THE ROYAL EYE : ON EARTH (Complete)

ON EARTH: CH 1.7

CHAPTER 7

Kiethlyne's POV.

KRINGGGG, KRINGGGGG,
Rinig kong alarm ng alarm clock ko. Habang pikit ay pilit ko itong inaabot upang patayin, ngunit nahulog lang ito. Kaya napabangon na ako at nainis pa sa sarili ko.

"Arggg, gusto ko pang matulog eh." Pagmamaktol ko with matching paghampas at sipa sa kama ko.
Tumayo ako para hanapin ang alarm clock.

"Nasan na ba kasi yun, dito lang yun nahulog, san naman yun mapunta. ohhh, i see it, here you are. Iniinis mo ako ha, sira ka sa akin ngayon. Bwahahahaha" Mukha na naman akong naluluka sa lagay kong ito dahil kinakausap ko na naman ang sarili ko.

Napatigil ako sa pagtawa ng nakita ang isang box sa ilalim ng kama ko. This box has had my childhood memory and even my little brother picture before he died. Nakakalungkot mang isipin pero kailangang tanggapin. 7 years narin naman kasi ang nakalipas simula nung nangyari ang aksidente na iyon.

Sa paghahalungkat ko ay nakita ko din ang picture ko at ng kaibigan ko nung 8 years old pa ako, sya si Niza. Sa lahat ng kaibigan ko na nakakita ng mata ko, sya lang ang nagandahan dito.

7 YEARS AGO

Full of white, it's so silent. I close my eyes and open it again. I can't hear anything, and nobody's here. Mumukat mukat na iminulat ko ang aking mata at napakinggang bumukas ang pinto. I saw people but it's so blur para mamukhaan ko sila. They seems chaotic and shouting but i can't hear them. Hanggang sa unti unti nang nanunumbalik ang pandinig ko.

" Doc. my daughter is awake!!!, Doc, Doc!" Sabi ng isang babaeng di ko mamukhaan kung sino ba siya. Then somebody with a white cloth enter the room. She examine me at biglang naging kalmado ang lahat. Umalis na ang babaeng nakaputi't umupo sa tabi ko ang kaninang nasigaw na babae.

"Honey are you okay? Are you feeling well?" sunod-sunod na tanong nya sa akin. I don't know kung sino sya at di ko rin alam kung sino ba ako. Iniikot ko ang paningin ko at nakita ang isang lalaking maluha-luha na nakatabi sa babae na ngayo'y hawak na ang aking kamay. May mga aparatos na nakadikit sa akin ngunit di ako pamilyar sa mga ito. At kahit na ang puting lugar kung saan ako naroroon.

"Sino po ba kayo?" Takang tanong ko sa dalawang taong nasa tabi ko.

"Honey, di mo ba kami natatandaan? Did you already forgot your parents? We are your Mother and Father," sabi ng lalaki ng mahinahon habang naluluha pa. Parents, sila ang mga magulang ko? Pero bakit di ko matandaan, kahit sarili ko di ko alam kung sino?

"Nasaan po ba ako? Sino po ba ako? Bakit po tayo nandito?" sunod-sunod kong tanong dahil sa walang kamalayan kung ano na nga ba ang nangyayari.

"Hon, call the doctor again, somethings off about Kiethlyne," sabi ng babaeng nagsasabing ina ko.

"Yes Hon, I'll be back." Umalis na sya at natira na lang ang babae.

"You can call me Mom, I'm your mother, and that guy is your father, you can call him Dad." Paliwanag nya sa akin. Napansin ko lang na marami silang tapal sa mukha, maraming mga galos at sugat na pahilom na.

" You are bedridden for almost two weeks now. Don't you remember that we are in a vacation two weeks ago?" She ask me gently and always pathing my head.

" I don't remember anything Mom, even my self, I don't know who am I," Paliwanag ko sa kanya. Naputol ang aming pag-uusap ng biglang pumasok ang babaeng nakaputi. She examine me again. She and my Mom talk about something like an amnesia and other things that I don't understand.