ប្រពន្ធតូចឡឺកឺ🤍✨

ភាគ១២🔞

                              ភាគ១២
   «មិនអីទេ....ប្ដីលួងប្រពន្ធតែមួយភ្លេតបាត់ហើយ»
«អ៊ីចឹងហ្អែស?» ថេយ៉ុងញញឹមសួរមុននិងលើកជើងបុកតាមប្រឡោះជើងរបស់ជុងគុក មួយទំហឹងចំភាពរឹងមាំមិនដឹងថាបែកឬក៏អត់ទេʘ‿ʘ។
ជុងគុកខ្ជិបមាត់ លើកដៃខ្ទប់កូនប្រុសដែលចុកអួលឡើងក្រហមមុខ មិនហ៊ានស្រែកចេញមកក្រៅសុខចិត្តទ្រាំចំណែកឯថេយ៉ុងឯណេះវិញផ្ទុះសំណើចសើចកក្អឹក លើក
ដៃទះជង្គង់សើចរឹងពោះ មួយជើងរបស់គេមិនមែនតិចឯណា? ដល់ថ្នាក់មុខនាយឡើងក្រហមដូចភ្លើងទៅហើយមិន
ដឹងថាមានអារម្មណ៍យ៉ាងម៉េចទេពេលត្រូវគេទាត់ចំអា
នោះបែបនេះ(¬‿¬)។
«ហាហា~~~» ថេយ៉ុងសើចខ្ទប់ពោះព្រោះតែចុកដោយសារខំប្រឹងសើចពេក។ រីឯជុងគុកវិញពេលបានធូរស្បើយភាពអួលឈឺ ក៏ស្ទុះទៅចាប់អាល្អិតដែលសើច
បិទភ្នែកលើពូកមើលទៅដូចជាអស់សំណើចហ្នឹងនាយខ្លាំងណាស់។
«អាយ៎....លែងខ្ញុំ...ពូលែងខ្ញុំ....» រាងកាយមាំមួនឡើងទ្រាបពីលើកាយតូចស្ដួចស្ដើងស្រាលដូចសំឡី ចាប់ដៃទាំងពីរដែលខំប្រឹងច្រានទ្រូងនាយចេញ ផ្កួបគ្នាលើកឡើងទៅ
លើផុតក្បាល កុំឲពូកែអាខាងរើរុះហ្នឹកពេក។ ថេយ៉ុងស្រែក
ចាចពេលត្រូវជុងគុកចាប់ដៃព័ទ្ធទៅលើមិនឲធ្វើអីបាន ខ្លួនរើឬគេចចេញពីក្រោមទ្រូងនាយក៏មិនបាន ព្រោះដោយសារតែមានកាយមាំមួនទ្រាបពីលើធ្វើឲគេចទៅណាមិនបាន បានត្រឹមតែរើតិចៗនៅក្រោមទ្រូងកាយមាំ។
«មើលទៅអូនដូចជាឡើងចាង ឆ្នាស់ឆ្នើមដាក់បងពេកហើយកូនខ្លា» ជុងគុកនិយាយស្របពេលដៃកំហូចលូកអង្អែលគល់ភ្លៅស្រលូនស្រឡៅរបស់ថេយ៉ុងអូសអង្អែលស្រៀវស្រាញពេញឆ្អឹងខ្នង។
«លែងមើស៎....ធាក់ពងបែកខ្ទិចម្ដងទៀតលូវហើយ»
«បើបែក អ៊ីចឹងអូនក៏លេងបានស្រួលទៀតហើយ»
«ស្រួលល្បល់យ៎អី ឈឺគូទចង់ងាប់» ថេយ៉ុងនិយាយទាំងខាំមាត់សម្លក់ដាក់អ្នកខាងលើ។
«ចុះបងប្រាប់ហើយតើថាឈឺតែមួយភ្លេត អូនក៏ស្រួលវិញមិនអ៊ីចឹង?» ជុងគុកលើកចញ្ចើមម្ខាងសួរ។
«ចុះពីដំបូងមិនប្រាប់ថាស្រួលលាយឈឺ?» ថេយ៉ុងសួរសំណួរមិនដឹងអីធ្វើឲនាយសើចបន្តិចមុនហ្នឹងឆ្លើយ។
«ហុឺយ...ក្មេងដូចអូននេះឆ្ងល់ខុសរបៀប»
«ខុសក្បាលពូឯងហ្នឹង!»
«ឆុយ!!!ឈ្លើយ!!!» ជុងគុកធ្វើមុខមិនពេញចិត្តព្រោះថាប្រពន្ធគេឥឡូវនេះឈ្លើយសម្បើមណាស់ ឆ្នាស់ក៏ឆ្នាស់ កាចក៏កាច ឈ្លើយក៏ឈ្លើយ មើលទៅទុកយូរមិនបានទេគួរតែប្រដៅចេញខ្លះកុំឲខូចប្រពន្ធ។
«អឹម...ហ្ហឹម....» ជុងគុកអោនសង្គ្រប់បបូរមាត់ពណ៍ផ្កាឈូកស្រាល ក្រហឹមក្នុងបំពង់ ក យ៉ាងជក់ចិត្តហាក់ជាប់ចិត្តហ្នឹងបបូរមាត់ផ្អែមដូចស្ករមួយនេះ បានភ្លក់ហើយញៀនតែ
ម្ដង។
ថេយ៉ុងបិទភ្នែកទទួលយកស្នាមថើបពីនាយដោយ
សារភាពមិនដឹងខ្យល់របស់គេ ធ្វើឲជុងគុកលួចសមចិត្តសមថ្លើមនៅតែបន្តបឺតជញ្ជក់ ផ្ដោះផ្ដន់ទឹកមាត់គ្នាឥតល្ហែ។
«បែបហ្នឹងចូលចិត្តទេ?» ជុងគុកដកបបូរមាត់រួចសួរទៅកាន់អ្នកក្រោមទ្រូង។
«ចូលចិត្តអី ស្អុយមាត់ចង់ងាប់ អ៊ួក~~~» ថេយ៉ុងនិយា
យព្រមទាំងធ្វើកាយវិការរកក្អួតចង្អោរឲជុងគុកនាយខឹងពេលឮសម្ដីប្រពន្ធថាមាត់ខ្លួនស្អុយបែបនេះ ទាំងដែលមាត់គេក្រអូបសោះហ្នឹងហា៎ចេះមកថាចឹងទៅកើត។
«នេះអូនកំពុងតែថាមាត់បងស្អុយមែនទេ?»
«ហ្នឹងហើយស្អុយណាស់ ហឹម...អ៊ួកៗ~~~» ថេយ៉ុងឆ្លើយតបទៅវិញ លើកដៃបិទច្រមុះ រកក្អួត កាយវិការរបស់គេទាំងអស់ធ្វើឲនាយក្ដៅចិត្តភ្លាមៗ ទើបអត់មិនបានក៏ត្រូវអោនទៅសង្រ្គប់បបូរមាត់ពូកែថាមាត់គេស្អុយពេក ចាំមើល
បឺតហើយខ្ជាក់ទឹកមាត់ឲផឹកទៀត ចាំមើលថាស្អុយទៀតឬអត់ (លេងអីអាឃឹចម៉េស-_-)។
«យ៉ាងម៉េចស្អុយទៀតឬអត់?» ជុងគុកដកមាត់ចេញ
មុនហ្នឹងសួរដោយភាពជាអ្នកឈ្នះ យ៉ាងណានាយត្រូវតែឈ្នះឲបាន។
«អ៊ួក~~~ឡើងស្អុយខ្លាំងណាស់ ដូចលូចឹង» ថេយ៉ុងធ្វើរកក្អួតទៀត បណ្ដាលឲជុងគុកខឹងញ័រសាច់ហ្នឹងពាក្យថាស្អុុយៗ នេះមើលនាយដុះថ្នាំដុសធ្មេញសុទ្ធតែម៉ាកល្បីក្លិនក្រអូបប្រហើរជាប់ចិត្តណាម៉េចមកនិយាយអ៊ីចឹងមិនសុខ
ចិត្តទេ។ បបូរមាត់តូចច្រមិចពូកែច្រប៉ិចច្រប៉ូចត្រូវគ្រប់គ្រងដោយបបូរមាត់ក្រាស់ខ្មិកម្ដងទៀត ម្ដងនេះជុងគុកបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗ ក្រលាស់អណ្ដាតប្រលែងគ្នាលេងក្នុងក្រអូមមាត់របស់ថេយ៉ុងយ៉ាងពេញទំហឹង ឲវាដឹងទៅថាស្អុយឬក្រអូប?
។
«ស្អុយទៀតឬអត់....ហឹម....?» នាយដកមាត់ចេញសួរជាលើកទីបី។
«ស្អុយណាស់....អ៊.....អាយ៎~~~~» ដោយសារតែ
ចម្លើយរបស់ថេយ៉ុងនៅតែដដែលៗ ធ្វើឲជុងគុកទ្រាំទ្រមិនសុខចិត្តទើបចាប់ហែកអាវថេយ៉ុងចេញអស់នៅសល់តែល្វែងខាងក្រោមបង្ហាញឲឃើញចុងស្រួចមានសាច់ពើងៗតិចៗ គួរឲចង់បឺតជញ្ជក់យកជាតិ ហើយចំណែកឯក្បាលពោះរាបស្មើធេងគួរឲចង់ថើបបំបោសអង្អែល(¬‿¬)។
ជុងគុកមិនបានខ្វល់ពីថេយ៉ុង ចង់ស្រែកឬខំប្រឹងរើយ៉ាងម៉េចក៏នាយមិនខ្វល់សំខាន់គង់តែខ្ជិបរបស់គេដដែលនុង។ នាយចាប់សម្រាតខោរបស់ថេយ៉ុងក្រវាត់ចោល បង្ហាញឲឃើញរាងកាយអាក្រាតសិចសុីទាក់ទាញភ្នែកទាំងគូរបស់គេឲសម្លឹងមើលដងខ្លួនដ៏ស្រស់ស្អាតមួយនេះមិនដកភ្នែក ទោះធ្លាប់មើលរាល់ដងក៏ដោយ តែវាក៏នៅតែស្រស់ស្អាតទាក់ទាញឲនាយកើនកម្ដៅយ៉ាងខ្លាំង។
«អាស៎~~~អាងាប់ពូ...ឈឺណាស់» ថេយ៉ុងស្រែកក្ដាប់ដៃហ្នឹងពូក ឈឺផ្សារនៅពេលដែលរបស់រឹងៗ ធំវែងលូនចូលក្នុងខ្លួនរបស់គេដោយមិនឲដំណឹងមុន ស្រែកភ្លាត់សំឡេងសឹងសម្រក់ទឹកភ្នែក (ឈឺប៉ុណ្ណាក៏ត្រូវតែបានជេម៉ាម៉ាត់ដែរ-,-)។
«ទ្រាំតិចទៅកុំត្បៀតជើង តិចទៀតស្រួលហើយ
អ្ហឹស៎~~~» ជុងគុកប្រាប់ថេយ៉ុងមុនហ្នឹងចាប់ហែកជើងគេឲកាន់តែធំជាងមុនព្រោះដោយសារតែថេយ៉ុងត្បៀតពេកបានជាឈឺលើសដើមបែបនេះ។ នាយដោលចង្កេះយឺតៗ ថ្នមៗ ដៃក៏ស្ទាបបំបោសអង្អែលពេញរាងកាយល្អឥតខ្ចោះមួយនេះ ដើម្បីបន្លប់ភាពឈឺផ្សារត្រង់ចំណុចខាងក្រោម។
«អា៎...សឺត.....» ជុងគុកចាប់ផ្ដើមសម្រុកចង្កេះបោកផ្ទប់ញ៉ាប់ស្កេញ ងើយក្បាលឡើងព្រួសខ្យល់ចេញតាមមាត់ ថ្ងួចថ្ងូរមិនចាញ់អ្នកខាងក្រោម។
«អ្ហា៎....អា៎ស....អា៎សៗៗ.....អួយស្រួលគូទណាស់ពូ...អា៎សៗៗ~~~» ថេយ៉ុងលើកដៃតោង ក ជុងគុក បិទភ្នែកថ្ងូរមមីមមើរ ពេលទទួលបានភាពស្រៀវស្រើបស្រួលត្រង់ចំណុចផ្សារភ្ជាប់ បាត់អស់ភាពឈឺឬក្រហាយ ពេលនេះទទួលបានតែពាក្យថាស្រួលៗតែម្ដង។
«សឺត.....ថ្ងូរឲឮៗមកប្រពន្ធសម្លាញ់.....អា៎ស~~~» ជុងគុកនិយាយដាច់ៗលាយសំឡេងសុខស្រួល បង្គាប់បញ្ជាឲប្រពន្ធវ័យក្មេងស្រែកថ្ងួចថ្ងូរឲឮជាងនេះទើបធ្វើឲបរិយា
កាសដ៏ក្ដៅរោលរាលមួយនេះកាន់តែពុះកញ្ច្រោលពេញទំហឹង។
«ថ្ងូរអីគេ? អូនអត់យល់ទេពូ» (ហួចថ្ងូរឡើងម៉ាងៃហើយអត់ដឹងថាអាហ្នឹងគេហៅអីទៀត? -_-)។
«អា៎សសសសៗៗៗ~~~បែបនេះ» ជុងគុកធ្វើជាថ្ងូរឲថេយ៉ុងស្ដាប់ព្រមទាំងដោលចលនាចង្កេះញ៉ាប់ស្កេញ។
«អា៎សៗៗ~~~អា៎សៗ~~~អា៎.....អ្ហាស៎~~~»
«ល្អណាស់ប្រពន្ធសម្លាញ់....អា៎ស~~~សឺត~~~» ជុ
ងគុកញញឹមក្បួចសមចិត្តជាខ្លាំង ចង្កេះក៏ចេះតែដោលសម្រុកឥតឈប់ ថ្ងូរនៃភាពសុខស្រួលរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមមិន
បាន។
«អ្ហា៎ស~~~~» សម្លេងថ្ងូរមួយអស់ចុងក្រោយព្រមគ្នាពេលដល់កោះត្រើយនៃសេចក្ដីសុខរាប់មិនអស់ ថេយ៉ុងគេងដង្ហក់ខ្យល់ បែកញើសជោកជាំពេញខ្លួនប្រាណ សំងំ
ទទួលយកកាកសំណល់ដែលជុងគុកកំពុងផ្ដល់ឲ។ ចំណែកឯជុងគុកក៏មិនចាញ់ថេយ៉ុងប៉ុន្មានដែរ ញើសគ្រាប់ធំៗប៉ុនៗគ្រាប់ពោត ដកដង្ហើមញ៉ាប់ៗ ដោយការអស់កម្លាំងរាងខ្លួន ក៏ប្រាស់ខ្លួនគេងអោបមាឌតូចទាំងកណ្ដាលថ្ងៃចែស ដោយ
សារបើកភ្នែកឡើងមិនទាន់ផងក៏ត្រូវបង្កាត់សង្រ្គាមស្នេហ៍កាត់ព្រឹកទៅហើយបន្តរហូតដល់ម៉ោង12ថ្ងៃត្រង់ទើបនាំគ្នាឈប់។
.....
Bye bye🌚🤣
To be continued......💗🤍
Ÿa Ÿa