KURTAR BENİ!!!

Sadece İyi Şeyler Olmadığını Bilmek Gerek

Sabah yediğim tüm yemekleri çıkartmak zorunda kalmak iğrenç bir deneyimdi. Bembeyaz olan yüzümü yıkayıp kurularken bile hala midem bulanıyordu.

Bembeyaz olan dudaklarımı aynadan incelerken dişlerim dikkatimi çekti. Sanki eski hallerinden daha beyaz ve parlak duruyorlardı. Ağzımdaki iğrenç tattan kurtulmak için dişlerimi fırçalayıp gargara yaptım.

Bir erkek olarak hamilelik, kendini adapte etmesi zor bir durumdu. Sürekli devam eden mide bulantıları, iştahsızlık, ani gelen öğürmeler... Hamilelikle ilgili sadece güzel şeylerin, iyi olayların olmadığını bilmek lazımmış.

Günde kaç kez kustuğumun haddi hesabı yokken, artık canım farklı şeyler de isteyebiliyordu. Mesela tatlı yerken birden yoğurt yemek isteyebiliyordum. Aybars bu hallerimi yüzündeki gülümsemeyle izlerken, canımın her istediği şeye anında kavuşmam için elinden geleni yapıyordu.

Bazı günler yataktan çıkmak istemeyip yemekten bile vazgeçebiliyordum mesela, bazen de uykumdan uyanıp meyve yiyordum. Ama bazen dişlerim kendiliğinden dışarı çıkıyor ve kendimi Aybars'la koltukta yada yatakta buluyordum.

Benim bu dengesiz hallerimi sevinçle karşılayıp, her işi çıktığında beni besleyip öyle gidiyordu. Yuvadaki doktor vampir beni sık sık kontrole geliyor ve yapmam gerekenlerle ilgili bilgilendiriyordu.

Tek canımı sıkan şeyin ilişki yasağı olması komik olsa da, her atılımımda engellenmek beni sinirlendiriyordu. Yeni bir ilgi alanı olarak kusmadığım saatleri hesaplıyordum mesela, en çok hangi saatler arasında olduğuyla ilgili notlar alıyordum.

Kendimi bir araştırma malzemesi olarak kullanmak komik gelse de beni biraz olsun sakinleştiriyordu. Aldığım notlar arasındaki uzayan saatler moralimi düzeltiyordu. Tırnaklarım bile daha hızlı uzamaya başlamıştı mesela, saçlarım daha da gürleşmişti.

Cildimin rengi soluk olsa bile gergin ve ışıl ışıl duruyordu. Bu değişimlerden en hoşuma gideni ise tabi ki hassaslaşan vücudumdu. Her bir dokunuş tüylerimi ürpertiyordu, Aybars bile bunu fark etmişti ve benimle ilişkiye girmese bile rahatlamamı sağlayıp, uykuya dalmama sebep oluyordu.

Her uykudan aç halde uyanmaya başlamam üçüncü ayımda başlamıştı, bu açlık sadece yemeğe karşı değildi. Artık sadece yemekle doyamıyordum, ille bir kaç yudum bile olsa Aybars'tan beslenmem gerekiyordu.

Buna iyice alışmışken doktorun söylediği şeyle ikimizde yutkunmak zorunda kalmıştık.

"Görünen o ki, birden fazla bebeğiniz olacak. Bu kadar erken ve hızlı ilerlemesi bunu gösteriyor. Doğuma kadar dişi bir donör bulmamız gerek, yoksa eşinin kanı seni doğuma kadar hayatta tutamaz."