ប្រពន្ធតូចឡឺកឺ🤍✨

ភាគ០៣

                                   ភាគ០៣
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី សម្លេងខ្យល់បក់រំភើយៗមកប៉ះនិងសាច់សខ្ចីដូចសំឡីកំពុងតែគេងហ៊ាទឹកមាត់ឲកក្លាក់ ធ្វើមាត់ស្រួចៗគួរឲគ្រឺត នេះបានហៅថាក្មេងមិនចេះធំមែន។
ក្រាកកកកក៎!!!
កម្លោះសាច់ដុំដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកភ្ជាប់ជាមួយនិងកន្សែងពណ៌សរុំត្រឹមចង្កេះប៉ប្រះៗ ចំហរល្វែងខាងលើចោល ដែលដំណក់ទឹកគ្រាប់តូចៗហូរតាមជើងសក់ ស្រក់កាត់សាច់ផេកកង់ៗធ្លាក់មកប៉ះនិងឥដ្ឋ ដើរតម្រង់ទៅរកគ្រែគេងដែលមានមាឌល្អិតគេងនៅលើពូក ដោយដៃមានកាន់កូនសន្សែងតូចជូតសក់។
«ចំមែនហើយ គេងហ៊ាទឹកមាត់ឲកក្លាក់ មើលចុះប្រឡាក់ខ្នើយអស់»ជុងគុកអង្គុយលើពូកនៃជ្រុងម្ខាង សម្លឹងមើលមុខតូចច្រមិចកំពុងគេងធ្វើមាត់ស្រួចៗ ថែមទាំងហ៊ាទឹកមាត់ប្រឡាក់ខ្នើយទៀតផង គួរឲគ្រឺតមែនទែនលោកអើយ....។
«ថេយ៍...ក្រោកថ្ងៃចាំងគូទហើយ»ជុងគុកអង្គុយសម្លឹងថេយ៉ុងមួយសន្ទុះទើបដាច់ចិត្តដាស់ មុនដំបូងថាមិនចង់ដាស់ឲភ្ញាក់ទេទុកឲគេងឲឆ្អែតឆ្អន់ទៅខ្លាចក្រែងថាពេលភ្ងាក់មកស្រែកយំដោយសាររឿងយប់មិញណាមួយជាលើដំបូងផងព្រោះគេនៅមិនទាន់គ្រប់អាយុ តែដោយខ្លាចម្ចាស់ប្រពន្ធគេងហ៊ាទឹកមាត់ដល់លិចផ្ទះទើបសម្រេចចិត្តដាស់តែម្ដងទៅ។(ជួយមិនបានទេវុីវរលិចផ្ទះមែនគិតម៉េច?><)
«ហឹម....អួយឈឺគូទ ហ្ហឹកៗ.»កំពុងតែគេងយ៉ាងស្ងប់សុខ ក៏ត្រូវមានអ្នកមករំខាននិងសម្លេងដង្ហើយហៅ
ជិតត្រចៀកធ្វើឲថេយ៉ុងបើកភ្នែកតិចៗរហូតដល់មើលឃើញច្បាស់ រួចលើកដៃញីភ្នែកទាំងសងខាង ងើបអង្គុយចំហរមាត់ធ្វើភ្នែកព្រឹមៗព្រោះមិនទាន់អស់ងងុយ ព្រមទាំងមានជាប់ស្នាមទឹកមាត់កកគ្រើមៗនិងថ្មីៗ ។ មានឯណាអង្គុយបានតែបន្តិចក៏ស្រែកយំយកតែម្ដង ចំណែកជុងគុកពេលដែរឃើញបែបនេះក៏ដឹងខ្លួនច្បាស់ថាថេយ៉ុងប្រាកដជាឈឺត្រង់ផ្នែកនោះ ទើបប្រញ៉ាប់លើកដៃអង្អែលសក់ក្បាលប្រពន្ធថើៗបែបលួងលោម។
«បាត់យំទៅ អូនឈឺខ្លាំងឬអត់?»ជុងគុកខិតខ្លួនទៅកាន់តែកៀកជិតខ្លួនតូចល្អិត ទាញយកមកអោបដោយអង្អែលសក់ថ្នមៗ ប្រើសម្ដីទន់ភ្លន់សួរបញ្ជាក់ចង់ដឹងថាឈឺខ្លាំងឬអត់។
«ហ្ហឹកឈឺខ្លាំងណាស់ គ្រប់យ៉ាងមកពីអាពូឆ្កួតឯងទាំងអស់និង ផ្សំដំណេកប៉ាកាច់យ៎អី បោកអាញ់ថាស្រួល តែមើលចុះឈឺគូទចង់ងាប់ហើយ ហ្ហឹកៗ»ថេយ៉ុងនិយាយដោយសម្លេងអណ្ដឺតអណ្ដក ជេប្រទិចអ្នកមាឌធំខ្លាំងៗ ពេបមាត់ពេប.ក ខឹងនិងនាយដែលបោកខ្លួនថាស្រួល ចាំមើលឈប់ជឿហើយ។
«វាជាលើកដំបូងចឹងហើយ តែធ្វើវារាល់ថ្ងៃទៅឈប់ឈឺហើយ ជឿបងណា ឈប់យំទៅ ក្មេងល្អគេអត់យំចឹងទេ មើលចុះលេងស្អាតអស់ហើយ»ជុងគុកចាប់ស្មាថេយ៉ុងចេញពីខ្លួន រួចនិយាយលួងលោម និងលើកដៃជូតទឹកភ្នែកដែរដានជាប់លើថ្ពាល់ទាំងសងខាង មុននិងលមុខថើបថ្ងាស់បែបថ្នាក់ថ្នមនិងផ្អែមល្ហែមដោយក្ដីស្រឡាញ់។
«ហ្ហឹក...សន្យាណា»ថេយ៉ុងពេលមាត់ ខ្សឺតខ្សតមិនទាន់បាត់ និយាយទាំងសម្លេងមិនសូវច្បាស់ព្រោះតែនៅមិនទាន់អស់អណ្ដឺតអណ្ដក រួចលើកម្រាមដៃកណ្ដាលឡើងហុចឲនាយត្ពក់ដៃជាមួយដើម្បីបញ្ជាក់ថាមិនបានបោកគេទៀត។
ផាច់~~~
«អួយ...អាពូឆ្កួតវៃអូនធ្វើអីហាស៎?»ថេយ៉ុងខាំមាត់ជេនាយមុននិងលើកដៃមកអង្អែល ចំណែកជុងគុកវិញឃើញចរឹកប្រពន្ធបែបនឹងក៏លួចអស់សំណើចណាស់ដែរ។
«ម្រាមកណ្ដាលនិងមិនមែនគេត្ពក់សន្យានោះទេ បងវៃចឹងត្រូវហើយ ថ្ងៃក្រោយឲចេះចាំ»
«ចុះសន្យាគេធ្វើដៃយ៉ាងម៉េចទៅ?»ថេយ៉ុងងើយ
មុខមើលជុងគុករួចលើកដៃទាំងសងខាងខ្ទប់មាត់ រួចទម្លាក់ចុះវិញមុននិងសួរទៅលោកពូដែលមាននាមជាស្វាមី ដោយធ្វើមុខបែបភ្ងាក់ផ្អើល តាមពិតគេមិនមែនសន្យាដៃ
កណ្ដាលចឹងទេ មែនទេ?
«នេះគេធ្វើបែបនេះ»ជុងគុកក្រវុីក្បាលហួសចិត្ត ទើបលើកម្រាមដៃកូនឲគេមើល រួចចាប់ដៃថេយ៉ុងឲត្ពក់និងម្រាមនាយ។
«បើសិនលោកពូបោកអូនទៀត អូននិងច្របាច់ក៏ពូឲងាប់»
«បាទបងដឹងហើយ»
«មោះទៅងូចទឹកនឹងអាលចុះទៅញុំាបាយ អឹប.»ជុងគុកញញឹមឆ្លើយ រួចដកដៃចេញវិញ ងើបចុះពីគ្រែលើកបីរាងកាយននោលគោករបស់ថេយ៉ុងដើរចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួន មួយសន្ទុះទើបចេញមកវិញដោយបីមាឌតូច
ល្អិតដែរននោលគោកមកវិញឲដាក់អង្គុយលើពូក រួចនាយដើរទៅបើកទូរសម្លៀកបំពាក់ យកខោអាវឲថេយ៉ុង
ស្លៀកនិងខ្លួនឯងរួចរាល់អស់ បន្ទាប់មកក៏បីប្រពន្ធតូចសំណព្វចិត្តចុះទៅក្រោមដើម្បីញុំាអាហារពេលព្រឹក។
....
មកដល់តុអាហារជុងគុកដាក់ឲថេយ៉ុងអង្គុយកៅអី រួចនាយដើរវាងទៅអង្គុយនៅកៅអីមួយទៀតទល់មុខនិងថេយ៉ុង ដែលមានអាហារពាសពេញតុ សម្រាប់ពួកគេទាំងពីរ។
«Wow...ម្ហូបច្រើនណាស់»ថេយ៉ុងចំហរមាត់
បើកភ្នែកធំៗ សើចកាច់.ក សប្បាយចិត្តនិងអាហារពេញតុ។
«បើអ៊ីចឹងឆាប់ញុំាទៅកុំឲត្រជាក់ទាន់»ជុងគុក
សើចបន្តិចនិងចរឹករបស់ប្រពន្ធតូច មុននិងដាស់តឿនឲឆាប់ញុំា ខ្លាចថាម្ហូបត្រជាក់ទៅលែងឆ្ងាញ់ដូចពេលនៅក្ដៅៗ បែបនេះ។
«ហិហិ បាទ..»ថេយ៉ុងសើចធ្វើមុខខ្ជីខ្ជូតសឹងតែជុងគុកទ្រាំមិនបានចង់តែចាប់ក្រញិកឲណាណី តែពេលនេះជាពេលញុំាបាយ តែញុំារួចញុំាអូនម្ដងហើយ។ ថេយ៉ុងលើកស្លាបព្រាដួសម្ហូបដាក់ក្នុងចានបាយរួចដួសដាក់ក្នុងមាត់ផ្លឹប ព្រួសចេញមកវិញខ្ទេច។
«ក្ដៅៗ ទឹកៗ»ថេយ៉ុងហារមាត់យកដៃបក់ ស្រែកថាក្ដៅៗ ជុងគុកដែរទើបនិងញុកបាយចូលមាត់ទើបតែបានមួយម៉ាត់មិនទាន់ទាំងបានទំពារចូលក្នុងពោះស្រួលបួលផង ក៏ប្រញ៉ាប់ស្ទុះក្រោកចាក់ទឹកឲថេយ៉ុងផឹក ទាំងអត់ព្រួយបារម្មណ៍ពីប្រពន្ធមិនបាន។
«អឹម...លោកពូសម្លឡើងក្ដៅ»ថេយ៉ុងទទួលកែវទឹកពីដៃជុងគុកយ៉ាងលឿន ផឹកអស់ពីកែវ រួចនិយាយប្រាប់ជុងគុកទាំងធ្វើមុខចង់យំ។
«មកពីអូនញុំាមិនផ្លុំឲត្រជាក់សិនទេ»ជុងគុក
បន្ទោសប្រពន្ធតិចៗ ងាកមើលទៅតុបាយសុទ្ធតែគ្រាប់បាយដែលថេយ៉ុងព្រួសចេញអម្បិញមិននេះ រាយប៉ាយ
ចូលក្នុងបាយសម្លអស់ មើលទៅមានតែធ្វើសារថ្មីហើយ។ ថេយ៉ុងពេលឮជុងគុកស្ដីឲខ្លួនបែបនេះ ក៏ពេបមាត់រកយំ រួចរុញនាយចេញ ក្រោកពីកៅអីឈរច្រត់ចង្កេះស្រែកថាឲជុងគុកញ៉ែតៗ ថែមទាំងសម្លក់សឹងជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក។
«អាពូឆ្កួតឯងនិងមិនកាន់ជើងខ្ញុំទេ ទៅកាន់ជើងអីម្ហូបហ៎ មើលវាឡើងក្ដៅ ហើយអ្នកបម្រើនិងអត់ចេះប្រាប់គេអីបន្តិចថាសម្លក្ដៅ»ថេយ៉ុងថាហើយក៏រត់ឡើងទៅខាងលើទុកឲជុងគុកនៅឈរសំកាំងម្នាក់ឯង។
ក្រោយពីមិនបានញុំាអាហារ ជុងគុកក៏ប្រាប់ឲអ្នក
បម្រើមករៀបចំឲស្អាតហើយប្រាប់ឲធ្វើវាសារថ្មី រួចប្រញ៉ាប់ឡើងទៅលើដើម្បីទៅតាមប្រពន្ធក្មេង។
....
មកដល់ក្នុងបន្ទប់ភ្លាមនាយមិនឃើញថេយ៉ុង ទើបស្រែកហៅ និងមានកូនចិត្តបារម្មណ៍ពីនាយតូច មិញនេះឃើញឡើងមកសោះ ឥលូវបែជាបាត់ស្រមោលទៅណាក៏មិនដឹង។
«ថេយ៍ អូននៅឯណា? ឆាប់ចេញមក»ជុងគុកដើររកពេញបន្ទប់ ក្នុងបន្ទប់ទឹកក៏មិនឃើញ ជុំវិញបន្ទប់ក៏មិនឃើញ ចុះគេទៅណា? ដោយសារតែមិនឮសម្លេងឆ្លើយតបពីនាយតូចមកវិញ ជុងគុកក៏ចាប់ផ្ដើមស្លន់ស្លោរត់ចេញពីបន្ទប់ទៅបន្ទប់មួយទៀតដើម្បីរកមើលប្រពន្ធសំណព្វរបស់ខ្លួនក្រែងល៎មកនៅក្នុងនេះ។
ចំណែកឯថេយ៉ុងវិញពេលស្ងាត់សម្លេងរបស់ជុងគុកហើយ ក៏លូនចេញពីក្រោមគ្រែ ឈរអោបដៃសើចធ្វើប្រ
ងើយ។
កាត់មកខាងជុងគុកឯណេះវិញរត់រកមើលសព្វបន្ទប់នៅតែមិនឃើញ ចុះទៅសួរអ្នកបម្រើក៏ថាមិនបានឃើញមកទីនេះ ទើបត្រហេបត្រហបរត់ឡើងមកលើវិញ បម្រុងបើកទ្វាចូលទៅក្នុង ស្រាប់តែបានឮសម្លេងសើចរបស់ថេយ៉ុងនៅខាងក្នុងបន្ទប់ នាយក៏ញោចស្នាមញញឹមចុងមាត់ឡើងមក នេះហ៊ានលួចលាក់ខ្លួនហៅមិនព្រមចេញចឹងហ្អែស ចាំមើលតែចូលទៅដល់វាយឲហើមគូទតែម្ដង កុំឲចេះតែហ៊ានថ្ងៃក្រោយ។
«រកទៅអាពូឯង ហិហិ..»
ក្រាកកកកក.....
«មកណេះ»
«អាយយ៎~~ អត់ទេ»ស្របពេលដែលកំពុងអង្គុយញុំាផ្លែប៉មដែលជិតរួចជាស្រេចនៅលើតុការងាររបស់ជុងគុក ក៏ត្រូវស្រែកចាចពេលដែលជុងគុកកាន់រំពាត់
តូចមួយដើរមករកខ្លួនក៏ប្រញ៉ាប់រត់ តែជុងគុកនាយដៃរហ័សចាប់កដៃថេយ៉ុងជាប់លេងឲរត់ទៅណាបានមុនទៅហើយ។
«ហេតុអីបងហៅមិនឆ្លើយ? ដឹងទេថាបងខំរកពេញភូមិគ្រឹះណា បងនឹងវាយគូទអូនឲបែក កុំឲថ្ងៃក្រោយធ្វើអ៊ីចឹងទៀត»ជុងគុកធ្វើមុខកាចៗដាក់ចំណែកឯដៃក៏
លើករំពាត់ឡើងធ្វើដូចចង់វៃ ចំណែកថេយ៉ុងវិញញ័រ
ខ្លួនភ័យខ្លាចជុងគុកវៃខ្លួនដោយរំពាត់និងមែន មិនដឹងថាត្រូវធ្វើម៉េច ក៏:
«អូយយយ៎~~ថេយ៍ឈប់ភ្លាម»គ្រាន់តែច្រលធ្វើលេងចង់គម្រាមឲខ្លាច ហើយកុំឲធ្វើបែបនិងទៀតនៅថ្ងៃក្រោយ តែមានឯណាក្មេងក្បាលខូចលួចក្របាក់ដៃនាយមួយទំហឹងសឹងលិចនោម រួចរត់ចេញពីបន្ទប់ត្រុយ រកតែនាយចាប់មិនទាន់។
To be continued.....🤍🤍
Ÿa Ÿa