ADA MAHALLESİ

10.Bölüm

Yiğit abinin sesini duymamla girdiğim şoktan çıkıp yataktan kalktım ve ona döndüm.
"Ne olurundan bahsediyorsun Yiğit abi?" Dedim kıvırmaya başladım.
Odamdan içeriye girip kapıyı kapattı ve üzerime gelmeye başladı o geldikçe ben geri gittim ve sırtım duvarla buluştu. (Bu sahneyi yazmam lazımdı kusura bakmayın dkskdk)
"Bizim olurumuzdan bahsediyorum sen, ben ve geleceğimiz?" Dedi o konuştukça sıcak nefesi yüzümde geziyor boynuna çok yakın olduğum için erkeksi kokusunu duyuyordum.

Ellerimi göğsüne koyup ittirdim onu. Fakat o geri gitmek yerine ellerimi tuttu.
"Bizim olurumuz yok Yiğit abi sen abisin ben senin kardeşinim." Dedim ve ellerimi ellerinden çekip odamdan çıktım. Çıkması gereken oyken ben çıktım. Bahçeye çıkana kadar burnumdan soludum kızgınlığım hem ona hem kendimeydi ona kızıyordum çünkü ben onun can dostunun kız kardeşiydim kendime kızıyordum çünkü o bana yaklaşınca heyecanlanmıştım ve kalbim çok hızlı atıyordu.

O kadar sinirliydim ki arkamdan gelen ayak seslerini duymamıştım koluma elleri pelesenk gibi dolandı ve beni kendine çevirdi.
"Kendinle çelişiyorsun Naz, daha iki gece önce ne dedin sen bana insan kimi seveceğine seçemez kalp seçer demedin mi? Mantığımı kullanıp sana aşık olur muydum ben sence en yakın arkadaşımı karşıma almayı göze alıp kardeşini sever miydim işte kalbim seçti seni dur diyemedim, kendime kızmıyor muyum sanıyorsun "Oğlum aptal mısın lan sen diyorum ne yaşıyorsun diyorum ama bu kalp var ya dinlemiyor!" Dedi

Elimle ağzını kapattım. Biraz daha bağırırsa bütün mahalleyi başımıza toplayacaktı sonra çık işin içinden çıkabiliyorsan.
"Bağırıp da bütün mahalleyi başımıza mı toplamaya mı çalışıyorsun Yiğit abi?" Dedim
Elimi çekti ve bana baktı.
"Herkes duysun ulan seviyorum ben." Diyordu ki yine elimle ağzını kapattım.
"Ne yapıyorsun be, ben senin bağırabileceğin çok güzel bir yer biliyorum gel." Dedim ve elimi ağzından çekip yürütmeye başladım onu.
Çekiştire çekiştire geçen gün geldiğimi tepeye getirdim ve elini bıraktım.
"Al ne haykırmak istiyorsan burada haykır ve bir daha da dile getirme bizden olmaz." Dedim ve oturdum.
"Seviyorum lan çok seviyorum cümle alem duysun ben Naz Uğurlu'yu çok seviyorum ve kendisi kabul etmek istemese bile ona yaklaşınca kalbi hızlanıyor, iltifat edince göz göze gelince yanakları kızarıyor bana çok bakamıyor gözlerini kaçırıyor neden biliyor musunuz abisiyim ben onun abisiyim dimi Naz?!" Dedi
Bütün her şeyi tüm gerçekliğiyle yüzüme vurmuştu neye uğradığımı şaşırmıştım ben gerçekten bunları mı yapıyordum.

Gelip yanıma oturdu, ben neden ağladığımı bilmeden ağlamaya başladım ben galiba birilerine güvenmekten aşık olmaktan korkuyordum berbat bir ilişkiden çıktıktan sonra tekrar güvenmek çok zor oluyordu, bu yüzden de sen benim abimsin bahanesinin arkasına saklanıyordum.
"Yiğit abi." Dedim ve yaşlı gözlerle ona baktım.
"Güzelim niye ağlıyorsun?" Dedi ve beni kendine çekip göğsüne bastırdı kollarımı kıvrımlı beline sardım ve bir süre öyle kalıp ağlamaya devam ettim.
"Ben galiba korkuyorum." Dedim kafamı göğsünden kaldırıp gözyaşlarımı silip.
"Neyden korkuyorsun?" Dedi
"Sana karşılık vermekten." Dedim cesurca.
"Neden?" Dedi
"Yeni bir ilişki fikri beni korkutuyor, en son ilişkim güvensizlik sebebiyle bittiği için yeni birine güvenmek beni korkutuyor." Dedim
"Naz, bana ölümüne güvendiğini biliyorum ama seni sıkmayacağım düşünmen için zaman vereceğim eğer gerçekten istemiyorsan zorlamayacağım seni fakat senden küçük de olsa olumlu bir şey görürsem o zaman kimse durduramaz beni." Dedi ve kalkıp ellerini bana uzattı.
Elinden tutup ayağa kalktım birlikte mahalleye döndük. Eve girdim anneme bir açıklama yapmam gerekiyordu çünkü hiç bir haber vermeden çıkıp gitmiştim evden.
Yavaş adımlarla salona girdim annemle babam televizyon izlemeye devam ediyordu annem beni görünce gözleriyle mutfağa gösterdi. Mutfağa ilerledim.
Peşimden geldi ve kalçamı cincikledi.
"Ah anne ne yapıyorsun ya?" Dedim
"Kız bana bak yolunmuş tavuğa çeviririm seni neredesin sen çıkıp gittin arkandan Yiğit çıktı bana bak Naz yoksa?" Dedi
Az kalsın patlıyormuşuz ya hızlıca bir yalan bulmam lazımdı.
"Anne ne saçmalıyorsun ya Melodi çok acil çağırdı beni bende o telaşla haber vermeyi unuttum." Dedim ve üzgün bakışlar attım.
"Hadi öyle olsun hadi, çık odana." Dedi ve kafamın üstüne öpücük kondurdu.
Hızlıca odama çıkıp Melodi'ye yazdım ve olanları özet geçtim.
"Lan bana bak annem sorduğunda bir pot falan kırayım deme bu akşam sen beni acil bir olay için çağırdın bende size geldim." Diye de not düştüm sonuna.
Telefonumu yatağa geri bırakıp yattım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.