Ellerimi Tutarsan

3

Meyda: Talya

Evdeydim, Önümde her zamanki gibi kahvem vardı.
Aklım kafede olanlarla doluydu. Nasıl olabilirdi böyle bir şey, nasıl?

Yıllardır aile sevgisi görmemişken birilerinin gelip biz senin gerçek aileniz diye kollarını açmaları biraz ironikti.

Saat 9'du sanırım ama yine de uykum vardı, aslında her zaman vardı.

Bütün düşüncelerim ile birlikte kendimi hem yatağıma hem de uykuma bıraktım.

✨

Sabah bütün günlerin aksine enerjik uyanmıştım. Elimi yüzümü yıkayarak hemen mutfağa geçtim, kendime güzel bir kahvaltı hazırladım en sonunda çay doldurarak masama oturdum ve karnımı doyurmaya başladım.

peynirden ağzıma bir lokma atarken bir yandan da Ali amca'ya (patronum olur kendisi) durumu özetleyen kısa bir mesaj attım.

Eve gelince temizlik yapsam iyi olacaktı, ne zamandır temizlik yapmıyordum.

Kahvaltımı yaptıktan sonra masayı toplamış ve bulaşıkları yıkamıştım.

Şuan ise ne giyeceğimi düşünüyordum dolabımda kısa bir göz gezdirdikten sonra ne giyeceğime karar vererek üstümü değiştirdim.

Lavaboya geçerek uzun siyah saçlarımı taradım ve at kuyruğu yaptım, makyaj yapma gereği duymadan oturma odasına geçtim.

Çise'nin sesi her zamanki gibi evi dolduruyordu.

"Günaydın çise."

Yanına gittim.Çise'nin cıvıl cıvıl çıkan sesiyle bana karşılık verdiğini hemen anlamıştım.

"Güzel kızım benim. " dedim ve kafesin dışından elimi uzatarak sevdim güzel tüylerini, çiseyle biraz vakit geçirdikten sonra botlarımı giyerek çıktım evimden.

çıkmadan önce camları ve ocağı kontrol etmeyi unutmamıştım.

Yavaş yavaş sokaktan aşağı yürürken üç kişinin Zemheri'nin mezarının başında oturduğunu gördüm kaşlarım çatıldı, aklıma nedense dün Adar'ın söylediği cümle gelmişti, sahiden ailesi ziyaret ediyordu sadece ben görmüyormuşum.

Hafiften tebessüm ederek yürümeye devam ettim. Zemheri kimsesiz değilmiş kimsesiz olan aslında benmişim tuhaftı. Oldukça hemde.

Tebessümümü bozmadan taksi durağına kadar geldim ve taksiye bindim.

Hastane adını vererek arkama yaslandım.

"Geldik kızım." diyen amcanın sesini duyduktan sonra irkilerek oturduğum yerde doğruldum ve taksimetrede gösteren ücreti ödedikten sonra indim.

özel hastane olduğunu her yerinden belli eden hastaneye gözümü devirerek girdim, danışmaya kadar yürüdüm ve bana samimi bi gülüşle bakan kadına gülümsedim.

"Merhaba ben dna testi için gelmiştim de."

"Evet Tuna bey sizi bekliyordu. 2.katta ilk oda."