Sabah uyandığımda odada yalnızdım, yemek masası toplanıp kahvaltı masası hazırlanmıştı. Banyodaki işlerimi halledip sofraya oturdum, bir sürü şey vardı masada. Değişik peynirlerle dolu bir tabak, minik minik reçel tabaklarının olduğu bir tabak, iki çeşit zeytin ve mükemmel görünen bir omlet.
Minik ekmeklerden birini ufacık koparıp ağzıma attım, omletimle bir kaç parça peynir ve zeytin yediğimde doymuştum bile. Reçellerin sadece tadına bakabildim bu yüzden.
Odadan çıkıp merdivenlerden aşağıya inerken birkaç ters bakış bana döndü. Olduğum yerde durduğumda bir kadın tıpkı kurtarıcım gibi bembeyaz teniyle üzerime yürüdü.
"Ufak atıştırmalık da uyanmış, efendin şuan burada değil. Seni de mühürlemediğine göre sanırım elinden alınmandan pek korkmuyor. Gel bizimle tanış, belki içimizden birisini ondan daha çok seversin." Kolumu sert tutuşundan kurtardım.
"Gerek yok, istemiyorum." Diyerek arkamı döndüm. Önümde duran kadın arkamdaydı şimdi, bu nasıl oldu anlayamamıştım.
"O hiç bir zaman atıştırmalık olmadı, hep ana yemekti. Bunu sana çıkmadan söylemiştim Eflâtun. Ona bir kez daha izni olmadan dokunursan, dokunduğun organını kopartırım."
Beni kolunun altına alıp kendine çekti, elindeki poşette bir çok kitap vardı. Umarım benim içindir diye dualar ediyordum.
"Taner, hadi canım. Odaya gidelim, ben yokken dışarı çıkma bir daha da." Hızla kafamı salladım, odaya giderken beni omzumdan yönlendirmişti. Herkesin içinde bana 'canım' demişti. Yüzümde beliren tebessümü gizleyemiyordum.
Odaya girince dünkü koltuğa oturup dizini patpatladı, hemen kucağına gidip sarıldım. Sırtımı okşayıp koluma baktı, şimdiden hafifçe morarmıştı.
"Bana atıştırmalık dedi, bu ne demek?" Sorduğum soruyla hafifçe gerildi, kafamı göğsüne hafifçe yaslayıp cevabını bekledim.
"Arada sırada, sırf ölmemek için beslenilen insana verilen aşağılayıcı bir sıfat. Sen ona takılma, canım."
Beslenilen, insan mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTAR BENİ!!!
VampireAnnesi ölünce akrabası olmadığı için üvey babasıyla kalmak zorunda kalan Taner, kimsenin tahammül edemeyeceği şeyler yaşarken, yıllar sonra kurtarılacağını bilmeden normalde daha tehlikeli olan kollara kendini teslim eder.
