Ellerimi Tutarsan

33

•KEYİFLİ OKUMALAR•

Hayatın acımasızlığı daha küçükken vurmuştu bizi. Biz birbirinin can parçası olan iki kardeş hayallerimize hep birbirimizi dahil eden ama o hayalleri hiç yaşayamayan iki kişi.

Şuan yaşadığım şaşkınlıktan dolayı konuşamıyordum çünkü ne zamandır hayalini kurduğum şey gerçekleşmişti. Mutluluk bi anda bütün vücudumu ele geçirdi.

Talaz konuştu.

Talaz konuştu.

Talaz konuştu.

İdrak ettiğim şeyle hızla doğruldum ve boş odada gözlerimi gezdirdim. Ee oda boş? Umarım dedim içimden umarım rüya görmemişimdir.

Gerçek mi yoksa rüya mı diye kendi içimde cebelleşirken kapı hafifçe tıklandı ve içeri doğru ikizimle annem girdi. Gözlerim anın heyecanıyla büyüse de biraz sakin olmak için kendimi tembihledim.

"Kuzum, iyi misin?" Annemin sorusuna sadece kafamı salladım ve gözlerimi Talaz'dan ayırmadan heyecanla bana "Nasılsın?" diye sormasın bekledim. İlk önce ellerini kaldırdı daha sonra da heyecanımın yerini hüzne bırakan o soruyu işaret diliyle sordu.

Rüya mıydı? Gerçekten bir rüya...

Gözlerimin yavaştan dolduğunu hissediyordum Talaz'a bakarken o da ne olduğunu anlamadığı için endişeli ve şaşkın bakışlarını üzerimde gezdiriyordu. Nasıl rüya olabilirdi? Nasıl?

"Meleğim sen iyi misin?"

Annemin sorusuyla irkilerek kendime geldim ve yüzümdeki hüznü saklayıp biraz da olsa gülümsedim. "İyiyim annecim, kötü bir rüya görmüştüm de onun etkisinden çıkamadım biraz." Annem, anlayışla başını sallayıp ayağa kalktı, elinde getirdiği ılık sütü ellerimin arasına bıraktı ve saçlarımın üzerine öpücük kondurup odadan çıktı.

Bakışlarımı Talaz'a çevirdiğimde kollarını göğsünde birleştirmiş ve tek kaşını yukarı kaldırmış bir şekilde bana bakıyordu az önce söylediğim yalana inanmamıştı. Kardeşim beni duruşumdan bile anlardı.

"Neyin var güzelim?"  diye sordu ve anında yanıma oturarak beni kolları arasına aldı onun bu ilgisi benim aşırı hoşuma gidiyordu.

"Bir şey olmadı gerçekten. Sadece iyi bir rüya gördüm ve uyanınca gerçekte olmadığı için biraz kötü oldum." Bana sardığı kollarını açtı ve ellerini oynattı.

"Rüyanda yakışıklı bir sevgili mi gördün yoksa? Eğer öyleyse çok kırılırım." Kahkaha attım.

"Asla."

"Asla, asla deme. Zaten sevgili de olmasın ben kardeşimi kimseye vermem."

Kaşlarını çatmıştı. Ona baktıkça gülme isteğimi bastıramıyordum o ise sanki kafasında kurduğu şey gerçekmiş gibi bir sinirle kendi kendine mırıldanıyordu.

"Çatma şöyle kaşlarını." Diyerek ellerimle kaşlarını düzelttim. "Ve hadi hazırlan gidiyoruz."

Kafasını 'nereye?' Der gibi salladı. "Akşama çocuklarla sözleşmiştik ya?" Bakışlarından unuttuğunu anlamıştım şapşaldı.

Aceleyle kalktı ve odadan çıktı.

Keşke konuşabilseydin Talaz.

***