ប្រពន្ធតូចឡឺកឺ🤍✨

ភាគ២២🔞

                                  ភាគ២២🔞
       ចុះមកដល់ជាន់ក្រោម ថេយ៉ុងក៏អូសដៃជុងគុកមកអង្គុយតុអាហាររួចទើបជុងគុកញញឹមស្ញេញចេញធ្មេញទន្សាយអស់សំណើចនូវចរឹករបស់ប្រពន្ធខ្លួនមុននិងហៅអ្នក
បម្រើធ្វើអាហារសម្រាប់ឲថេយ៉ុងញុំា។
      បន្ទាប់ពីអាហារបានធ្វើឆ្អិនរួចរាល់អស់ហើយ ថេយ៉ុងក៏ស្រវេស្រវ៉ាស្លាបព្រាដួសម្ហូបដាក់ក្នុងចានបាយ រួចដួសញ៉ុកពេញៗមាត់ ដោយសារតែឃ្លានខ្លាំងពេក អួលផងអីផង ចំណែកឯជុងគុកនៅអង្គុយចាំចាក់ទឹកឲម្ចាស់ប្រពន្ធនិងអង្គុយមើលប្រពន្ធញុំាបាយរហូតទាល់តែថេយ៉ុងឆ្អែត រួចហើយជុងគុកក៏បាននាំថេយ៉ុងឲទៅងូចទឹកស្លៀកពាក់ស្អាត
បាតដើម្បីចេញទៅក្រៅនាំនាយតូចដើរលេងលំហែខួរ
ក្បាលគ្រប់ទីកន្លែងមិនថាថេយ៉ុងចង់ទាមទាទៅណាក៏នាយជូនទៅផ្គាប់ឲដល់ចិត្ត មិនជំទាស់អ្វីទាំងអស់។
      ក្រោយពីដើរលេងឆ្អែតឆ្អន់ហើយ ពេលនេះក៏ម៉ោង5
ល្ងាចណាស់ទៅហើយ ជុងគុកនិងថេយ៉ុងក៏នាំគ្នាមកភូមិគ្រឹះវិញ រួចញុំាបាយពេលល្ងាចរួចទើបនាំគ្នាឡើងទៅបន្ទប់បាត់។
...
       យប់ឡើង.
       ឈូ~~~
       សម្លេងទឹកផ្កាឈូកដែលកំពុងតែមានមនុស្សពីរអ្នកកំពុងតែងូតទឹកក្រោមដំណក់ទឹកផ្កាឈូក ទាំងអាក្រាតកាយទាំងពីរអ្នក ហើយក៏គ្មានអ្នកណាគេក្រៅពីជុងគុកនិងថេយ៉ុង
នោះដែរ។ ហេតុតែគ្នាមានគំនិតក្មេងទើបព្រមស្រាតងូចទឹកជាមួយប្ដីកំហូចដែលថេយ៉ុងតែងតែហៅថាលោកពូៗ ចំ
ណែកឯអ្នកជាលោកប្ដីនេះនៀក គំនិតចាស់ហើយចង់មកគេងចំណេញលើគ្នាមិនដឹងអី តែថាប្ដីប្រពន្ធនិងគ្នាទៅហើយ ងូចទឹកស្រាត ដេកស្រាត មើលរាងកាយគ្នាទៅ
វិញទៅមកក៏មិនអីដែរហ្ន៎?
       «អួយពូ! ស្អីចាក់គូទអូនទៀតហើយ» កំពុងងូចសុខៗថេយ៉ុងក៏លាន់មាត់ ពេលមានរបស់អ្វីមិនដឹង រឹងៗ ចាក់គូទគេពីក្រោយ ស្រៀវសឹងអីទៅហើយ។
      «ហឺស...គឺកូនបងហ្នឹងណា វាកំពុងតែខឹងអូនហើយទើបបានជាវាចាក់គូទអូនបែបហ្នឹងនោះ» ជុងគុកអស់សំណើច
នៅភាពមិនដឹងអីរបស់ប្រពន្ធ 2-3ដងហើយនៅមិនដឹងថាជាអ្វីទៀត? យ៉ាប់ណាស់បានប្រពន្ធមួយឈឺក្បាលគ្រប់ពេល។
       «ហា៎ស...? តែអូនមានបានទៅធ្វើអីកូនពូឯណា ម៉េច
បានមកខឹងអូនចឹង?» ហេតុតែមិនយល់ពីន័យរបស់ជុងគុកនិយាយទើបអាល្អិតថេយ៉ុងងាកមកនិយាយទល់មុខរបស់ជុងគុកទាំងភ្ញាក់ផ្អើលបែបនេះនោះ។
      «វាខឹងនិងរាងកាយរបស់អូននោះអី?» ទៀតហើយៗ នាយសើចសឹងតែជ្រួញមុខដូចតាអាយុ90ឆ្នាំទៅហើយ មិនឲសើចយ៉ាងម៉េចបើប្រពន្ធគេនេះនិយាយចេញមករកតែឲនាយសើចបែបនេះនោះ? ជុងគុកចាប់ស្មារបស់ថេយ៉ុង
រួចនិយាយប្រាប់ទាំងភ្នែកសម្លឹងមើលរាងកាយសិចសុីស្រស់ស្អាតគួរឲចង់នែបនិត្យរបស់ប្រពន្ធតាំងពីក្បាលដល់ចុងជើង ធ្វើឲអាកូនរបស់គេនោះចាប់ផ្ដើមខឹងកាន់តែខ្លាំង បាស់ឆ្កុយឡើងរឹងដូចគល់ឈើតែម្ដងហើយ។
        «ហ្ហា៎ក? តែរាងកាយអូននៅជាប់ហ្នឹងអូន វាមានបាន
ទៅធ្វើអីកូនលោកពូឯណា?» ថេយ៉ុងឈ្ងោកមុខចុះតាម
ក្រស៊ែភ្នែករបស់ជុងគុកដែលដេញតាមសម្លឹងពីលើ
ចុះក្រោមនៃរាងកាយរបស់ខ្លួន ពេលឮជុងគុកនិយាយបែប
នេះហើយ អាល្អិតថេយ៉ុងក៏លាន់មាត់ ឆ្ងល់មួយកម្រិតទៀត ថារាងកាយគេនៅធម្មតាតើ មានបានទៅវៃ ឬដេញគប់កូនរបស់នាយដូចដែលនាយបាននិយាយមុននេះឯណា? យឺស! ចង់មកចោទប្រកាន់គេផងហ្អែស?
        «អុះ!!! ពូ...មើលវាបាស់ហ្ហ៎ក?» ពេលក្រលែកអោនឃើញភាពរឹងមាំរបស់ជុងគុកដែលបាស់ឆ្កុយតាំងពីពេលណាពេលណីក៏មិនដឹង តម្រង់មករកគេឡើងត្រង់ផ្លឹង ធ្វើឲថេយ៉ុងលើកដៃចង្អុល រួចដៃម្ខាងទៀតលើកមកខ្ទប់មាត់ខ្លួនជិតថែមទាំងស្រែកដោយការភ្ញាក់ផ្អើល:))។
     «ឃើញទេ ថាវាខឹងៗហើយ វាខឹងអូនខ្លាំងទៀតផង»
     «ចុះធ្វើម៉េចទើបវាបាត់ខឹងអូនទៅលោកពូ? ហ្ហឹកៗ...» ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមភ័យខ្លួន សួរនាយទាំងពេបមាត់យំ ទាំងកាយវិការ ពាក្យសម្ដី ធ្វើមុខធ្វើមាត់នេះណាមិនបានធ្វើឲជុងគុកនាយអាណិតអ្វីឡើង មានតែខ្ទប់មាត់សើចញ័រស្មាទទ្រើក ហ៉ើយ...ក្មេងអើយក្មេង។
      «ទាល់តែអូនព្រមផ្សំដំណេកទើបវាបាត់ខឹង» បានដៃជុងគុកនិយាយកុហកនាយតូចអាងតែគ្នាមិនដឹង លេងខូចគេណាស់ ពូហ្នឹង។
      «តោះពូ!» គ្រាន់តែឮថាអ៊ីចឹងភ្លាម មិនចាំយូរថេយ៉ុងក៏ចាប់ទាញដៃនាយឲចេញក្រៅ ទាំងកម្រោល មូល
ហេតុព្រោះចង់ឲវាបាត់ខឹងខ្លួនʘ‿ʘ។
       «អេ៎!!! អូនចង់នាំបងទៅណា?» នាយដឹងហើយថាថេយ៉ុងកំពុងនាំខ្លួនទៅណា តែធ្វើពើ ធ្វើជាសួរ ទាំងដែលការពិតដឹងរួចមុនទៅហើយ។
       «ទៅផ្សំដំណេក ឲវាបាត់ខឹងអូនហ្នឹងហើយ មោះពូ...»
ថាចប់ ថេយ៉ុងក៏អូសដៃជុងគុកចេញពីបន្ទប់ទឹក រកតែជុងគុកបិទរុំប៊ីនេទឹកផ្កាឈូកមិនទាន់ ប្រញ៉ាប់នោះប្រញ៉ាប់(គេប្រញ៉ាប់ព្រោះខ្លាចអាច្រម៉ក់នោះខឹងតើ><)។
       មកដល់គ្រែភ្លាម ថេយ៉ុងក៏វាឡើងលើពូកដេកសន្ដូក
ជើងត្រង់ផ្លឹងចាំលោកពូចាត់ការ(ស្រួលបស់គេតើ មិនចាំបាច់បង្ខំនាំតែហត់)។
      «ហឺសៗ~~~» ជុងគុកសើចក្រវុីក្បាលអស់សំណើចនិងថេយ៉ុងខ្លាំងណាស់ពេលនេះ នាយសើចសឹងតែរហែក
មាត់ទៅហើយ។
      «ពូសើចអី? ពូចង់ឲវាខឹងអូនមែនទេ? ឲឆាប់មកក្រែងពូថាផ្សំដំណេកហ្ហី?» ថេយ៉ុងងើបអង្គុយសម្លក់ជុងគុកដែលគិតតែពីសើច មិនដឹងថាសើចរឿងអីនោះទេ មើលទៅដូចជាកប្លែងដល់ហើយ។
       «អា៎ៗ....ចាំបងធ្វើឲវាបាត់ខឹងអូនចឹង» ជុងគុកខ្ជឹបមាត់ឈប់សើច និយាយរួចមាឌមាំក៏វាឡើងលើពូក ឡើងទ្រាបពីលើមាឌតូច ហើយអ្វីដែលត្រូវធ្វើបន្ទាប់ដោយមិនគិតបូរបាច់យូរនោះគឺ ជុងគុកចាប់ផ្ដើមអោនមកឈ្មុសឈ្មុលកញ្ចឹង ក សខ្ចីរបស់ថេយ៉ុងពីម្ខាងទៅម្ខាង រួចបង្អូសមកដល់ដើមទ្រូងដែលមានសាច់ពើងៗក្រហមក្រមៅ គួរឲចង់បឺតជញ្ជក់ ភ្លាមៗអណ្ដាតគ្រើមៗក្ដៅគគុកអោនមកបឺតជញ្ជក់ចុងឈើរី ច្បាម ខាំ ទាញ មឹមដូចកូនង៉ែត ធ្វើឲក្មេងច្រម៉ក់ដែលនៅក្រោមទ្រូង លិចចេញសម្លេងថ្ងូរយ៉ាងអាម៉ាស់ រមាក់រមួលខ្លួនដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើង ដោយការស្រៀវស្រាញពន់ពេក ថែមទាំងជួយពើងទ្រូងឡើងខ្ពស់ដើម្បីឲជុងគុកបឺតជញ្ជក់ឲកាន់តែខ្លាំងជាងនេះថែមទៀត។
        «អា៎ស.....»
        ជុងគុកបន្តថែថើបពេញរាងកាយទាំងមូលរបស់ថេយ៉ុង ប៉ះ ស្ទាបអង្អែល បឺតជញ្ជក់ សព្វសារពើ ភាពទាក់ទាញនៃរាងកាយមួយនេះបានដុតកម្ដៅឲជុងគុកកើនចំណង់តណ្ហាថ្វេដង ទើបងើបមុខចេញពីរាងកាយស្រស់ស្អាតជាប់ចិត្តមួយនេះ ចាប់ផ្ដើមសាប់ភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនឲបែកសរសៃ បន្ទាប់មកដៃមាំសុទ្ធតែសរសៃចាប់ញែកជើងនាយតូចឲរាងធំបន្តិចងាយស្រួលក្នុងការធ្វើប្រតិបិត្តការ ដោយមិនភ្លេចប្រាប់អ្នកខាងក្រោមឲត្រៀមខ្លួនជាមុនក្នុងការទទួលយក
កូនប្រុសរបស់គេ។
         «បងដាក់ចូលហើយណាថេយ៍ អូនត្រូវតែទ្រាំណាដឹងទេ?» ជុងគុកថាហើយថេយ៉ុងមិនបានឆ្លើយតែងក់ក្បាលជំនួសចម្លើយបញ្ជាក់ថាយល់ស្រប ព្រោះពេលនេះមានអារម្មណ៍ថាយ៉ាងមិចមិនដឹងទេ ដឹងត្រឹមថានាយតូចពេលនេះត្រូវការនាយខ្លាំងណាស់។ ពេលបានចម្លើយពីអ្នកខាងក្រោមហើយ មិនចាំយូរជុងគុកក៏ចាប់ភាពមហិមារុញចូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍ដែលតូចចង្អៀតនោះមួយផ្លុចកប់ដល់បាត។
       «អ្ហា៎....អា៎សៗៗៗ.....» គ្រាន់តែបានចូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍កប់គល់ភ្លាម ជុងគុកក៏កម្រើកចង្កេះ អុកបោកផ្ទប់ញ៉ាប់ស្អេក ធ្វើឲអ្នកខាងក្រោមទ្រូងស្រែកថ្ងួចថ្ងូរឡើងរហឹងពេញផ្ទៃបន្ទប់ តែបើសួរថាអារម្មណ៍មួយនេះវាជាអារម្មណ៍អ្វី? គឺថេយ៉ុងគេមិនដឹងនោះឡើយ ដឹងត្រឹមតែស្រួលខ្លាំងបំផុត តែមិនមែនបានន័យថាមិនឈឺនោះទេ ឈឺគឺវាឈឺហើយតែឈឺតិចជាងស្រួល ណាមួយធ្លាប់បង្កាត់ភ្លើងច្រើនលើកហើយវាមិនអីសម្រាប់គេនោះទេ។
      «អ្ហា៎~~~ថេយ៍...ស៊តតតត៎....» ជុងគុកងើយក្បាលថ្ងូរយ៉ាងសិចសុី ខណ:ផ្នែកខាងក្រោមនៅតែប្រលែងចលនាចង្កេះអុកសាប់ខ្លាំងៗ កាន់តែលឿនកាន់តែខ្លាំង រឹតតែស្រួលរកអ្វីមកប្រៀបផ្ទឹមមិនបាន។
       «អា៎សៗ...អា៎ស~~~»
       «អ្ហឹសៗ...ស៊តត៎....អ្ហា៎....»
       «អ្ហាស៎ៗៗ~~~តិចៗពូ អា៎សៗៗ~~~»
      «តិចៗមិនបានទេ អ្ហា៎ស~~~» ស្របពេលដែលចង្កេះនៅតែធ្វើចលនាបុកចូលដកចេញញ៉ាប់ស្អេកមិនឈប់ ថេយ៉ុងក៏ថ្ងូរប្រាប់ជុងគុកឲធ្វើវាតិចៗទាំងសម្លេងដាច់ៗព្រោះតែផ្នែកខាងក្រោមចេះតែធ្វើចលនាបុកទម្លុះរន្ធស្នេហ៍របស់ខ្លួនមិនឈប់ ចំណែកឯអ្នកខាងលើកំពុងតែស្រួលខ្លាំងផង ចង់ឲធ្វើតិចៗមែនទេ? មិនអាចទេ ព្រោះពេលនេះគេកំពុងតែ
សុខស្រួលដល់កំពូលភ្នំទៅហើយ ឲធ្វើតិចៗមិចនិងកើត
ទៅ?
       «អា៎សៗៗៗ~~~»
       «អ្ហា៎...អ្ហឹសៗ~~~»
       សម្លេងថ្ងួចថ្ងូររវៀងអ្នកទាំងពីរក៏កាន់តែឮទៅៗ ចំណែកឯចង្កេះក៏ចេះតែបោលសម្រុកញ៉ាប់ទៅៗដូចម៉ាសុីនដេរខោអាវអ៊ីចឹង ពួកគេទាំងពីរថ្ងូរដោយការទទួលបានក្ដីសុខរាងៗខ្លួនយ៉ាងពេញទំហឹង។ ជុងគុកអោនមកបឺតជញ្ជក់មាត់តូចច្រមិច ក្រលាស់អណ្ដាត គៀវយករសជាតិផ្អែមល្ហែមចូលក្នុងពោះ ចំណែកឯថេយ៉ុងបានត្រឹមតែថ្ងូរក្នុងបំពង់ ក ព្រោះមាត់របស់គេកំពុងតែជាប់រវល់បឺតជញ្ជក់តបទៅជុងគុកវិញទាំងឡឺកឺដោយសារតែមិនចេះ តែការដែលថើបមិនដឹងអីរបស់ថេយ៉ុងបែបនេះវាពិតជាធ្វើឲនាយពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ មាត់ក៏ចេះតែបឺតជញ្ជក់តប ត គ្នាទៅវិញទៅមក ចំណែកឯផ្នែកខាងក្រោមក៏នៅតែដំណើរការឥតឈប់
ឈរដូចគ្នា។
       «អា៎ស~~~~~» សម្លេងថ្ងូរមួយអស់សម្លេងចុងក្រោយ គឺជាសម្លេងដែលពួកគេទាំងពីរឈានដល់ចំណុចកំពូលឡើងដល់ឋានសួគ៌មិនដឹងជាន់ទីប៉ុន្មាននោះទេ ជុងគុកសម្ងំបញ្ចូលទឹកដោះគោវេទមន្តបញ្ជូនឲទៅថេយ៉ុងទាំងអស់គ្មានសល់សូម្បីមួយតំណក់។ ក្រោយពីដល់គោលដៅនៅភាពស្រណុកសុខស្រួលហើយ ជុងគុកក៏ប្រាស់ខ្លួនគេងនៅម្ខាងដោយមិនភ្លេចទាញកាយតូចដែលសន្លប់ស្ដូងស្ដឹងរាងកាយពោរពេញទៅដោយញើស យកមកអោបជាប់ទ្រូង ហើយពេលនេះក៏ឈានដល់ពាក់
កណ្ដាល អាត្រាតណាស់ហើយដែរ ជុងគុកក៏សង្ខំគេងអោបរាងកាយតូចជាប់ទ្រូងរហូតដល់ភ្លឺ។

ស្លាញ់អ្នកអានខ្លាំងៗ🥺💞
To be continued......🤍✨
Ÿa Ÿa