"Geçmişin geçmiş olması için geçmesi yetmez."
AMİN MOALOUF
En sonunda cesaretimi toplayıp kadına doğru ilerledim. Karşı karşıya geldiğimiz de durdum. Ellerime uzandı ve ellerimi tuttu.
""Naz, nasıl da büyümüş serpilmişsin o kadar güzelleşmişsin ki." dedi
Bu o kadındı Vera'nın annesi anılarımda hatırlamıştım ama belki de hiç unutmamıştım bu güzel kadını.
"Sen hala aynısın Dina eski günlerdeki gibi çok güzelsin." dedim
"Hahahah Naz, nasıl değişmedik yaşlandık iyice." dedi
"Yok öyle bir şey buradaki kadınların tamamından daha güzelsin." dedim
"Teşekkür ederim boşver şimdi beni çok uzun süre oldu görüşmeyeli neler oldu neler yaptın anlat bana?" dedi
O sırada bir öksürük sesi geldi.
"Hanımlar bölüyorum ama." dedi Yiğit
"Tanıştırayım sizi." dedim
"Biz tanışıyoruz zaten." dedi Dina
Şaşkın gözlerle onlara baktım.
"Ee sevgilim aynı mahalledeydik ya." dedi Yiğit
Doğru ya ben bunu nasıl unutmuştum.
"Sonunda kaptın kızı demek ki Yiğit." dedi Dina şuan fark ettiğim eski aksanı hala yerindeydi ama Türkçesi artık çok daha akıcıydı.
Onun bilmesine şaşırmıştım.
"Siz nereden biliyorsunuz?" dedim
"Bütün mahalle biliyordu güzel kızım. Bu deli çocuk seni abinden daha çok korur kollar herkesten kıskanırdı, el üstünde tutardı seni." dedi
Doğru söylüyordu arka mahalleden çocuklar falan geldiğinde beni hiç yanından ayırmazdı gözünden sakınırdı.
"Evet az çektirmediler bana hem Yiğit hem abim." dedim
"Ee sen de az değildin kızım milletin saçını çekerdin kafalarına taş atardın bir de utanmadan gelir beni dövdü derdin." dedi
"Aa öyle mi yapardım hiç hatırlamıyorum." dedim
"Sen anca işine geleni hatırla zaten." dedi Yiğit
Güldüm, arkadan gelen uzun boylu fit 50'li yaşlarda, görebildiğim kadarıyla kehribar rengi gözlü ve kır saçlı bir adam belirdi.
"Hayatım." dedi ve Dina'ya sarıldı.
Bu adamı da hatırlıyordum. Asil ile Vera'nın babası Aslan'dı. Zihnimin anlayamadığı onları hatırlayabiliyorken neden çocukları hatırlayamıyordum.
"Siz Aslan amca olmalısınız?" dedim
"Aynen öyle sizde bıcırık Naz ile mahallemizin has delikanlısı Yiğit." dedi ve gülümsedi.
"İdolum Aslan Karakan." dedi ve erkek selamı yapıp sarıldılar. Yiğit'e şaşkın bakışlarla baktım. Bana hiç Asil ve Afra'nın ailesini tanıdığından bahsetmemişti.
"Ee ne yapıyorsunuz çocuklar?" dedi Aslan amca
"Davete geldik, siz neler yapıyorsunuz görüşmeyeli?" dedim
"Biz ne yapalım aynı devam ediyoruz , sizi görünce vallahi çok sevindim ya." dedi Aslan amca
"Ben de sizi gördüğüme çok sevindim çok uzun yıllar oldu annemlerle görüşüyor musunuz?" dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADA MAHALLESİ
RomansaGözlerini ilk açtığında kara gözlerine vurgun olduğu bir kız vardı ama kardeşi olarak bakmak zorundaydı ona. Çok istiyordu onunda kendisini sol yanı yapmasını ama kız abi biliyordu onu, dayanamadı göz göze geldikleri an başladı konuşmaya; "Vazgeç ar...
