Son derece yoğun bir uykunun içindeyken telefonumun çalması ile yattığım yerden komidindeki telefona uzanıp baktım.
Annem arıyordu ve dün de bir çok kez aramış ardındanda tonlarca mesaj bırakmıştı.
Tabi şarjım bittiği için şarja takıp açarak öyle uyumuştum.
Başucumda duran şişeden bir yudum su alarak hala ısrarla annemden gelen aramayı cevapladım.
"Kraliçem noldu?"
"Yavrum dün geceden beri kaç kez arayıp mesaj çektim niye bakmadın hiç birine başına bişey geldi sandım"
Taramalı tüfek gibi sıraladı cümlelerini.
"Anne şarjım bitmiş"
"Evde elektrik yok mu beyefendi şarja takmak zor mu acaba?"
"Evde değildim anne yoksa niye takmayım Allah aşkına"
"Nerelerde geziyorsun nereye gittin?"
Puflarak
"Kaç yaşına geldim abartıyosun bence kraliçem"
"Neyse bunu sonra tartışırız.
Birazdan iniyorum uçaktan havalimanına gelirsin heralde anneni yalnız bırakacak halin yok ya dimi"
"Ne buraya mı geliyorsun?"
Özlem dolu bir sesle
"Evet yavrum" dedi
"Tamam kurban olduğum hadi kapat giyinip geliyorum"
Aramayı sonlandırıp hemen yataktan fırladım.
Annem dün o kadar fazla aramış ve mesaj atmış ki sinirlenmekte haklıydı ama ne yapayım sarjım olduğu zaman arayıp mesaj atan varmıydı ki.
Dolaptan hemen kıyafet seçerek giydim hızlıca.
Mor onuda kucağıma alıp çıktım evden.
Ama geri girdim.
Yeşilli kızın arabasıyla gidebilirdim bu konuda anlayış gösterdiğini belirtmişti nasıl olsa.
Anahtarı aldım ve kapadım kapıyı.
Havalimanına yaklaşmak üzereydim
bir anda aklıma gelen şeyi düşünmeye başladım şimdi sabahın bu saatinde annemi buradan alacakken akşamüstü yeşilli kızı buradan yolcu edecektim.
Hüzünle gülümsedim.
Arabayı müsait bir yere park ettikten sonra indim.
Bu arada çöpe çarptığı yer hala duruyordu tamir ettirmemiş dönünce hallederiz artık.
Girdik içerisi epey kalabalıktı ama annemi fark etmem zor olmamıştı.
Kim annesini fark edemez bu kadar kalabalığın içinde gözümü bağlasalar yine bulurum annemi.
Elindeki küçük varizi olduğu yere bırakarak kollarını iki yana açarak bana doğru koştu.
bende ona doğru koşuyordum
Sarıldık.
"Gönlümün sultanı hoşgeldin" dedim hem sarılıp hem de yanağına kocaman bir öpücük kondururken
"Hoşbuldum canımın canı"
"Özledim seni anam hemde çok"
"Sorma sıpa senin gelmen gerekirken
ben senin ayağına geliyorum"
"İş güç sahibi adamım anne ne yapayım?"
"İş güç sahibi adamım anne ne yapayım laflara bak aile babası gibi gözlerim yaşardı tamam bir işin var ama üniversiteyi bitirip kendi çizim yerini kuracaksın" dedi otoriter bir tavırla.
Usulca kafamı sallayıp yetinmekle geçiştirdim yoksa oho annem uzattıkça uzatırdı ve şu an bunları tartışmak yerine eve gidip sarılıp daha hoş konulardan sohbet ederek hasret gidermek istiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Her An Her Şey"
Teen FictionHani derler hayat bazen ummadığın yerde güler yüzüne bazende hiç ummadığın bir zamanda tıpkı bir hançer gibi iner sırtına ama sen yinede herşeye rağmen güçlü olmalısın bunun için çabalamalısın. "biz altı yabancı aslında bizi bir araya getiren şey bi...
