Gözlerimi kapattığım an vücudumun heryeri sızlıyordu.
Ağzıma yolunu bulmuş su gibi akan kanlar geliyordu.
Her sabah evden çıkmadan önce "Allahım nolur bugün de başıma abuk subuk bir şey gelmesin" diyerek çıkarken son zamanlarda başıma gelen şeyler gerçektende abuk subuktu.
Neyse sonuçta zor bir durumda olan kıza yardım etmiştim her ne kadar kızı rahat bırakmayacağını bilsem de.
Beni kurtaran her zaman yanımda olan kişi annem evet o beni bu halde bile yalnız bırakmadı geç kaldığım için meraklanıp merdivenlerin yolunu tutunca beni yerde kanlar içinde görünce ufak bir çığlık duymuştum.
"Buğra"diye haykırdı korkuyla.
Gözlerimi açmak için çaba sarf etsemde pek bir işe yaramıyordu.
Her ne kadar iyi olmasamda annemi rahatlatmak için kıpırdanıp konuşmaya çalıştım.
"Oğlum,kim niye yaptı bunu sana"
Ağlıyordu üzerime damlayan yaşlıktan ve sesinin kötü gelmesinden anlamıştım.
Gözlerim kapalı bir halde araladım dudaklarımı.
"İy-ii-yim anne" dedim kekeleyerek.
"Yorma kendini"
Dedi ve beni yerden kaldırmaya çalıştı ama ben hala gözlerimi açamıyordum.
"Başım" dedim acıyla yüzümü buruştururken.
"Bana yaslan oğlum yukarı çıkalım birlikte anahtarı alayım hastaneye hemen"
İtiraz edecektim fakat bu gücü kendimde bulamadım.
Tüm ağırlığımı anneme vermiştim kendimi kötü hissediyordum ama bu darbelere yıkılacak biride değildim aslında.
Annem hemen açtı evin kapısını yavaş yavaş ilerliyorduk muhtemelen içeride kapının az ilerisinde duran pufa oturtmuştu beni.
Gözlerimi hala açamıyordum.
Annemin banyoya girdiğini gelen su sesinden anladım kısa bir süre sonra yüzümde ıslaklık hissettim.
Bu ıslaklık sayesinde gözlerim hafifçe aralandı.
Annem endişe dolu gözlerle benimkilere bakıyordu.
"Kalk çabuk gidiyoruz"
Alev alev yanan dudaklarımla konuşmaya çalıştım.
"Anne beni odama götür şimdi hastaneyle uğraşmak istemiyorum"
"Kalk dedim gidiyoruz bu yaralarla nasıl duracaksın acaba"
Kısa bir süre kafam duvarda yaslı gözlerim hafif açık bir şekilde bekledim.
"Çok yorgun hissediyorum daha sonra gideriz hastaneye.
Odamda rafta pamuk,oksijenli su filan var onlarla hallet"
Hala gözüme son derece korkmuş ve endişe ile bakıyordu.
"Merak etme şimdi aşağıdaki halimden iyiyim sen pansuman yap daha iyi olurum korkma bir darbe ile yıkılcak değilim"
"Baya bir darbe Buğra ağzın yüzün pert olmuş"dedi ve kolumdan tutarak ayağa kaldırdı beni odama doğru ilerledik.
Annem pamukla pansuman için gerekli olan şeyleri hazırlarken benide yatağıma uzandırmıştı.
"Şu suratına bak harita olmuş
ne işlere bulaştın sana güveniyorum ama yanlış birşeye bulaşmış olmandan korkuyorum"
"Bir şerefsiz vardı ona haddini bildirdim ama onun gibi şiddetle değil konuşarak duramadı daldı bana pezevenk"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Her An Her Şey"
Teen FictionHani derler hayat bazen ummadığın yerde güler yüzüne bazende hiç ummadığın bir zamanda tıpkı bir hançer gibi iner sırtına ama sen yinede herşeye rağmen güçlü olmalısın bunun için çabalamalısın. "biz altı yabancı aslında bizi bir araya getiren şey bi...
