Lady Sungit Is Here! (Maldita The Series #3)

Epilogue

Epilogue

Mathilda's Standpoint;

(Six Years Later)

    ".....And that's the ending of the story" I just said.

  Tinignan ko ang bawat pagmumukha ng mga student ko. Yung iba natatawa, yung iba naman halos mag mugto naman ang mga mata kakaiyak then yung iba parang walang pake at yung iba naman ay naka relate.

   "Ma'am! Ba't tragic ending yung story! Nakakaiyak!" Sabi nung isang student kong payatot na babae.

   I smiled at her. "Take Note Class, Not all the Story contains Happy Ending. Maybe the others are but this—" Bahagya akong natigilan.

     Ang alam kasi nila ay gawa gawa ko lamang ang kwentong ito but the truth is..... It's my story, My Life Story with him.

     (Kringggg!) the bell rang.

  Niligpit ko na ang mga gamit ko. "Okay class dismissed!" I just said at nagsi tayuan na sila at kanya kanyang bitbit na ng mga bags nila at umalis na.

    Umalis na din ako sa room at padiretso ako sa Office ni Ronald.

  Now I am 35 years old while he is— 25 years old. 25 years old na sana sya ehh. Too bad hindi nya naabot ang edad na yon.

  Huminga ako ng malalim. I know he was happy now dyan sa Taas.

  What the—

    I gripped the handle of my Bag as I saw a lover. Kissing each other. Nakaupo sila sa Bench habang may puno sa kanilang likodan.

  Nanlisik ang aking mga tingin. Agad akong dumiretso sa kanilang dalawa. Walang ano-ano ay hinawakan ko ang kanilang ulo at pinag untog sa isa't isa ang ulo nila.

   "Nagbasa ba kayo ng Rules? Bawal na ang PDA dito mga bastus kayong bata kayo. Layas!" Sigaw ko at di pa ako nakuntento at pinaghahamapas ko pa sila ng Bag ko.

    Yes! Binalik ko na ang aking mga rules. Simula ng ma-byuda ako ay tinatag ko muli ang batas na iyon. Ang Pag-Ibig ay mahigpit na ipinagbabawal dito sa school ko.

   "Ma'am nagpapakasaya lang yung mag jowa tapos pinalayas nyo" Asuka?

  Deja Vu.

  Napalingon ako sa aking likodan. They used to be four but now—Tatlo na lamang sila.

    "Anong ginagawa nyo dito?" I asked them.

     "Well, Napadaan lang kami dito. Actually galing kami sa Sementeryo, Dinalaw namin sya" And by the word 'Sya' I know na tinutukoy ni Ichiro ay si Raiden.

      "You? Are you alright?" Tanong naman sakin ni Akira nang mapansing nawala agad ako sa mood.

  I just sighed. "Yep!" I just said sabay kalikot sa aking singsing na nakasuot sa aking daliri.

     "You still can't move on yet" Si Akira. Napaka observant talaga nya.

  I smiled at him. "He's my Everything though" I just said.

     The Conversation ends. It's been a Six Years simula ng mangyare ang lahat ng mga memories na iyon na ngayon ay dala dala ko pa din in the present.

  And now, I want to tell to the world this story of mine. Gusto kong ibahagi sa nakakarami ang kwento kong ito upang maibsan ang aking lungkot na nadarama.

     Sumakay na ako sa Dark SUV ko. I decided na uuwi nalang muna ako at kukunin ko ang aking nai-print na kwento.

Ang Kwento namin ni Raiden.