Taner her Aybars'ın kucağında olduğunda bastıran uykusuna anlam veremiyordu. Kendine geldiğinde yemek yiyor, biraz oturuyor, genel ihtiyaçlarını gideriyor ve Aybars'la vakit geçiriyordu.
Artık sadece uyku saatine yakın kucağına oturma kararı almıştı. Bunun bir süreliğine deneme amaçlı olduğunu kendi kendine tekrar edip duruyordu. Aklında hep Aybars'a sorma fikri dolanıyordu ama bundan her seferinde vazgeçiyordu.
Sonunda cesaretimi toplayıp sorduğum zaman aldığım cevap oldukça basit ve rahatlatıcıydı.
"Biz huzuru birbirimizde bulduk, mühürlendik ve birlikteyiz. Birbirimize ev ve huzur olduk. Bu yüzden kendini güvende hissediyorsun ve uykun geliyor."
Cevabın bu kadar basit olduğunu tahmin edememiştim. O kadar rahatlamıştım ki kendimi kollarına bıraktım. Madem bu adam benim evim ve huzurumdu, hiç bir kısıtlama olmadan geç bulduğum huzurun tadını çıkarmalıydım.
Beni hep yaptığı gibi boynuna çeken Aybars boynuma tüy kadar yumuşak öpücükler kondurdu. Bu sefer mayışmak yerine canlanmıştım sanki. Kollarımı boynuna dolayıp iyice yerleşmeme müsade edip tatmin dolu bir şekilde iç çekti.
İkimiz birlikteyken sanki tamdık, birlikte değilden yarım. Sevgiye ve ilgiye aç bünyem, gördüğüm koşulsuz ilgiyle çocuk gibi neşe doluyordu. Onun bana yaptığı gibi boynuna bir öpücük kondurdum. Keskin nefes alışıyla şaşırsam bile hoşuma gitmişti.
Ben tekrar tekrar aynı yeri öperken nefesleri sıklaşan Aybars, beni kalçamdan kendine bastırdı. Ağzımın içinde hissettiğim bir anlık sancıyla geri çekildim ama Aybars beni tutup boynuna bastırınca dilimde kanının yoğun tadını hissettim.
Ben şimdi onun gibi miydim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTAR BENİ!!!
VampireAnnesi ölünce akrabası olmadığı için üvey babasıyla kalmak zorunda kalan Taner, kimsenin tahammül edemeyeceği şeyler yaşarken, yıllar sonra kurtarılacağını bilmeden normalde daha tehlikeli olan kollara kendini teslim eder.
