9.Bölüm

1.9K 46 2
                                    

Abimin beni kucaklayıp kaldırmasıyla onun göğsüne sığındım. Hala ağlamamak için kendimi sıkıyordum. Tek ihtiyacım olan kişi annemdi, sabah kavga etmiş olsak da bir tek o anlardı beni. Abim beni eve sokunca annem halimizi görünce hemen yanımıza geldi. Dışarıdaki sesleri duymamıştı çünkü televizyon bangır bangır bağırıyordu.

"Oğlum ne oldu?" dedi annem endişeli sesiyle

Abim bir şey demedi ve beni yukarı çıkardı odama girip beni yatağıma bıraktı ve odadan çıktı annem yanıma geldi ve yatağın ucuna oturdu kafamı onun dizlerine koyup ağlamaya başladım. Kendimi salmıştım artık hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Yiğit'den;

Naz'ın içeri girmesine rağmen bu it hala buradaydı dalmamak için kendimi zor tutuyordum. Etrafa göz gezdirirken evden çıkarken Mert'i gördüm, çok sinirliydi çünkü kardeşinin neler yaşadığını çok iyi biliyordu.

"Geberteceğim lan seni hangi itin götünden çıktıysan oraya geri döneceksin oğlum öldürürüm seni." dedi ve yumruklamaya başladı büyük bir zevkle onu izliyordum durdurmayacaktım çünkü bu piç bunu hak ediyordu. Melodi'nin gözleri üzerimdeydi bir şeyler olduğunu anlamıştı ama bir şey demiyordu. Yürümeye başlayıp Nazların evine girdi aynı şeyi bende yapmak isterdim ama yapamıyordum çünkü can kardeşim burada bir adam dövüyordu.

Mert'i hiç durdurmadım bir süre sonra sinirini almış olmalı ki kalktı çocuğun üstünden yakasından tutup onu da kaldırdı.

"Bana bak Uğur siktir olup gidiyorsun bir daha bu mahalleye geldiğini görürsem sıçarım ağzına." dedi ve ittirdi.

"Engellemeyeceksiniz." dedi öksürürken ve bir anda Yaser'in sesini duydum;

"Lan Uğur piçi değil mi bu?" dedi koşmaya başladı arkadaşları da peşinden geliyordu Uğur'un üstüne nasıl atladılar ben daha ne olduğunu anlamadan çocuğu yere atmış tekmeliyorlardı. Yaser, Naz'ın olayını bilmiyordu başka bir şeyden dolayı dövüyorlardı çocuğu.

Biraz daha döverlerse çocuk ellerinde kalacaktı. Yaser'i tutup ensesinden çektim.

"Yeter!" dedim

"Abi bırak Allah aşkına bu piç hak ediyor bu dayağı." dedi ve gitmeye çalıştı ama tuttum.

"Yeter dedim." dedim

Yaser arkadaşlarını durdu. Uğur bayılmıştı galiba nefes alıp vermesine rağmen gözleri açık değildi.

"Size ne oluyor oğlum?" dedi Mert

"Abi bu geçen sene Yaren'e yazmış, ondan sonra bizim mahalleden okuldan falan bir kaç kıza daha yazmış ama öyle böyle şeyler değil ağzıma alıp terbiyemi bozmak istemiyorum. Biz bunu bir türlü yakalayamadık burada karşımıza çıkınca." dedi

Yaren'e kardeşime, soysuz piç ben şimdi senin ebeni bellemezsem benim adımda Yiğit değil.

"Gel lan buraya." dedim ve yakasından tuttuğum gibi yere attım tekrar çekip tekrar attım. Sonra üzerine oturup yumruklamaya başladım. Bir tane Naz için vurdum bir tane Yaren için bir tane diğer kızlar için.

"Bu mahalleye bir girmeye çalış Uğur senin o erkekliğin zannettiğin aletin var ya onu yediririm sana şimdi siktir git lan." dedim ve üzerinden kalkıp sürüklemeye başladım. Caddeye kadar sürükledim yolda gören biri götürürdü hastaneye. Mahalleye geri döndüğümde herkes bir kaldırıma çökmüştü. Yaser'in yanına gidip oturdum. Kolumdaki saate baktığımda 14.00'ı beş falan geçiyordu, Yaser'in bu saatte okulda olması gerekiyordu.

ADA MAHALLESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin