"Her An Her Şey"

15.bölüm"bana ihtiyacı vardı"

~Diların anlatımıyla~

Ona ne olmuştu?

Karşımda yere yığılmıştı kaslı bedeni.

Niye bayılıp kaldı?

Panikleyerek hemen yanına çöktüm ve nabzını kontrol ettim.

Daha çok yorgunluktan bayılmışa benziyordu çünkü ciddi birşey olsa nabzı daha farklı bir şekilde atardı.

Ambulans aramama gerek yoktu ama yinede hastaneye götürebilirdim onu,kendi hastaneme yani.

Kollarının altına girerek kaldırmaya çalıştım onu.

Elbette zorlanmıştım ama bu halde onun yanında olmalıydım.

Hem neden gelmişti ki bana.

Belki de bana ihtiyacı vardı.

Mutfağın karşısında olan kendimce tıbbi malzemelerimin bulunduğu odaya doğru götürdüm onu.

Sedyeye yatırdım.

Elime kolanya alıp burnuna sürdüm.

Küçük kaba su doldurup ense ve yüz hatlarını ıslattım.

"Çağlar"
diye seslendim yüzüne vurarak.

Hafiften kıpırdamıştı.

Zorlamak istemezdim ama ayılması gerekiyordu.

Kovanın içine elimi soktum ve yüzüne serptim.

İrkildi ve gözleri açıldı az bişey.

"Başım" diyerek kafasına götürdü eline.

"İyi misin?" diye sordum meraksız bir sesle aslında son derece telaşlıydım belli etmek istemiyordum.

"Buraya neden getirdin beni" dedi kekeleyerek.

"Burası düşündüğün yer değil"

Yüzüme anlamaz bir ifade ile baktı.

"Ama hastaneye gideceğiz"

"Hayır istemiyorum"

"Olma-"

"Asla!" onu ilk defa bu kadar sert görüyordum.

"Sadece," dedi ve durdu.

"Sahile inip huzur bulmak istiyorum"

"Tamam birlikte inelim" dedim ve ona yardımcı oldum.

Arabama bindik ve sahil yoluna sürdüm.

Yol boyunca hiç konuşmadı.

Arabadan inerek sahile doğru indik.

Sessiz ve oldukça huzurluydu yılda bir kere filan gelirdim pek ilgimi çekmezdi neden bilmiyorum.

Kumların üzerine oturdu Çağlar.

Bende başında dikiliyordum.

Aklımdan geçeni tahmin etti.

"Otur bişey olmaz" dedi.

Onu yormamak adına oturdum yanına.

Ayın denize yansıyan görüntüsünü seyretmeye başladık.

"Daha iyi misin?"

"Değilim"

"Sebep"