Alaz ağa karşısındaki güzel kadına bakarak iç çekti.
"Sonunda bedewiya min.. " Dedi kimsenin duymayacağı bir fısıltıyla.
"Sonunda, delalemin.. sonunda kavuştuk. Sen bana geldin."
~•••
ılık bir duş alırken içeriye o girdi. üstündekileri yavaşça çı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asmin Arslan Bars..
Öyle çaresiz hissediyordum ki, öyle bitkin, öyle halsiz.
Yürürken bile bedenim parçalanıyormuş gibiydi.
İlk gördüğüm taksiye el kaldırarak durdurdum. Nereye gideceğime karar vermiştim. Otele gidecektim, her tartışmamızda annemlere gidemezdim. Taksiye nereye gideceğimizi söyleyip başımı cama yasladım.
Param vardı. Aşiret kızı olmanın yararları.. her daim bir köşede paranız olurdu.
Alaz'ın gerçekten bir psikoloğa görünmesi gerekiyordu. Tamam bende psikoloji okumuştum ama hiç çalışmıştım ve yanlış yönlendirmekten korkuyordum. Açıkçası çalışmaya da ihtiyacım olmamıştı.
Çok dengesizdi. İki saniye önce her yeri kırıp dökerken, iki saniye sonra hiçbirini kendi yapmamış gibi bir sakinliğe bürünüyordu. Ayrıca ölen kişilerin halüsinasyonlarını görüyordu. Bunun tek bir açıklaması vardı ve ben o ihtimali düşünmek bile istemiyordum.
O ihtimali gerçekleştirecek birşey yaşamamıştı. Ama şimdi yaşamamıştı, küçükken ne yaşadığını bilmiyordum ki zaten olsaydı daha önce de olurdu neden şimdi oluyordu ki?
'Bu işte bir iş var buraya da yazıyorum Asmin.'
Evet birşeyler dönüyordu ve ben bunu bulacaktım. Ama önce Alaz'ı bir psikoloğa götürmeye ikna etmem gerekiyordu. Bu süreçteki insanlar yardım almaktan nefret ederlerdi. Hatta intihar girişiminde bile bulunabilirdi. Alaz'ı yanlız bırakmak istemiyordum ama başka çarem yoktu. Onu kendimden vuracaktım.
Biliyorum, biliyorum bu iğrenç birşey ama başka çarem yoktu. Ona yardım etmeliydim.
***
Taksi bir otelin önünde durunca ücreti ödeyerek arabadan indim. Taksi şoförü ise valizimi bagajdan çıkarıp bana uzatmıştı. Valizi alıp otele girdim.
En son otele girdiğimde iyi şeyler olmadığı için bu kez sağ ayak ile besmele çekerek girdim. Resepsiyonda işimi hallettikten sonra odaya atmıştım kendimi.
İlk önce bir duş aldım, öyle yorgundum ki direkt kendimi yatağa atmıştım. Alaz konusunu düşünmeliydim ama gözlerim kapanıyordu. Bende fazla zorlamadan kendimi karanlığa teslim ettim.
Sabah gözlerimi bağrışmalar ile açmayı tabiki beklemiyordum. Allah'ım bir günüm de olaysız geçsin!
"Beyfendi burada duramazsınız." Diyen kadının sesi bıkkın geliyordu. Merakıma yenilip kapıya yaklaştım. Bu kadın kime neden böyle diyordu ki?
