese göndermiş bizi de karakola almışlardı ifade vermiştim şimdi de sonucu bekliyordum adama saldırdığım için biraz suçlu bendim ama oda benimle adam akıllı konuşacaktı.
"Kızım, kızım nerede?" diyen annemin sesini duydum anneme kim haber vermişti ya ben 21 yaşındaydım anneme haber verilmesine ne gerek vardı. Annem komiserin odasından içeri girdi ve sanki müheppet hapis yemişim gibi gelip sarıldı bana.
"Anne, anneciğim iyiyim ben." dedim
"Ne oldu kızım?" dedi annem
Anneme olayı anlatınca suratı sinirli bir ifade aldı. Güçlü yanımı annemden aldığım için bana hak vereceğini beni savunacağını biliyordum.
"Oh çok iyi yapmışsın ellerine sağlık kızım." dedi
Ona gülümsedim, başka bir polis memuru içeri girdi.
"Naz Uğurlu, gidebilirsiniz herhangi bir başka olayda bu kadar naif davranmayacağız." dedi
"Teşekkürler." dedim ve annemin koluna girip odadan çıktık ve karşımda Yiğit abiyle abimi gördüm. Abim o kadar kötü bakıyordu ki kaçma girişiminde bulunmamak için kendimi zor kurtardım.
"Bu sefer hanginiz kurtardı paçamı?" dedim
"Yiğit'e teşekkür et o olmasaydı yatardın bu gece nezarette." dedi abim
Yiğit abiye döndü bakışlarım onun gözlerinde de hafif bir sinir vardı ama abim gibi korkutup kaçıracak kadar değildi.
"Teşekkür ederim." dedim
"Başını belaya sokma Naz teşekkür etmene de gerek kalmasın." dedi Yiğit abi sesi o kadar soğuktu ki titredim.
"Ama bakın şimdi ben haklıyım." dedim ki lafım kesildi.
"Naz." dedi abim
Surat asıp sustum Melodi'yi bulmak için etrafa bakındım ama bulamadım sorar bakışlarla abime döndüm.
"Acil bir işi çıktığı için gitti seni arayacağını söyledi." dedi
Olumlu bir şekilde kafamı salladım.
"Hadi çıkalım artık." dedi annem o benden yana gurur duyduğu için bir şey demiyordu.
Karakoldan çıkınca abimin koluna girip şebek bir şekilde bakmaya başladım.
"Çok kızdın mı bana?" dedim
Yüzüme bakıp şirince gülümsedi.
"Sana kızmadım güzelim o davara kızdım sadece sana bir şey oldu diye korktum." dedi ve saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı. Sıkıca sarıldım ona.
"Özür dilerim bebek bendeyken böyle bir olay yaşamak istemezdim." dedim
"Cana geleceğine mala gelsin ya o öküz herif yüzünden kaza yapsaydınız." dedi abim
