Ellerimi Tutarsan

21

-Keyifli okumalar

"Ne yapacağım bu küçük kızı?" Genç kadın, ojeli tırnaklarına bakarak gülümsemesini genişletti.

İntikamını almıştı değil mi?

Evet almıştı.

Hemde öyle bir almıştı ki, bu yalnız Cenk Yakartaş'ı değil. Bütün aileyi etkileyecekti.

"Kızı yetiştirme yurduna verin. Nasıl olsa ordan başka biri evlatlık alır."

-

"Sanem Abla, ben annemi özledim"

"Hüma."

"Babamı özledim, abilerimi özledim. Ne olur beni evime götürsünler."

Küçük kız yetimhanenin bahçesinde, köşeye çekilmiş bir yerde ağlıyordu.

Sanem, yetimhaneye yeni geldiği için ona yardımcı olmak, yalnız bırakmamak istiyordu.

"Hüma, üzülme almaya gelirler seni." Küçük kız siyah ışıldayan siyah hareleri ile Sanem'e baktı.

"Gerçekten mi?" Heyecan ve umut barındıran sesi Sanem'in buruk bir tebessüm etmesini sağladı.

Gelmezlerdi ama küçük kızı daha fazla ağlatmak istemiyordu.

"Gerçekten. "

-         -

Talya Yakartaş

Maç biteli neredeyse yarım saat olmuştu. Yaslandığım duvardan kendimi ileri atarak sıkıntılı bir nefes verdim.

"Konuşacak mısınız?"

Sinirli bakışlarım bir-birlerine pansuman yapan, pardon yapmaya çalışan iki çocukta durdu.

Anlam veremiyordum. Burada olan hiç bir şeye.

"Neyi?" Zemheri'nin soruma,soruyla cevap vermesi üzerine gözlerimi devirdim. Acaba neyi??

"Birbirinizi hastanelik edecek kadar dövüp,bu odaya gelince birbirinize sarılıp öpmelerinizi?"

İkisi konuşmam bitince birbirlerine bakıp gülümsemişlerdi. Bir-birlerine aşık olma ihtimalleri kaçtı??

"Bana anlatıcaklarının burası ile ilgisi varmı?"

Zemheri'nin gülen yüzü ciddi bir hal aldı. Demek ki burası ile ilgisi vardı.

"Anlat. "

Yerinde dikleşip yanında ki yeşilliye döndü. Anlatmak için onay mı bekliyordu??

Yeşilli'nin omuz silkmesiyle, Zemheri sıkıntılı bir nefes verdi.

"Birbirimizi dövmezsek iyi şeyler olmayacaktı. Mecbur kaldık. "

Kaşlarım çatıldı. Neyin içine düştüklerini bilmem kaçıncı kez düşündüm.