KURTAR BENİ!!!

Yeni Odamız

Başıma gelen şeyler yüzünden korkuyla uyuduğumu fark eden kurtarıcım eşyalarımızı daha büyük bir odaya taşıttı. Yeni odada eski odadan daha güzel bir manzara vardı, yatakta daha büyüktü. Yatağa bakarken yanaklarım kızarmıştı maalesef.

Beyaz tenim o kadar çabuk kızarıyordu ki, her düşüncem yüzümden okunuyordu. Kurtarıcım eski odadaki geniş koltuğu yatağı görecek şekilde konumlandırıp yerleştirdi. Bu koltuğa her oturduğunda beni kucağına çağırdığı için çok seviyordum.

Keşke her gün kucağında vakit geçirsem diye düşünsem de, işlerini bırakıp benimle ilgilenmesini bekleyemezdim. En son kucağına aldığındaki gibi bir tepki veririm diye de korkuyordum doğrusu. Aslında korkudan çok utanç vardı, ama o hiç birşey olmamış gibi davranmıştı.

Kokusunu içime çekmek istiyordum bazen, kokusu aklıma gelince vücudum tepki veriyordu istemsizce. Ondan o anlamda etkilendiğim barizdi. Onunda benden etkilenmesini istiyordum ama şuana kadar sadece öpmüştü beni. Başka öpüşlere benzemeyen bir öpücüktü benim için.

Koltuktan gelen sesle düşüncelerimden sıyrıldım, kurtarıcım yine oturmuş beni kucağına çağırıyordu. Yanaklarım kıpkırmızı olsa da gidip yerleştim kucağına, kollarımı boynuna sarıp iyice sarıldım. Sırtımdan tutup kendine çekti iyice, kokusunu içime çekerken çenemden tutup öptü yine beni.

Bu seferki öpücük ıslak hissetirse de yakıyordu. Dili dudaklarımı okşarken ağzımı araladım, dilimi hafifçe dışarı çıkarttım. Dilimi hafifçe emip yalarken ağzımdan ufak bir inleme kaçtı, artık sadece yüzüm değil boynum ve kulaklarım da yanıyordu.

Dudaklarımızı ayırıp boynuma yöneldi ve o hafif sızıyı hissettim. Emildikçe kendimi ona itmek istiyordum, ellerim omuzlarını okşarken kendimi hafifçe karnına sürttüm. Bunu yaptığım an emmeyi bıraktı ve beni kalçamdan tutup kendine sürttü. Tüm vücudum istekle titrerken beni yere bırakıp çıkıp gitti, ne yapacağımı bilemeden arkamdan kilitlenen kapıya bakakalmıştım.